R2 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - Z armią "Kraków"

[PL_Cmd_Jacek]

Uff udało się. Za drugim razem, ale udało się. Tak jestem cały. Ale samolot, chyba jednak nie wróci już dzisiaj do służby.

[PL_CMDR Blue R]

-Dziś na pewno - powiedział Leon - Ta goleń na pewno wymaga wymiany... O ile jakiś samolot nie skapotuje i będzie do złomowania, abym mógł wyrwać całą goleń, to sama naprawa amortyzatora zajmie z dzień... - wskazał na skrzywioną goleń - Po tym jak go wyciągniemy.

[PL_Cmd_Jacek]

Dobra, z pewnością wyklepiecie go i będzie znowu jak nowy.

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz udał się do pokoju operacyjnego, gdzie czekał już Leopold i Mikołaj. Walerian chciał jednak rozmawiać najpierw z Tomaszem i to on stanął pierwszy przed kapitanem Jasionowskim, kapitanem Sędzielowskim i podporucznikiem Edwardem Pilchem. Walerian powiedział:
-Poruczniku. Mimo, że mieliście unikać starcia z tymi Messerschmittami, które przyleciały tu najwyraźniej na wymiatanie, a nie na bombardowanie, doszło do starcia w którym utraciliśmy jedną maszynę, a druga prawie rozbiła się podczas lądowania. Co się wydarzyło nad Krakowem?

[PL_Cmd_Jacek]

Prawie czyni wielką różnicę. Ale...

Co tu dużo mówić. Skąd miałem wiedzieć jakie zadanie maja wrogie Me ? Mogły zarówno bombardować jak i wymiatać. Wielokrotnie informowałem o sytuacji, a dostawałem tylko mgliste instrukcje. Nie zaatakowałem pierwszy i zamierzałem urwać się przeciwnikowi. Ale słysząc, że drugi klucz ma kłopoty i walczy, sam nie mogłem pozostać biernym.

[PL_CMDR Blue R]

Walerian wydał się zaskoczony:
-Mgliste? Mieliście szukać wyprawy bombowców, a nie atakować liczniejszego wroga. Meldowaliście, że znaleźliście bombowce bez myśliwców. Potem meldujecie, że jednak to myśliwce. Przy tych dwusilnikowych pomyłka jest zrozumiała i nikt nie ma do was zarzutu, że "mgliście" meldujecie. Więc, gdy potwierdziliście, że to te ciężkie myśliwce, kazaliśmy wam znaleźć bombowce. Bombowce, abyśmy mogli zaatakować je siłami całego dywizjonu. Co tu jest mglistego poruczniku? I oto nagle obydwa klucze znalazły się w walce z myśliwcami i staliśmy się pozbawieni zwiadu. I jak dobrze rozumiem, z tymi samymi myśliwcami, które dostrzegliście. Porucznika Żwirka też o to zapytam, gdy uda się go tu sprowadzić, ale rozumiem, że to oni wpadli na te myśliwce, a wy przerwaliście poszukiwania bombowców, aby im pomóc?
Podporucznik Pilch odezwał się:
-W radio meldowaliście, że to wy uciekacie nad Kraków ścigani przez wroga i to Żwirek nadawał przecież, że leci wam na pomoc. Kto więc komu leciał na pomoc, poruczniku?

[PL_Cmd_Jacek]

Łatwo się to ocenia tutaj na ziemi. Odchodziliśmy przed Me na Kraków. Żwirko przyleciał i zaatakował ścigające nas Me. Zaś widząc że teraz sam jest w kłopotach, zaatakowaliśmy. Coś jeszcze nie jest jasne ?

[PL_CMDR Blue R]

