R1 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - ostatnie dni pokoju

[PL_CMDR Blue R]

Dokładnie 12 minut później

==================================================================

20:45
Przeciwnik odleciał, a Tomasz kręcił się w pobliżu. Robiło się coraz ciemniej, a nikt nie pojawiał się na niebie, więc nie pozostało już nic więcej, jak tylko powrócić na lotnisko.

Była 20:55, gdy po opuszczeniu maszyny i upewnieniu się, że i szeregowy bezpiecznie wylądował, Tomasz ruszył do budynku Aeroklubu. Wtedy też podszedł do niego Bronek i powiedział:
-Leciał dość nisko. W tej ciemności chyba nasze maskowanie dobrze wygląda, nie uważasz?

[PL_Cmd_Jacek]

Szczerze, nie miałem czasu na ocenę. Ale niemieccy analitycy oglądając zapis lotu Intruza mogą mieć niezła zagwozdkę.

[PL_CMDR Blue R]

-Miejmy nadzieję, że uznają, że tutaj nie ma nic ważnego. - spojrzał na zachód - Jak widać, jakby chcieli nas zaatakować, to są w stanie tu podejść nie przechwyceni.

[PL_Cmd_Jacek]

Hmm nadzieja. Raczej z naszymi dwoma kluczami nie stanowimy wielkiego zagrożenia. Ale z drugiej strony nawet taka siła może napsuć krwi.

[PL_CMDR Blue R]

31 sierpnia 1939
Czwartek
12:00; 17h do wybuchu wojny
Tomasz kończył właśnie lot 50/08/39 i po wylądowaniu spoglądał, jak Skarbek na Białej 8 wystartował. Bronek też obserwował start Skarbka i był wyjątkowo radosny. Spojrzał na Tomasza i powiedział:
-Kocur. Wracamy pod "Mietka" [kapitana Mieczysława Medweckiego, dop. Finka]. Przyszły nowe rozkazy.

[PL_Cmd_Jacek]

Wreszcie coś nowego. Pokaz mi co przyszło.

[PL_CMDR Blue R]

Telegram był krótki.
Informował, że w związku z reorganizacją mobilizacyjną pułk został całkowicie rozwiązany jego obowiązki przejmuje Baza Lotnicza numer 2... Czyli Rakowice.
Dowodzenie nad Zasadzką przejmuje dywizjon... Czyli już są znów pod kapitanem Medweckim.
Dalej zaznaczono, że dywizjon jest w trakcie relokacji i w piątek skontaktują się celem ustalenia nowych rozkazów.
Do tego czasu Zasadzka ma kontynuować działalność.
Bronek powiedział:
-Tylko trzeba im przypomnieć o tej cysternie, aby nie zaginęła potem. W każdym razie jak ją podstawią i tak beczkujemy paliwo.

[PL_Cmd_Jacek]

Jasne, czyli w zasadzie tylko musimy ustalić patrole na jutro.

[PL_CMDR Blue R]

-Tak, a jutro się z nami skontaktują. - powiedział Bronek

16:00
Ten dzień był dziwny. Ani jednego naruszenia przestrzeni. Wiadomości w radio wreszcie rozwiały wątpliwości. Hitler ogłosił, że chce w Berlinie spotkać się z Polakami i rozstrzygnąć spory. Bronek słuchał tego i powiedział:
-No tak. Czyli w Rzeszy grzeją silniki i czekają, aż nasi powiedzą "nie, przyjedź do Warszawy"... Czy oni naprawdę myślą, że ktoś nabierze się, jak nagle na jeden dzień staną się mili i potulni, Kocur?

[PL_Cmd_Jacek]

Polityka ech.

Dobrze ze Zasadzka się kończy. Bo jesteśmy tu mocno wyeksponowani, a Niemce o nas pewnie już sporo wiedzą.

[PL_CMDR Blue R]

18:00
Tomasz odłożył kuryera wieczornego. Nie było w nim w zasadzie nic nowego... Choć musiał przyznać, że akurat wieczorne wydania często miały kilka cennych uwag dla cywilów. Wczoraj było o gazach, gdziś o bezpieczeństwie informacji i prośba o nie obciążanie linii telefonicznych.

Bronek wrócił z kasetką i powiedział:
-Wypłaty wydane... Nie dajemy Leonowi jakiejś premii? Z tymi drzewkami to dobrze wyszło, nie?

[PL_Cmd_Jacek]

W sumie dobry pomysł. Niech ma premie. Jutro zasadzka się skończy i wszystkie inicjatywy pójdą w biurokratyczne mechanizmy. Czyli nic z tego nie wyniknie.

[PL_CMDR Blue R]

20:01
Warszawa podała wiadomość w bardzo optymistycznym tonie. Zgodzono się na rokowania, przy czym zaznaczono, że o żadnych ustępstwach mowy być nie może. W dniu jutrzejszym ambasador RP w Berlinie przekaże oficjalną odpowiedź...

