R2 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - Z armią "Kraków"

[PL_Cmd_Jacek]

Zbliżam się na średni dystans, by ponownie zaatakować wszystkimi sprawnymi lufami wroga prosto w kadłub.

[PL_CMDR Blue R]

Krzyże od spodu były wyraźnie widoczne, jakby drażniąco wzywały Tomasza. Brakowało tylko okrągłej obwódki i byłby to idealne tarcze strzelnicze... Ciekawe, czy pod nimi są zbiorniki paliwa - przeszło przez myśl, gdy Tomasz ustawiał maszynę. Nie mógł wykręcić świecy i wspinać się pionowo, gdyż wtedy mógłby stracić siłę nośną.... A to wystawiało go na ogień jego skrzydłowych... O ile byli w stanie dostrzec Tomasza. Jedno było pewne. Po ataku musiał nurkować w dół, gdyż dalsze wspinanie się byłoby jak pokazanie języka stróżowi podczas przeskakiwania płotu. To było proszenie się o kłopoty. Jednocześnie do umysłu Tomasza docierały komunikaty, które słyszał:
"Co robi Andrzej" - mówił Skarbek.
"Mam przeciek, wracamy do domu" - meldował Andrzej
Tomasz nie miał czasu jednak na radio. Podszedł od spodu i otworzył ogień, starając się zwrównoważyć zacięty KM, choć odnosił wrażenie, że więcej pocisków pudłował, niż dodawał ten dodatkowy ogień... Nagle spod kadłuba trysnął gęsty, czarny dym, a atakowana maszyna jakby się zachwiała i przerzucając się przez skrzydło wypadła z szyku....

[PL_Cmd_Jacek]

Świetnie . Robię nawrót, rozglądając się i oceniając sytuację - gdzie jest wróg (by zaatakować ponownie) oraz jak nasze myśliwce sobie radzą.

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz zawrócił i spojrzał za siebie. Dostrzegł obniżającego lot drugiego sztukasa, ciągnącego za sobą gęsty dym oraz dwa ścigające go myśliwce, a także dwie kolejne maszyny, które oddalały się w kierunku Wisły. Wyglądały na myśliwce...

Tego dymiącego sztukasa mógł przechwycić czołowo... lecieli zbieżnie i za sekundy mieli się minąć...

[PL_Cmd_Jacek]

Zostawiam uszkodzoną jednostkę ścigającemu kluczowi , i nabierając wysokości szukam innego celu. Gdzie jest Żwirko ???

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz skręcił w bok i równolegle do formacji Sztukasów zaczął nabierać wysokości. Z niesmakiem stwierdził, że wznosząc się leci wolnej od formacji i chcąc nie chcąc znalazł się za nią. Wtedy też dostrzegł samotny polski myśliwiec... Leciał ponad formacją nieprzyjaciela, kilkaset metrów nad ostatnimi maszynami nieprzyjaciela... ruszający do ataku...Czyżby to był Staszek? Ale dlaczego był na końcu, a nie na początku?

[PL_Cmd_Jacek]

Żwirek ! Co się dzieje ? Masz kłopoty z maszyną ?

Oceniam, który samolot wroga będzie najbliżej, tak by zmniejszając wysokość przyspieszyć i dogonić go.

[PL_CMDR Blue R]

Spośród ostatniej trójki, którą atakował, dostrzegł maszynę, z której silnika wystrzelił dym, zaraz po tym, gdy polski myśliwiec ją ostrzelał... Maszyna zaczęła obniżać lot, jednocześnie wypadając z szyku, jak i skręcając, co zmniejszało dystans pomiędzy nim, a wrogiem... I wtedy dostrzegł, że wlatują właśnie nad południowy obszar twierdzy Kraków, uczepieni wrogiej formacji. Działa przeciwlotnicze zaraz mogły otworzyć ogień...