-Poruczniku - powiedział Walerian - Widzę, że traktujecie raport jako przesłuchanie przez policję, co jest nie na miejscu. Będę musiał złożyć raport w Krakowie z toczonych działań i będą chcieli wiedzieć, dlaczego nasze patrole zostały zmiecione z nieba. Dlatego pytam co się stało i oczekuję nie "mglistych odpowiedzi", jak to określacie, a konkretnych. Bo teraz muszę zapytać, czy was dobrze rozumiem, co tam się stało, bo już w ciągu tej rozmowy usłyszałem dwie wersje. Czyli, zbliżyliście się do formacji wstępnie rozpoznanej jako bombowce, zidentyfikowaliście ją jednak jako ciężkie myśliwce i mimo przewagi wroga chcieliście je zaatakować, na co nie wyrażono zgody, a po otrzymaniu rozkazu, że macie kontynuować poszukiwanie bombowców odeszliście nad Kraków, ale was wykryto i zaatakowano i wtedy drugi klucz przybył wam na ratunek, czy po tym jak zaczęliście odchodzić od formacji, wykryto drugi klucz, który znalazł się w pobliżu i to wy ruszyliście im na ratunek? Kto został pierwszy wykryty? Waszym zdaniem oczywiście, bo czy Niemcy nie widzieli kogoś wcześniej, tylko nie atakowali, to już nie wiemy.

[PL_Cmd_Jacek]

Zbliżyłem się do wrogiej formacji, gdyż myślałem, że są w misji bombowej. Okazało się że jest inaczej, próbowałem się oderwac, ale nie udało się. A później nie mogłem zostawić Żwirka.

[PL_CMDR Blue R]

-Rozumiem - powiedział Walerian - Zbliżyliście się, zorientowaliście się, że to nie są bombowce, ale nie udało się oderwać. Żwirko przyleciał na pomoc i tak doszło do bitwy. Wszystko jasne i zrozumiałe. To teraz... jak oceniacie straty nieprzyjaciela? Bo nasze to widzimy. Jedna utracona maszyna i jedna poważnie uszkodzona.

[PL_Cmd_Jacek]

Niestety, raczej to starcie nie należało do udanych. Z tego co zauważyłem, klucz Żwirka zadał jakieś uszkodzenia, ale nie widziałem finalnego efektu. Chorąży Skarbek, także ma na swoim koncie trafienie przeciwnika. W końcu przegonił mi z ogona wrogiego Me.

[PL_CMDR Blue R]

-To w zasadzie chyba od was samych wszystko - powiedział Walerian - Poproście tu waszego skrzydłowego, chorążego Skarbka, potem porozmawiamy z plutonowym. Chyba, że macie coś do dodania tylko dla nas?

[PL_Cmd_Jacek]

Nie, w zasadzie nie mam nic do dodania.

[PL_CMDR Blue R]

Walerian poprosił Tomasza, aby ten wprowadził też "Świętego" Skarbka. Gdy tylko chorąży Skarbek znalazł się obok niego, Walerian powiedział:
-Chorąży. Porucznik Kazański powiedział nam jak podczas rozpoznania grupy i oddalania się od niej zostaliście wykryci, ale próbowaliście się oderwać i wróciliście do walki, aby wspomóc klucz porucznika Żwirko. Nas interesuje teraz sama walka. Udało się wam ostrzelać jednego z nieprzyjaciół. Jak oceniacie uszkodzenie przeciwnika?
-Z pewnością coś oberwał kadłub samolotu oraz kabina, jest szansa, że oberwał pilot, ponieważ nie chciał ponawiać ataku, a przypuszczam, że jednostka napędowa raczej nie oberwała.
Edward powiedział:
-To jest szansa, że nie doleci do lotniska. Wtedy będziemy nawet mogli uznać starcie za wygraną. Remis taktycznie, ale biorąc pod uwagę ilość maszyn...
Tadeusz Sędzielowski zapytał:
-Święty, czy widzieliście Stanisława jak wyskoczył na spadochronie? Czy to tylko Leopold widział?
-Liczę na to, że nie doleci nigdzie ten szkop. Co do Stanisława, to nic nie widziałem. To co pamiętam z komunikatów, w chwili otrzymania informacji o nim, byliśmy gdzieś 5km od ich pozycji.
-Też na to liczymy - powiedział Walerian - No, ale to było jedno starcie, jeszcze niejedno przed nami. Możecie odejść, chyba, że macie coś do dodania, panie chorąży?
-Nie, brak pytań. - odpowiedział Skarbek i Walerian powiedział:
-To wszystko panowie. Poruczniku - zwrócił się do Tomasza - Wychodząc wezwijcie tu plutonowego [Flanka, który czeka na korytarzu - dop. Finka]

[PL_Cmd_Jacek]

Salutuję i wychodzę. Wołam plutonowego, by wszedł do środka.