Tymczasem na tablicy powstał plan lotów na następny dzień:

Klucz 1 - Biała 8, Biała 9
Klucz 2 - Grot 1, Grot 2


Drużyna 1: ppor. Tomasz Kazański/st. szer. Tadeusz Krieger
Drużyna 2: pchor. Andrzej Baran/kpr. Piotr Zaniewski
Drużyna 3: ppor. Bronisław Skibiński/plut. Antoni Markiewicz
Drużyna 4: pchor. Mikołaj Skarbek/st. szer. Paweł Kowala

W przypadku wykrycia wroga kierowana na niego jest drużyna w locie, w następnej kolejności w dyżurze. Maksymalnie 1 drużyna na 1 samolot nieprzyjaciela
Zwiększone pogotowie bojowe

Stan paliwa: 25 pełnych beczek (5000l) 1 poniżej 1/2, 29 pustych beczek , godzina 20:00, dostawa 01 IX 1939 (cysterna, bocznica poza Bielskiem)

Loty w Sierpniu '39: 52 (1 transfer, 33 patrole, 187 przechwycenia)

1 września 1939


4:00
Klucz 1, Drużyna 1, Rezerwa
Klucz 2, Drużyna 2, Dyżur

6:00
Klucz 1, Drużyna 3, Dyżur
Klucz 2, Drużyna 4, Rezerwa

8:00
Klucz 1, Drużyna 2, Rezerwa
Klucz 2, Drużyna 1, Dyżur

10:00
Klucz 1, Drużyna 4, Lot
Klucz 2, Drużyna 3, Dyżur

12:00
Klucz 1, Drużyna 1, Dyżur
Klucz 2, Drużyna 2, Lot

14:00
Klucz 1, Drużyna 3, Lot
Klucz 2, Drużyna 4, Dyżur

16:00
Klucz 1, Drużyna 2, Rezerwa
Klucz 2, Drużyna 1, Alarm

18:00
Klucz 1, Drużyna 4, Alarm
Klucz 2, Drużyna 3, Rezerwa

20:00
Klucz 1, Drużyna 1, Rezerwa
Klucz 2, Drużyna 2, Alarm

Bronek, czekający w rezerwie spojrzał na tablicę i powiedział:
-No, to jutro mogę się trochę wyspać. Zapowiadają pochmurny dzień, to raczej zdjęć nam pstrykać nie będą... Chyba, że naszej delegacji będą chcieli coś pokazać...

[PL_Cmd_Jacek]

No to masz szczęście. Ale jak Rakowice przejmą dowodzenie, to i ja wypocznę.

[PL_CMDR Blue R]

Następny dzień.

Odgłos karabinów maszynowych zmusił Tomasza do odrzucenia koca którym siedział pół-przykryty, czytając gazetę, z której nagłówek krzyczał "Negocjacje pokojowe trwają". Odgłos samolotów przelatujących ponad budynkiem wskazywał, że albo byli na środku pokazów, albo właśnie zaczęło się. Wybiegł na korytarz i nakładając kurtkę, nogą odrzucał koc, który niczym wąż uczepił się jego nogi, utrudniając bieg. Wybiegł przed budynek i spojrzał na lotnisko. A w zasadzie na las. Drzewa, które posadził Leon osłaniały ich przed niemieckimi messerchmittami, które przelatywały ponad lotniskiem, kierując się ku centrum Krakowa, strzelając w prawo i lewo, szczęśliwie omijając osłonięte lasem lotnisko.
Spojrzał w prawo. Z hangaru właśnie wyprowadzano samoloty, Leon osobiście popychał Białą 8, do której ładował się właśnie Bronek. I stanęli naprzeciw jednego z zasadzonych drzew, które blokowało wyjście z hangaru.
-Gdzie jest siekiera?! - krzyczał Leon, szukając sposobu na usunięcie przeszkody, której skrajne gałęzie już ciosały łopaty śmigła.
Grot 1 i 2 stały zaraz obok i Kocur wskoczył do jednej, a szeregowy Krieger przebiegł do drugiej zaraz obok Kocura, dopinając spadochron. Wtedy "Kocur" dostrzegł je. Dwusilnikowe Dorniery. Nie leciały wysoko, a na tyle nisko, że sprawiały przerażające wrażenie. Kierowały się ponad lotniskiem z otwartymi lukami bombowymi. Teraz była ostatnia szansa, aby je przechwycić. Tomasz opuścił wzrok i dostrzegł drzewa, które rosły na pasie startowym. Nie było szans, aby je ominąć po prostej, trzeba było startować slalomem. Kto je tam zasadził?! - cisnęło się na usta
Drrrrrrrrr
Oficer wsunął do kabiny Grota 1 słuchawkę telefonu:
-Do pana!
Drrrrrrrr!