R2 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - Z armią "Kraków"

[PL_CMDR Blue R]

Ledwo Tomasz opuścił budynek, podszedł do niego sierżant Leon Bartecki i powiedział:
-Panie poruczniku. Do jutra przygotujemy Grota 2, aby można było go przetransferować na tyły. Silnik jest do wymiany, podwozie również, nie mówiąc o innych rzeczach. My go tu nie wyklepiemy, poruczniku.

[PL_Cmd_Jacek]

No niedobrze, myślałem że jednak szybciej wróci do służby. Ale rozumiem.

[PL_CMDR Blue R]

Tuż po 15:10 ogłoszono alarm. Kapitan Wiórkiewicz, który również ruszył do swojej maszyny przekazał w szybkich słowach informację o wyprawie bombowej zmierzającej nad Kraków. Piloci ze 122 eskadry (a także podporucznicy Piłsudski i Gwarczyński) ruszyli biegiem do maszyn. Tylko te kilka maszyn, które było naprawianych, albo w których uzupełniano paliwo pozostawały na swoich miejscach.
Podporucznik Król podszedł do Tomasza i powiedział:
-Prawie godzina po waszym starciu. Messerchmitty już chyba odleciały.

[PL_Cmd_Jacek]

Pewnie, tak. Oby nasz startujący klucz miał więcej szczęścia.

[PL_CMDR Blue R]

15:45
Pierwsze na lotnisko wróciły dwa samoloty z ich eskadry, które pilotowali chorąży Baran wraz ze skrzydłowym. Podporucznik Wacław Król wyszedł z pokoju operacyjnego, gdy lądowali i podszedł do Tomasza, który przyglądał się, jak lądują samoloty.
-Pozostali też już wracają - powiedział do Tomasza - Nie byli w stanie dogonić bombowców. Jednego, czy dwa tylko dopadli... i to tylko dlatego, że mieli przewagę wysokości.

[PL_Cmd_Jacek]

Zawsze to dwa mniej, poza tym zapewne pozostałe musiały zrzucić ładunek wcześniej, by mogły uciec naszym - a to też sukces.

[PL_CMDR Blue R]

-Prawda - powiedział Wacław i razem spoglądali na lądujące samoloty. Gdy tylko zatrzymały się pod drzewami, Wacław powiedział:
-Przyszedł telegram ze sztabu. Jutro mam udać się do Dęblina, a stamtąd do Warszawy i dalej zapewne po nowe myśliwce. Walerian chce, abym zabrał na tyły twoją maszynę, jak już wyruszam. Upewnia się teraz, gdzie dokładnie ja wysłać.

[PL_Cmd_Jacek]

Dzięki za informację. Mam nadzieję, że będę miał na czym latać.

[PL_CMDR Blue R]

Samoloty ze 122 eskadry wracały kolejno, a na końcu wrócił Feliks ze skrzydłowym. Już jego lądowanie było lekko utrudnione ze względu na podnoszącą się mgłę, ale polscy piloci nie w takich warunkach lądowali bezpiecznie. Kapitan Wiórkiewicz i 122 eskadra przeszli maglowanie przez dowództwo, po czym dzięki mgle, mogli spokojnie, bez ryzyka, że zaraz zostanie ogłoszony alarm, zjeść kolację.

Po kolacji kapitan Sędzielowski zaprosił Kocura do siebie i powiedział:
-Nie wygląda to wspaniale, ale mogło być gorzej. Spójrzcie.
Podsunął Tomaszowi kartkę z rozpiską samolotów i pilotów:

Lądowisko Pobiednik
Grot 1 - PZL P.11c 4KM - zestrzelony
Grot 2 - PZL P.11c 4KM - naprawiany - rano będzie odsyłany na tyły
Grot 3 - PZL P.11c - sprawny
Grot 5 - PZL P.11c 4KM - sprawny -
Grot 7 - PZL P.11c - sprawny
Grot 8 - PZL P.11c - sprawny
Grot 9 - PZL P.11c - sprawny
Grot 10 - PZL P.11c 4KM - naprawiany - będzie gotów do lotu rano

Igołomia
Grot 6 - PZL P.11c (brak radia) naprawiany - będzie naprawiony do końca 4 IX

kpt. pil. Tadeusz Sędzielowski, (NPC) dowódca eskadry
ppor. Tomasz "Kocur" Kazański, (PL_CMD Jacek) zastępca dowódcy
ppor. Ludwik Gwarczyński, (LudwikG)
ppor. Stanisław "Żwirek" Żwirko (PL_Qbik) - jest w Krakowie, cały i zdrowy. Wróci wieczorem
ppor. Feliks Piłsudski (Pingwin) -
ppor. Wacław Król (NPC) - jutro odlatuje do Dęblina
pchor. Mikołaj "Święty" Skarbek (PL_danio) -
pchor. Andrzej Baran (PL_Andrev) -
plut. Leopold Flanek, (NPC)
kpr. Piotr Zaniewski, (NPC)
kpr. Jan Kremski, (NPC)
st. szer. Tadeusz Arabski, (NPC)
st. szer. Marian Futro, (NPC)

-Nikt nie zginął, Staszek wraca. Mamy 12 pilotów i 6 maszyn. Jutro mamy stać w gotowości do wsparcia 122-giej, gdy tylko wykryte zostaną bombowce. Czyli rano samoloty są w gotowości... Widziałbym, abyśmy co 2 godziny się rotowali, kto stoi w alarmie. To trzy pary. Kogo chcesz do swojej grupy? - zapytał.

