R2 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - Z armią "Kraków"

[PL_CMDR Blue R]

Rola odpowiedziała natychmiast, ale nie mieli kontaktu z nieprzyjacielem. Był gdzieś na wschód od Krakowa. Tymczasem samoloty wznosiły się w szyku, lecąc w kierunku wschodnim. Wysoko nad nimi rozłożyły się warstwowe chmurki, przez które przebijały się promienie słoneczne. Pozostawiali w tyle za sobą Kraków, a w dole rozpościerała się ciemnozielona Puszcza Niepołomicka z której niczym wulkan po cienkiej kresce żelaznej drogi poruszał się dym pociągu zmierzającego z Bochni do Krakowa... Zostawiali za sobą chmury, a blask słoneczny utrudniał obserwację do przodu. Wtedy Andrzej zameldował o samolotach przed nimi:
- Kontakt!!! Widzę wroga, godzina 11, wysokość około 2000 metrów ! - Głos wydawał się drżeć -około 15 maszyn !
Tomasz spojrzał we wskazanym kierunku i zauważył je. Leciały w zwartym szyku. Na przedzie trójka, za za nią jeszcze z trzy trójki. Ciemnozielone maszyny, niemieckie Ju-87, kierujące się w stronę królewskiej stolicy. lecały równo, spokojnie, majestatyczne, pełne wojennej grozy... Były nieco niżej od jedenastek, może o 500 metrów... Co sprawiało, że na tle nieba powinni być doskonale dla nich widoczni...

[PL_Cmd_Jacek]

Do wszystkich: rozdzielamy się i atakujemy parami. Ja biorę pierwszą trójkę, Andrzej drugą, zaś Mikołaj trzecią. Po pierwszym ataku cele dowolne.

Następnie do Staszka – strzelam do lidera trójki, a Ty bierz jednego ze skrzydłowych.

[PL_CMDR Blue R]

Ruszyli na wroga od południa. Na tle nieba nieprzyjaciel powinien ich widzieć, ale nie zmieniali kursu, tylko jedynie zwiększyli nieco prędkość. "Dziesiątka" Tomasza rwała się do przodu na pełnym gazie, zostawiając nieco z tyłu Stasia, wyrywając się o jakieś 300 metrów od niego. I oto znalazł się ponad formacją wroga, nurkując na czołowy samolot...

=========
Runda 1
Dystans: Daleki
Dostępne akcje:
Odstąpienie, otworzenie ognia (cel kadłub lub skrzydła), zbliżanie bez ognia na dystans (średni/bliski - wówczas Ju87 strzelają pierwsi), kręcenie kół czekając na Staszka

[PL_Cmd_Jacek]

Zmniejszam dystans by otworzyć ogień ze średniej odległości celując w kadłub.

[PL_CMDR Blue R]

Trafienia z bombowca: 38 = 2
Dystans: -1
Efekt: 1 trafienie
Miejsce trafienia: Tylny KM - brak w PZL P.11c = bez efektu

=============================


Tomasz otworzył ogień. Samolot drżał zarówno od czterech strzelających karabinów, jak i pocisków z Junkersów, które trafiały w samolot Tomasza. Tomasz wyraźnie dostrzegł, że pociski dziurawiły tył kabiny samolotu w który celował, a który rósł w oczach...

============================

Trafienia z bombowca: 34=2
Efekt: 2 trafienia
Miejsce trafienia: Zestaw tlenowy, kadłub
Trafienia bombowca 32=3
Efekt: 3 trafienia
(rzut na spostrzegawczość udany: - podaję wynik
Trafienia kadłuba i tylnego strzelca

Dostępne akcje: Ostrzał z bliskiej odległości/kolejne podejście/zmiana celu

[PL_Cmd_Jacek]

Konstytuuję ostrzał z bliskiej odległości w kadłub.

