R1 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - ostatnie dni pokoju

[PL_CMDR Blue R]

Medwecki pokiwał głową i powiedział:
-Pod Wieluniem te same samoloty nie osiągnęły żadnych sukcesów przez cały czas trwania Zasadzki. Niemcy byli bardziej ostrożni? Czy teraz udało się wszystko, czego nie udało się poprzednim razem?
Tymczasem Wacław Król wyglądając przez okno przyglądał się jak mechanicy odnosili do warsztatu pompę z dwóch przygotowanych do kolejnego lotu samolotów, które stały obok siebie przy warsztacie, mając prostą drogę do wyjazdu na pas startowy, którym mogły szybko wystartować.

[PL_Cmd_Jacek]

Z pewnością napięcie rośnie, a nasi piloci wykazują się ogromnym zaangażowaniem i ... agresywnością, co pewnie mocno dziwi przeciwnika. Poza tym bardzo dobrze działa komunikacja pomiędzy punktami obserwacyjnymi a naszą bazą. Dzięki wczesnej informacji, reagujemy na tyle wcześnie, by przechwycić wrogi samolot.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan przytaknął i otworzył notes, co też zainteresowało podporucznika Króla. Kapitan powiedział:
-Głównym powodem mojej wizyty jest sprawdzenie, jak sobie radzicie, ale w międzyczasie powstała też sprawa wczorajszych strzałów. Chciałbym usłyszeć, jak to było. - zrobił krótką pauzę i powiedział - Oficjalnie i nieoficjalnie też. Najpierw chciałbym usłyszeć to od was, później od pilotów, którzy strzelali. Możecie nam powiedzieć o tej sytuacji?

[PL_Cmd_Jacek]

Nie ma wiele do opowiadania Kapitanie. Wróg przekroczył granicę, więc piloci zareagowali adekwatnie do sytuacji. Mieli rozkaz oddać strzały ostrzegawcze przed przeciwnika i to zrobili. Choć naprawdę ręka świerzbi, gdy widzę jak Niemcy nic sobie z nas nie robią.

[PL_CMDR Blue R]

-Oddali strzały ostrzegawcze - powiedział kapitan - I...? Może pan poruczniku opisać tą sytuację dokładniej?

[PL_Cmd_Jacek]

(zdziwiony)

ależ oczywiście. Celem zasadzki jest przepędzenie lub zmuszenie do lądowania przeciwnika. Oprócz, że tak powiem "machania skrzydełkami" należy wywrzeć na wrogu strach. Chorąży Baran, wykazując wysokie umiejętności pilotażu wyszedł na pozycję i oddał strzały ostrzegawcze przed nos "obcego". Niestety Niemiec, nie za bardzo się przejął przelatującym mu przed twarzą ołowiem, a może się właśnie przejął i podwijając ogon zawrócił na swoją stronę. To wszystko.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan zapisał to w zeszycie, po czym zamknął go i powiedział:
-To teraz nieoficjalnie. Jest coś o czym powinniśmy wiedzieć i nikt poza osobami w tym pokoju?

[PL_Cmd_Jacek]

nie do końca rozumiem kapitanie, o co Pan pyta. Ale nieoficjalnie mogę tylko stwierdzić, że Niemcy sobie nic z nas nie robią. Powinniśmy mieć możliwość pełnego otwarcia ognia, jeśli nie posłucha rozkazu lądowania. Ale co ja tam wiem. Myślę, że prędzej czy później i tak dojdzie do tej sytuacji - ale to nieoficjalnie

[PL_CMDR Blue R]

-Ale mówiliście, że oni uciekają wam po strzale ostrzegawczym i że dogonić go nie można - powiedział Wacław Król - Więc jak ich zaatakować, gdy nie posłuchają się? - rękami zrobił gest łapania - Osaczyć z wszystkich stron? Eskadry by było trzeba.

[PL_Cmd_Jacek]

Powinniśmy nadać radiem rozkaz, a jak nie posłuchają to krótka seria po kadłubie. Inaczej to tylko nic nie dające straszenie.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan zapytał:
-A czy nadając sygnał przez radio, nie osiągniemy tego samego efektu, że zaczną uciekać i nie będzie można oddać serii?

[PL_Cmd_Jacek]

Ale jak tak strzelać bez ostrzeżenia ? To się nie godzi kapitanie. W zasadzie to nie jesteśmy w stanie wojny.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan zwrócił się do Tomasza:
-Więc jak chcecie nadać ostrzeżenie i strzelić przeciwnikowi po kadłubie, poruczniku?
Podporucznik Król wtrącił się:
-Ostrzeżenie powinno być nadane przez radio, ale jak Niemiec nie odpowie, nie będziemy mieć potwierdzenia, że odebrał wiadomość. Wówczas znów wracamy do punktu wyjścia, jakim jest seria ostrzegawcza. A jak potwierdzi odbiór i każe nam spadać, zaczynając uciekać... To nie mamy możliwości ataku.
Kapitan przytaknął:
-Zgadza się. Więc jak chcecie wprowadzić wasz pomysł w życie, poruczniku? - zwrócił się do Tomasza

[PL_Cmd_Jacek]

Jeżeli Niemiec przekroczył granicę, to jest jego odpowiedzialność. Ale ... ok. Powinno być to zrobione tak:
- najpierw ostrzeżenie radiem z nakazem lądowania, jak nie posłucha,
- strzał ostrzegawczy przed nos, jak nie posłucha lub nie zawróci,
- salwa po silnikach
i tyle. Musimy nauczyć ich szacunku do nas.

[PL_CMDR Blue R]

Podporucznik Król powiedział:
-I dalej nie przedstawiliście, jak chcecie tego dokonać, skoro uciekają wam? Zanim dojdziecie do strzelania do silników, pewnie Niemiec będzie już uciekać znad Polski.
Kapitan wtrącił się:
-Chyba, że zignoruje ostrzeżenie i poleci dalej, a wtedy inny samolot ścigający go będzie mógł go zaatakować.
Wacław powiedział:
-Zgadza się, ale cały czas rozmawiamy o sytuacji w której się znajdujemy. Czyli ostrzegamy przeciwnika, a on ucieka, zamiast lądować. I dalej nie widzę, jak chce pan porucznik to rozwiązać, skoro mówi, że ktoś może nie posłuchać rozkazów i podczas ucieczki strzelać do Niemca, a obecne odpędzanie jest nieefektywne.