[dopisek - chodzi o chorążych i poruczników, sztuk 2]

[PL_Cmd_Jacek]

Dobrze się współpracowało w ramach zasadzki, zatem chorążowie Baran i Skarbek.

[PL_CMDR Blue R]

-W porządku. Więc u mnie będą Feliks i Stasiu. - Kapitan zaczął zapisywać na karce. To u ciebie jeszcze skrzydłowi

Zmiana I
Piloci:
kpt. pil. Tadeusz Sędzielowski, (NPC) dowódca eskadry
ppor. Stanisław "Żwirek" Żwirko (PL_Qbik) -
ppor. Feliks Piłsudski (Pingwin) -
Skrzydłowi:
plut. Leopold Flanek, (NPC)
kpr. Jan Kremski, (NPC)

Zmiana II
Piloci:
ppor. Tomasz "Kocur" Kazański, (PL_CMD Jacek) zastępca dowódcy
pchor. Mikołaj "Święty" Skarbek (PL_danio) -
pchor. Andrzej Baran (PL_Andrev) -

Skrzydłowi:
kpr. Piotr Zaniewski, (NPC)
st. szer. Tadeusz Arabski, (NPC)

-Hmmm.... Zostaje nam Ludwik z Marianem.... Rozbijamy ich? Choć może lepiej Stasia z Leopoldem? Leoś niedługo ma sam zostać prowadzącym, więc może ich raczej rozbijemy, aby nabrali doświadczenia... i może Stasiu jako skrzydłowy wróci samolotem do lądowiska? - ostatnie słowo powiedział głosem wskazującym, że to dowcip.

[PL_Cmd_Jacek]

Więc robijmy ich. Niech nabiorą doświadczenia.

[PL_CMDR Blue R]

Wtedy rozległo się pukanie do pokoju. Kapitan zezwolił na wejście, a wówczas w drzwiach pojawił się nie kto inny, jak podporucznik Stanisław Żwirko, wraz z jakimś nieznanym im żołnierzem. Tadeusz z radością powiedział:
-Żwirek! Doczekać się twojego powrotu nie mogliśmy! Cały jesteś?
- Tak jest, Panie kapitanie! Jestem całkowicie cały! Choć zmęczony, niewyspany i brudny. I również cholernie się cieszę, że Was widzę. - Żwirko wskazał na stojącego na baczność żołnierza - To jest szeregowy Iksiński, zakamuflowany goniec z tajnymi rozkazami, który mnie tu podrzucił. I jeśli nie ma rozkazu do nas, to po odświeżeniu się rusza dalej. A ja, panie kapitanie, chciałem zapytać co z moim skrzydłowym, plutonowym Flankiem: wrócił? Jest cały?
Szeregowy jakby się wycofał:
-To jakaś pomyłka, panie poruczniku.. kapitanie - zwrócił się do osób w pomieszczeniu - Ja tylko przywiozłem smar z Rakowic.
Kapitan pokręcił głową, jakby jednocześnie cieszył się z powrotu Żwirka, jak i żałował, że znów trzeba będzie znosić jego wybuchy energicznych słowotoków. Spojrzał na Tomasza i powiedział:
-Kocur, zaraz dokończymy. Zaprowadźcie proszę naszego zakamuflowanego dostawcę smaru do mechaników, niech rozładują ten tajny smar - po czym zwrócił się do Żwirka - Siądźcie Żwirek. Wiem, że macie już dość tej epopei... tfu, odysei, ale w Krakowie żądają raportu. - najwyraźniej właśnie Stasiu zaczynał odprawę po swoim locie...

[PL_Cmd_Jacek]

Tak jest !

Do Żwirka: cieszę się że jesteś cały.

Wychodzę i prowadzę szeregowego do mechaników.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy Tomasz wrócił, Tadeusz coś zażarcie tłumaczył Żwirkowi:
(...)z pomocą Tomaszowi! Oho, o wilku mowa - powiedział spoglądając na Kocura - Siadajcie, zaraz wrócimy do jutra - wskazał Tomaszowi miejsce obok Żwirka, po czym wrócił do Stanisława:
-I właśnie chodzi o to, co działo się po tym, jak przybyliście Tomaszowi z pomocą. Leoś mówił, że ruszyliście na wrogie myśliwce, potem postrzelił jednego tak, że kto wie, czy nie rozbił się po naszej stronie, ale gdy potem szukał ciebie, to dostrzegł, jak spadasz, a twój oprawca ucieka za resztą. Postrzeliliście go?
-Przepraszam, że się uniosłem, panie kapitanie. Najwyraźniej źle odebrałem pańskie intencje. - Żwirko spojrzał na "Kocura" i nagle się odprężył. Spojrzał na Tadeusza i odpowiedział - Cóż... Pamiętam jak lecieliśmy na czołówkę ze Szwabami, ja i Poldek, pamiętam jak waliłem po kabinie Niemca ze wszystkich czterech kaemów, pamiętam jak mną szarpnęło, gdy dostałem - chyba z działka - pamiętam, że ledwo panowałem nad maszyną, jakbym miał zgruchotane stery i ... pamiętam jak lądowałem na spadochronie wśród nagrobnych płyt. Niestety, panie kapitanie, więcej nic. Sam chciałbym się dowiedzieć co się stało z moim samolotem. - mówiąc te słowa zawiesił pytające spojrzenie na "Kocurze".