[PL_CMDR Blue R]

W tym momencie jeden z karabinów na skrzydłach zamilkł i samolot Tomasza zaczęło znosić w prawo, utrudniając celowanie i wymuszając unik, aby nie zderzyć się z wrogą maszyną. Tomasz minął wrogiego Junkersa i przeleciał w dół, pod formację. Obejrzał się za siebie i spostrzegł, że wroga trójka wciąż się trzymała razem, natomiast nie widział Stanisława wypadającego z formacji... Wtedy przypomniał sobie, że Staszek został z tyłu i zapewne dopiero miał atakować. Wtedy też dostrzegł, że jedna jedenastka leciała z tyłu... ale nagle spadła nie na pierwszą, a na drugą trójkę...

[PL_Cmd_Jacek]

Da się jakoś odblokować to dziadostwo ??? Robię nawrót by powtórzyć atak.

[PL_CMDR Blue R]

(Wejść na skrzydło i odblokować)

Tomasz wykorzystał prędkość i wykonawszy półpętlę zaczął się wznosić. Jego maszyna zwalniała, ale był w stanie dopaść prowadzącego. Z tej strony sztukasy nie miały strzelca, co pozwoliło poczuć się bezpiecznie...Wtedy zrozumiał, że właśnie wystawia się lecącym za nim... tylko, czy złamią szyk, gdy obok są myśliwce?

====
Dystans daleki
Możliwe akcje: otwarcie ognia, zbliżenie, przerwanie (wtedy bez ognia przeciwnika)

[PL_Cmd_Jacek]

Zbliżam się na średni dystans, by ponownie zaatakować wszystkimi sprawnymi lufami wroga prosto w kadłub.

[PL_CMDR Blue R]

Krzyże od spodu były wyraźnie widoczne, jakby drażniąco wzywały Tomasza. Brakowało tylko okrągłej obwódki i byłby to idealne tarcze strzelnicze... Ciekawe, czy pod nimi są zbiorniki paliwa - przeszło przez myśl, gdy Tomasz ustawiał maszynę. Nie mógł wykręcić świecy i wspinać się pionowo, gdyż wtedy mógłby stracić siłę nośną.... A to wystawiało go na ogień jego skrzydłowych... O ile byli w stanie dostrzec Tomasza. Jedno było pewne. Po ataku musiał nurkować w dół, gdyż dalsze wspinanie się byłoby jak pokazanie języka stróżowi podczas przeskakiwania płotu. To było proszenie się o kłopoty. Jednocześnie do umysłu Tomasza docierały komunikaty, które słyszał:
"Co robi Andrzej" - mówił Skarbek.
"Mam przeciek, wracamy do domu" - meldował Andrzej
Tomasz nie miał czasu jednak na radio. Podszedł od spodu i otworzył ogień, starając się zwrównoważyć zacięty KM, choć odnosił wrażenie, że więcej pocisków pudłował, niż dodawał ten dodatkowy ogień... Nagle spod kadłuba trysnął gęsty, czarny dym, a atakowana maszyna jakby się zachwiała i przerzucając się przez skrzydło wypadła z szyku....

[PL_Cmd_Jacek]

Świetnie . Robię nawrót, rozglądając się i oceniając sytuację - gdzie jest wróg (by zaatakować ponownie) oraz jak nasze myśliwce sobie radzą.

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz zawrócił i spojrzał za siebie. Dostrzegł obniżającego lot drugiego sztukasa, ciągnącego za sobą gęsty dym oraz dwa ścigające go myśliwce, a także dwie kolejne maszyny, które oddalały się w kierunku Wisły. Wyglądały na myśliwce...

Tego dymiącego sztukasa mógł przechwycić czołowo... lecieli zbieżnie i za sekundy mieli się minąć...

[PL_Cmd_Jacek]

Zostawiam uszkodzoną jednostkę ścigającemu kluczowi , i nabierając wysokości szukam innego celu. Gdzie jest Żwirko ???

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz skręcił w bok i równolegle do formacji Sztukasów zaczął nabierać wysokości. Z niesmakiem stwierdził, że wznosząc się leci wolnej od formacji i chcąc nie chcąc znalazł się za nią. Wtedy też dostrzegł samotny polski myśliwiec... Leciał ponad formacją nieprzyjaciela, kilkaset metrów nad ostatnimi maszynami nieprzyjaciela... ruszający do ataku...Czyżby to był Staszek? Ale dlaczego był na końcu, a nie na początku?