[PL_Cmd_Jacek]

A jak to było w rzeczywistości ? Zakładam że moja postać jest kompetentna. Zgodnie ze sztuką powinien ścigać na obszarze działania obrony plot czy tylko poinformować ziemię ?

[PL_CMDR Blue R]

No i mówię ci jak jest w rzeczywistości.
Wlatujecie w obszar, gdzie działa zaraz mogą otworzyć ogień. Poinformowanie lotniska nic ci nie da, bo zanim by nawet skontaktowali się z OPL minie trochę czasu, a wy wlecicie tam za chwilę. Rozkazy wydane przed wojną:

"W razie nalotów bombardujących w ilości ponad 5 samolotów npla, dyon myśliwski (...) reaguje zawsze na każde bombardowanie ośrodka "Kraków", w ten jednak sposób, że nie zwalcza bezpośrednio wyprawy bombowej, lecz "czatuje" w powietrzy poza obrębem Krakowa (promień 9km od środka miasta) i zwalcza dopiero samoloty rozproszone przez ogień przeciwlotniczy ośrodka "Kraków".
W razie pojawienia się pojedynczych samolotów npla nad ośrodkiem "Kraków", artyleria ośrodka będzie nieczynna, pozostawiając zwalczanie lotnictwu myśliwskiemu."

Z tym, że wtedy ta atakowana formacja "ucieka" w Kraków.

[PL_Cmd_Jacek]

OK, dzięki. W takim razie:

rozkaz do całego skrzydła - "nie wchodzić w obszar naszej opl"

Jeśli mogę zaatakować jakiś samolot przed wejściem w strefę, to atakuję. A jak nie to proszę wszystkich o raport i ewentualny powrót do formacji (oczywiście jeśli nie są w walce).

[PL_CMDR Blue R]

W radio odezwali się prowadzący:
-Przestrzelili mnie zbiornik, wracam do bazy - zameldował Andrzej - Jest ze mną Grot 8!
-Zestrzeliliśmy marudera - zameldował Mikołaj - Wracamy do formacji.
Tomasz wychylił się i spojrzał w dół. Dostrzegł spadochron, a zaraz za nim jakąś eksplozję na ziemi, gdy maszyna dosięgała ziemi. Już miał nadać potwierdzenie, gdy w słuchawkach odezwał się głos, którego Kocur w pierwszej chwili nie rozpoznał:
-- Tu Grot 5! Tu Grot 5!
Grot 5? To był przecież Stanisław! - przebiegło przez myśl, a Stanisław kontynuował:
- Dostałem! Jestem ranny! Wracam do bazy!

[PL_Cmd_Jacek]

Grot 5 - potrzebujesz pomocy ? Czy dolecisz samodzielnie ? Dołącz do Grota 8 i wracajcie razem na lotnisko - potwierdź.

Powiadamiam bazę o statusie maszyn - 3 wracają (uszkodzenia, ranny pilot), zaś nasza trójka może czekać na powrót stukasów z nad Krakowa.

W międzyczasie rozglądam się za wrogimi bombowcami i czekam aż uformujemy trójkę.

[PL_CMDR Blue R]

Stanisław potwierdził możliwość dolotu, ale o dołączeniu nie było mowy, gdyż Grot 8 właśnie podchodził do lądowania. To uświadomiło Tomaszowi, że przecież walczą zaraz obok lotniska i nawet bez silnika byliby w stanie doszybować do lądowiska. W radio odezwał się nieznany głos:
-Tu Biała 4! Dwusilnikowe bombowce nad Czernichowem! Eskadra! Kierują się na Kraków!
W radio odpowiedział Walerian:
-Groty! Białe! Połączcie się nad Balicami! Atakujcie wracające bombowce, nieważne, które! Grot 10 poprowadzicie formację!

[PL_Cmd_Jacek]

Dobra zrozumiałem. Grot 3 i Grot 9 dołączajcie do formacji (jeśli tego jeszcze nie zrobili) o lecimy nad Balice.