R2 - pchor. Mikołaj "Święty" Skarbek - Z armią "Kraków"

[PL_CMDR Blue R]

Rozdział II: Z armią "Kraków"

1 września 1939, lądowisko w Aleksandrowicach

Z głębokiego snu "Świętego" wyrwało natarczywe stukanie w drzwi. Przez szczeliny w zasłonie wdzierało się do pokoju blade światło latarni umieszczonej na rogu pobliskiego hangaru, ukazując, że łóżko podchorażego Barana było puste. Stukanie nie ustawało.
-Panie chorąży - odezwał się głos jego skrzydłowego, Pawła Kowali - Dzieje się coś złego!

[PL_danio25]

Mikołaj przebudził się będąc jeszcze zaspanym. Poszedł, otworzył drzwi i spytał szeregowego:
-Co jest grane? Coś nie tak z zasadzką?

[PL_CMDR Blue R]

Szeregowy powiedział:
-Dzwonią z całej granicy, od Śląska po Słowację. Wszędzie szkopy naruszają przestrzeń.

[PL_danio25]

Mikołaj oszołomiony tym co powiedział szeregowy:
-O kur...! Na lądzie też? Jakie rozkazy?

[PL_CMDR Blue R]

-Dwa klucze startują. Pozostali mają być w gotowości. - wskazał na centrum dowodzenia - Porucznik Skibniewski naprowadza maszyny.

[PL_danio25]

-Ubiorę się i dołączę do reszty

[PL_CMDR Blue R]

Gdy Mikołaj dotarł do Kantyny, służącej też za pokój oczekiwania, Leon wskazał na budynek służący za "centrum dowodzenia" i powiedział:
-Bronek cię wzywa.
Mikołaj wszedł do pokoju. Nad mapą stał jeden z żołnierzy nanosząc ołówkiem zgłoszenia, telefon cały czas dzwonił, a Bronek meldował przez radio:
-Klucze 1 i 2. Samoloty niemieckie przeleciały w czterech miejscach przez granicę. Mamy samolot na 17-10 [Mikołów]. Klucze, wybierzcie cele na które mam was naprowadzać. Mamy 17-10 [Mikołów], 8-12 [Rybnik]. 9-23 [Cieszyn] i 14-30 [Jabłonków]...
Dyżurny zwrócił jego uwagę.
-Poruczniku! nad Mikołowem jest cała formacja!
Bronek oderwał się od słuchawki:
-Co? - po czym powiedział do radia: - Chwila - i zdejmując słuchawki powiedział:
-Co się stało?
Dyżurny powiedział:
-Nad Mikołowem jest cała formacja. Kilkanaście maszyn.
Bronek znów założył słuchawki i przekazał do radia:
- Klucze 17-10 to nie 1 maszyna, a cała formacja. Kilkanaście maszyn, ponad chmurami!
Dyżurny odebrał kolejny telefon i odkładając słuchawkę powiedział:
-Z Cieszyna samolot leci na Skoczów!
Bronek zauważył Mikołaja i dał mu znać, aby poczekał i zapytał:
-Do nas?
Dyżurny przytaknął. Bronek pół słuchający radia, założył słuchawki i powiedział:
-Przyjąłem. Telefon do Pułku. Kocur, najbliższy kierujący się na bazę, leci od 9-23 [Cieszyna]!
Bronek zdjął słuchawki i powiedział:
-Jak będzie wolna linia, dzwońcie do pułku powiadomić co się dzieje. "Święty" - wreszcie zwrócił się do Mikołaja - Wszyscy mają być w gotowości. Jak ogłoszę alarm, macie oddalić się od amunicji i paliwa. To nie wygląda na prowokację.

[PL_danio25]

Mikołaj był zaskoczony całą sytuacją, nie było to coś normalnego w wykonaniu Niemców, tym bardziej loty całymi formacjami. Wiedział, że przeciwko takiemu czemuś nie będą zbyt skuteczni.

[PL_CMDR Blue R]

Wszyscy, którzy nie mieli zadań do wykonania, zebrali się w pobliżu "centrum dowodzenia" i słuchali meldunków. Ilość przekroczeń granicy powiększała się. Nad Mikołowem przeleciało 30 maszyn w kierunku Małopolski. Z granicy, spod Skalite, dzwoniono o ostrzale, prosząc o zbombardowanie moździerzy, które w nich strzelają. Stało się pewne, że nie były to prowokacje, a właśnie rozpoczęła się wojna. Tymczasem oni, bez maszyn, czekali tu na ziemi na możliwość działania. Bronek odbierał meldunki i wreszcie krążącemu gdzieś nad chmirami kluczowi Tomasza powiedział przez radio:
-Klucze, mam potwierdzony samolot zwiadowczy pomiędzy 14-30 (Przełęcz Jabłonkowska) i 21-30 (Rajcza), poniżej chmur. Kolejny między 05-18 (Bogumin) i 11-22 (Cieszyn), następny 13-14 (Żory) -18-15 (Pszczyna) i dwa nad Śląskiem. Znad całego Śląska meldują samoloty zwiadowcze, myśliwskie i bombowe. Już nawet odebrałem prośbę o zbombardowanie nieprzyjaciela pod Skalite. "Kocur", jakiego celu szukamy? Gdzie nie polecisz, są hitlerowskie maszyny.
Odpowiedź Tomasza musiała go nie zadowolić, pokręcił głową i powiedział do radia:
-Nic do nas nie leci. Klucz 1, kieruj się na 21-30 (Rajcza) i potem do 14-30 (Przełęcz Jabłonkowska). Klucz 2, kieruj się na 18-15 (Pszczyna) i następnie w kierunku 13-14 (Żory). W obu pojedynczy samolot poniżej chmur. Będę naprowadzać, gdy tylko się dostanę nowy meldunek.
O ile dla Klucza 2 miał tylko informacje o utraconym kontakcie, dla Klucza 1 miał samolot zwiadowczy krążący nad Węgierską Górką.

