USS Snook (SS-279) - Patrol 3 - Usługi transportowe 14FOP&Co./Nowa broń

[PL_Cmd_Jacek]

Tak jest Sir. W takim razie widzimy się na pokładzie okrętu.


-------------


Lecę do siebie. Łapie XO.

Słuchaj bierz się do roboty - okręt ma lśnić - masz godzinę. Przez następne 3 dnie będzemy mieć "big fiszys" na pokładzie. Więc nie ma mowy o jakichkolwiek uchybieniach i ....


nie dyskutuj ze mną - WYKONAĆ !!!

[PL_CMDR Blue R]

XO początkowo był zaskoczony, ale bez słowa sprzeciwu ogarnął ekipę i choć efekt nie był idealny, kontradmirał wydał się nie zwracać uwagi na pozostały bałagan, gdy okrętowali się.

O świcie wyszli w morze w towarzystwie USS Pargo, który przypłynął na Midway przed brzaskiem, nie wchodząc nawet do atolu, gdyż wymagał napraw w suchym doku. Oba okręty zostały wyprowadzone w morze, kierując się ku Pearl Harbor. Na trzech silnikach Snookowi trudno było utrzymać rejsową prędkość, ale ostatecznie po krótkiej wymianie sygnałów, oba okręty zrównały prędkość.

Do celu mieli dotrzeć 19 października około południa, o brzasku spotykając się z Lichtfieldem. Na pokładzie Pargo chyba nie zdawali sobie sprawy z obecności kontradmirała na pokładzie Snooka, gdy prowadzono rozmowy z idącym z nimi okrętem.
-Jak udał się patrol, Blood? - zapytał dowódca Pargo, komandor podporucznik Ian Eddy.


[odpowiedź bez zmian?]

[PL_Cmd_Jacek]

dokładnie - bez zmian

[PL_CMDR Blue R]

-U nas podobnie - odpowiedziano lampą - Wytarmosili nas, ale wydarliśmy im ogromny frachtowiec.
Blood miał lekkie deja vu. Czy z ostatniego patrolu Pargo nie wracał też uszkodzony i też nie topił czegoś dużego... Nie, Blood pamiętał ten powrót. Ian wtedy zatopił krążownik i ledwo dociągnął do bazy. Najwyraźniej wracanie z jednym, ale dużym zatopieniem, na okręcie, który wymaga naprawy, weszło w krew kolegi z sąsiedniej flotylli.

[PL_Cmd_Jacek]

Nas może nie przeorali, za to pechowo spowolnili. Zresztą widzicie, że ledwo co nadążamy.

[PL_CMDR Blue R]

-Potrzebujecie zwolnić? Dostosujemy prędkość - zawiadomiono z sąsiedniego okrętu, gdy na pomost wszedł komandor Voge i zapytał:
-Coś ciekawego meldują?

[PL_Cmd_Jacek]

Lampą odpowiadam - nie ma takiej potrzeby, im szybciej dotrzemy do celu tym lepiej.

A do komandora: nic ciekawego - zatopili duży cel, trochę ich wytrzęsło po tym, ale zatopili ten wielki frachtowiec, a nie taką barkę jak my

[PL_CMDR Blue R]

Komandor Voge spojrzał na Blooda, a na jego twarzy wyrażało się zaskoczenie. Chyba nie spodziewał się tak nerwowej odpowiedzi. Oparł się o osłonę pomostu i spoglądając na drugi okręt, z którego odpowiadano: "W razie problemów....", powiedział:
-Aż tak źle? Nie czytałem jeszcze raportu... w końcu go jeszcze nie złożyliście...
"z utrzymaniem prędkości" - nadawał Pargo, a Voge zapytał:
-Coś wam uciekło na patrolu? Czy po prostu trafiliście na mniejsze jednostki?
"dajcie nam znać." - skończył wiadomość Pargo.

[PL_Cmd_Jacek]

Aldisem - "damy znać, na razie płyniemy bez zmian. Bez odbioru"

Do Komandora:

- niestety trafił Pan w sedno, a w zasadzie w dwa sedna - i coś nam uciekło i trafiła się mała łajba.

W Pearl oczywiście przygotuję pełny raport.

[PL_CMDR Blue R]

-Rozumiem, że to może być frustrujące, gdy ktoś się przechwala sukcesami, a ty nie możesz im przeciwstawić nic odpowiedniego - powiedział Voge - Ale pamiętajcie, że liczy się to, że wróciliście cali i podczas następnego rejsu możecie znów zadać straty wrogowi. Właśnie.\! - powiedział, jakby coś sobie właśnie przypomniał - Porucznik lotnictwa Cussler przesyła pozdrowienia i podziękowania dla was.

[PL_Cmd_Jacek]

ale ... chyba coś mi umknęło. Czy to ten pilot którego wyłowiliśmy w ostatnim rejsie ?

[PL_CMDR Blue R]

-Nie, jego dowódca - powiedział Voge - Jest wam wdzięczny, że wyłowiliście ich kolegę pod Tarawą i że wrócił do jednostki, cały i zdrowy. W Pearl dostaniecie to podziękowanie pisemnie.... Jak widzicie, nie ma czym się denerwować. Na poprzednim patrolu względem tonażowym też nie było sukcesów, ale czy rejs był nieudany? Byliście niczym strażnik na straży. Nie zawsze łapie się intruza, ale czy ta praca jest nieważna?

[PL_Cmd_Jacek]

Zapewne jest ważna, lecz satysfakcji nie przynosi.

[PL_CMDR Blue R]

-Zawsze satysfakcję może przynieść następny dzień - odpowiedział Voge.

21 października, wieczór
USS Snook, wraz z Pargo zbliżali się do pozycji, na której powinien znajdować się Lichtfield... I albo okręt stał pół mili za daleko, albo oni popełnili błąd w nawigacji, albo też i USS Lichtfield dopiero do nich dopływał.
-Zapraszamy za nami - nadano z pokładu niszczyciela, który zaczął zawracać i nagle nadano zapytanie - Pasażerowie obecni?

[PL_Cmd_Jacek]

Obecni. Idziemy za Wami.