Forum Klanowe POLISHSEAMEN

- Kula? Tak znikąd? Dywersanci? Przypadek? - pytania kłębiły się w głowie Andrzeja.
A teraz jeszcze i to: silniki? Któż to mógłby być? Może nasi wracają, ale tak szybko? - zdziwił się Andrzej.

Andrzej skrzywił się, lecz zszedł przyznając sierżantowi rację.
Gdy skoczył i otrzepał buty spojrzał na zbiegowisko i zapytał - co tam się stało?

- Co do licha? - zdziwił się Andrzej.
Ale nie zszedł z drzewa, zbiegowisko było już i tak duże, a on sam pewnie dowie się szczegółów od kolegów, tyle że nieco później.

Goni? Tutaj???
Andrzej szybko się rozejrzał po czym wskoczył i wdrapał się na najbliższe wysokie drzewo, co by mieć lepszy widok na zachód.

- Do mnie, bierz maszynę - krzyknął Andrzej.
Gdy plutonowy podbiegł Andrzej powiedział - jesteś bardziej wypoczęty, lecisz!

- Wszystko jasne panie kapitanie.

- Wydawało mi się - odparł Andrzej - że Wisła nie płynie przez Kielce.
Ale tak, nie wiemy jak Niemcy się szybko posuwają na wschód i lepiej wylądować po naszej stronie Wisły, po pewnie mosty już obstawione i zaminowane.

- Wszystko jasne - odparł Andrzej.

- No rzeczywiście - zgodził się Andrzej - trochę to by było dziwne. Ciężko coś spekulować.
Ale porucznik jednak widział tam Niemców i to mnie trochę dziwi - skomentował Andrzej.

- Front sprawa płynna - skrzywił się Andrzej - wiele rzeczy mogło pójść nie tak, np. złe informacje dotyczące linii frontu, uchowaj Boże odwrót naszych, przerwanie frontu czy niemieckie grupy dywersyjne operujące na naszych tyłach. Ja bym za bardzo nie wierzył w to co piszą gazety - jaka jest rzeczy...

Gapie tylko schowali się za samolot, w końcu każdy był ciekawy co z Ludwikiem.

Andrzej też był ciekawy, dlatego nie przerywał czekając co dalej powie Marian.

W porządku, to zaklajstrujcie go kompletnie, liczę że jednak alarmu nie będzie - zgodził się Andrzej.
Bądź co bądź, mechanicy wiedzieli co robią. W każdym razie Andrzej na to liczył.

- Zróbmy tak, co by samolot był gotowy na rano bez wzmocnień.
Jak nie będzie alarmu, to spokojnie zrobicie te wzmocnienia - co wy na to?

Co zrobić, takie życie - mruknął Andrzej - na nas też przyjdzie i pora. A właściwie to można się zapytać kolegów mechaników kiedy maszyna będzie gotowa.