Mikołaj odszedł na chwilę od centrum dowodzenia, zrobić krótki spacer do hangaru i z powrotem. Stanie i słuchanie tego w miejscu powodowało, że człowieka aż rozrywało, że nie może sam polecieć... Kroki podbitych butów niosły się echem po pustym terenie pod hangarem. Trzymając się w zasięgu słuchu od centrum dowodzenia podszedł pod 2 mechaników, sprawdzających, czy pompa do paliwa jest sprawna. I gdy nastała chwila ciszy, Mikołaj usłyszał w górze odgłos silnika. Zadarł głowę i pod chmurami na wysokości około 400 metrów, zauważył lecący w ich stronę od strony zachodu, dwusilnikowy samolot...

[PL_danio25]

Mikołaj wiedział, że tutaj w jednostce 2 silnikowych samolotów nie posiadają, nie był do końca pewny czy to nasz czy wrogi, ale wolał nie ryzykować i krzyknął:
-Uwaga! Wrogi samolot!!!
Zaraz po tym, samemu ryzykując pobiegł szybko do centrum dowodzenia by przekazać informację.

[PL_CMDR Blue R]

Chorąży Baran, którego mijał krzyczał:
-Do rowów! Do rowów! - krzyczał podchorąży Baran.
Szeregowy Krieger, stojący dalej wskazał na południe:
-Są! Wynurzają się spoza chmur!
Po czym dalej ruszył ku rowowi. Leon, odrywał mechaników od pracy krzycząc:
-Wszyscy do rowów! Nie zapominać o maskach!
Z centrum dowodzenia wypadał właśnie Tomasz Kazański, poganiając dyżurnego, aby szybciej gnał do rowów.

Po chwili wszyscy byli schowani i z niepokojem spoglądali na zbliżające się maszyny. Dwunastka bombowców leciała w zwartym szyku: na przedzie trójka, za nią w pewnej odległości trzy następne. Huk silników stawał się coraz potężniejszy, gdy nagle około kilku kilometrów od lotniska, cała wyprawa zmieniła nieznacznie kierunek lotu w prawo, najwyraźniej omijając Aleksandrowice.

Tomasz wstał z rowu jako pierwszy i głośno powiedział:
-Uff tym razem nam się upiekło. - po czym zaczął wychodzić z rowu, coś mówiąc do dyżurnego. Wtedy Krieger krzyknął. wskazując na znajdujące się około 4 kilometry na zachód od Bielska bombowce:
-Zrzucili bomby!
Od ciemnych kadłubów odrywały się bomby, ledwie widoczne z tej odległości. Jakby nie zwracając na to uwagi, podchorąży Baran wyszedł z rowu, stanął podparwszy się pod boki i powiedział:
- To co, jedziemy po to paliwo? Aż mnie ręce świerzbią.
Od zachodu błysnęło, a zaraz potem ziemia zadrżała, a powietrzem targnął potężny huk. Gdy huk ucichł Bronek wyszedł z rowu i powiedział:
-Tak, jeźdźcie. - i spoglądając na zachód powiedział - Na co oni zrzucili bomby? Co tam jest na zachodzie? Pusty poligon...
Leon wskazał na drzewka, które sadzili:
-Może uznali, że tam jest nasze lotnisko, bo tu rośnie las. Bo raczej na tą stację w Jasienicy bomb nie zrzucali. Tam przecież nic nie stoi...
Gdy to mówił oczy Bronka robiły się coraz większe. Wskazał na dym na zachodzie i rozkazał Andrzejowi:
-Jeźdźcie do Jasienicy! Jak stacja jest zbombardowana, a cysterna stoi zabierzcie z niej ile się da paliwa. Ale bez nadmiernego ryzyka. Mamy paliwo. Wolę stracić cysternę, niż was. Ruszajcie! Weźcie Mercedesa na zwiad!
I sam ruszył w stronę dowódcy, który wracał do centrum dowodzenia. Leon powiedział do Mikołaja:
-Lepiej ładujcie beczki. Jak nie zniszczyli teraz cysterny, mogą powtórzyć nalot.

[PL_danio25]

-Jasne, lecę ładować beczki.

[PL_CMDR Blue R]

Puste beczki ładowało się łatwo, niemniej pewne było, że później będzie ich czekać rozładunek pełnych. Po załadowaniu samochodów ruszyli na zachód, mijając miejsce, w pobliżu którego ścinali ostatnio drzewa na skraju poligonu. Miejsce ciągle dymiło od miejsc, gdzie upadły bomby. Bronek odetchnął i powiedział do Mikołaja:
-Czyli nie w stację. Jedna dobra wiadomość dziś rano.

[PL_danio25]

-Tyle dobrego Bronek, jednak to był niezły pomysł z tą wycinką drzew.

[PL_CMDR Blue R]

-To dobrze i źle - powiedział Bronek - Bo jak zaatakowali tutaj, widząc nasze ślady... to znaczy, że chcieli zaatakować Aleksandrowice. Póki trwają naprawy, to mogą uznać, że nas pokonali, ale jak wznowimy loty, zaczną znów szukać lotniska... O ile nie mają tu szpiega, który powie im "gdzieście spuścili te bomby, lotnisko jest obok". Tam - wskazał nagle przed siebie na stację kolejową przed nimi - Jak zobaczycie Mercedesa, parkujcie obok - powiedział do kierowcy i wrócił do rozmowy z Mikołajem - W tej chwili jesteśmy jak na widelcu.