R3 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - Pod Lublinem

[PL_Cmd_Jacek]

Tak najpierw szpital - tam tylko zapytamy czy Feliks został tam przewieziony i ewentualnie w jakim jest stanie.

[PL_CMDR Blue R]

Szpital wojskowy w Lublinie, świt
-Proszę tu poczekać - siostra wskazała Tomaszowi ławeczkę na korytarzu - Siostra Bronisława zaraz przyjdzie i sprawdzi kogo wczoraj przyjęto.

[PL_Cmd_Jacek]

Czekam na informację od siostry Bronisławy

[PL_CMDR Blue R]

20 minut później
Tomasz miał już wstać i wściekły wyjść narzekając na opieszałość służby zdrowia, gdy podeszła do niego starsza pielęgniarka i powiedziała:
-Przepraszam panie oficerze, że musiał pan czekać. Pilna pomoc była potrzebna na sali operacyjnej. - powiedziała i otworzyła drzwi kantorka, gdzie trzymano chyba dokumentacje - Proszę wejść - powiedziała zapraszając Tomasza do pomieszczenia wypełnionego dokumentami i otwierając jakąś księgę, która przypominała księgi parafialne zapytała - Kiedy przywieziono pańskiego kolegę?

[PL_Cmd_Jacek]

Jeśli go przywieźli , to powinno być to wczoraj. Proszę sprawdzić.

[PL_CMDR Blue R]

Siostra przejrzała zapiski i powiedziała:
-Nikogo takiego nie mamy. Jest dwóch eNeN, ale to są żołnierze piechoty... Wygląda, że pańskiego kolegi tutaj nie ma. A może zawieźli go do szpitala garnizonowego? Chyba, że potrzebował operacji, to mógłby jeszcze trafić do szpitala Jana Bożego...
To było jak szukanie igły w stogu siana... Nawet jak Feliks był w Lublinie to było co najmniej kilka oddalonych od siebie miejsc, które należałoby sprawdzić...

[PL_Cmd_Jacek]

Próbowaliśmy, nic z tego nie wyszło. Jedziemy po Grota.

[PL_CMDR Blue R]

Odkąd Tomasz był tu czwartego września wiele się nie zmieniło. Zupełnie jakby w mieście nikt nie naprawiał uszkodzeń i nie usuwał zniszczeń... albo jakby nowe zniszczenia pojawiały się w miejsce usuniętych. Grot 2 czekał przed hangarem, a przy nim kręcił się sierżant Balczewski, sprawdzając coś przy karabinach. Zauważywszy Tomasza ucieszył się i podszedł rozradowany:
-"Kocur", dawnośmy się nie widzieli! Co tam u was w eskadrze? Wszyscy cali?

[PL_Cmd_Jacek]

W zasadzie tak, choć mamy rannych - na szczęście niegroźnie. A jak tam Grot - gotowy ?

[PL_CMDR Blue R]

-Gotowy - powiedział sierżant, klepiąc go po kadłubie - Przyznam, ze spodziewaliśmy się, że będziesz tutaj bladym świtem. Już niektórzy bali się, że zapomnieliście.

[PL_Cmd_Jacek]

W życiu nie zapomniałbym. Szykujcie samolot do lotu. Wracam jak najszybciej.

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz wyprowadził maszynę na pas i wybierając przestrzeń pozbawioną zasypanych lejów wystartował...

Znalezienie się w powietrzu było odświeżające. Już Kocur czuł, że korzenie wrastają mu w ziemię od tego uziemienia. Zatoczył płynnie łuk po niebie wznosząc się w górę. Maszyna posłusznie słuchała się sterów i wykonywała polecenia.

Po krótkim sprawdzaniu Tomasz skierował się ku lotnisku, lecąc nisko nad ziemią...
Był już nieopodal lotniska, gdy dostrzegł samotny samolot, który na podobnej wysokości przeciął mu kurs jakiś jednosilnikowy samolot, kierując się na północ...

Czy był to Karaś z 24 eskadry, która stacjonowała w pobliżu, czy jakiś niemiecki Sztukas, Tomasz nie był w stanie odgadnąć...

[PL_Cmd_Jacek]

Oj, tak - dobrze znów być w powietrzu. Kieruję się na nasze lotnisko i kontaktuję się radiowo z kontrolą.

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz uzyskał zgodę i po raz pierwszy znalazł się nad nowym lądowiskiem. Nowicjusz miałby problem ze zlokalizowaniem lądowiska, ale nie Tomasz. Co prawda musiał przelecieć ponad polem wzlotów, aby upewnić się, że wszystkie punkty orientacyjne zapamiętał są w dobrej pozycji.

Mechanicy dodatkowo rozlożyli znak lądowania i po zawrocie ustawił się do lądowania i posadził maszynę na trawie i poprowadził ją pod zagajnik.
Gdy mechanicy pomogli Tomaszowi wysiąść z maszyny podszedł do niego kapitan Sędzielowski ubrany w gotowości do lotu i zapytał:
- Jak się sprawuje maszyna, Kocur?

[PL_Cmd_Jacek]

Świetnie ! Wszystko działa jak należy, można wreszcie ją uzbrajać i wysłać na Niemców !