USS Barb (SS-220) - Patrol 6 - Usługi transportowe 14FOP&Co./Nowa broń

[PL_Andrev]

Z dziennika okrętowego:

4 października 1943
Kontakt radarowy z przeciwnikiem. Cel rozpoznany jako tankowiec 10'000 BRT w eskorcie niszczyciela.
Atak torpedą elektryczną i parogazową z bliskiej odległości na niszczyciel, cel zatopiony.
Skuteczność ataku torpedowego 100%.
Atak 2 torpedami elektrycznymi i 2 parogazowymi z bliskiej odległości na tankowiec, cel zatopiony.
Potwierdzono 3 trafienia, skuteczność torped 75%.

XO, pamiętacie w jakiej kolejności strzelaliśmy torpedy do tankowca?
Prawdopodobnie torpeda która miała trafić w rufę zbiornikowca okazała się niewypałem.

Ciekawi mnie ładunek tego zbiornikowca. Spójrzcie przez peryskop, co myślicie?
Ropa tak nie eksploduje - czyżby to była benzyna lotnicza?

A właśnie, ile do wschodu słońca?
Wynurzymy się rano w tej okolicy aby spróbować zidentyfikować zniszczone jednostki.

[PL_CMDR Blue R]

<do wschodu słońca pozostało około 8-9 godzin>

XO spojrzał w notatkę i podchodząc do peryskopu powiedział
-To była torpeda elektryczna, sir.
Spojrzawszy przez peryskop powiedział:
-Lotnicza... Może jakiś etanol lub chemiczne świństwo... - przyjrzał się dokładniej i powiedział - Nawet nie próbują gasić... W panice opuszczają statek.
I wówczas hydro zameldował:
-Niszczyciel przyspiesza... Chyba opływa zbiornikowiec.
Był to zaskakujący meldunek, chyba, że Japończycy wynaleźli podwodny niszczyciel.

[PL_Andrev]

Drań krył się w cieniu tankowca.

Wolno naprzód na głębię. 90 metrów.
Hydro, meldujcie o kolejnych niespodziankach.

[PL_CMDR Blue R]

-Mają sonar, sir - brzmiała kolejna niespodzianka, którą zameldował hydro 15 minut później, choć i Andrev usłyszał ten drażniący dźwięk. Do tej pory wydawało się, że im się uda bez większych problemów. Niszczyciel opłynął zbiornikowiec, zwolnił, nasłuchiwał, gdy Barb oddalał się powoli i po cichu. Teraz niewiadomą było, czy udało im się oddalić wystarczająco daleko. I znów zaświtała nadzieja, gdy niszczyciel ruszył, przechodząc bardziej na lewą stronę Barba. Powolnym biegiem ustawiali się cieńszym profilem, czekając, aż wróg popłynie szukać innego celu, ale nieszczęśliwie ten znalazł się teraz bliżej okrętu podwodnego i chyba zataczał powoli szerokie koła...

Minęło 40 minut od chwili ataku na zbiornikowiec, gdy stało się to, czego każdy podwodniak chciał uniknąć. Odgłosy sonaru stały się wyraźniejsze, a niszczyciel zmienił kurs, jakby chcąc opłynąć okręt podwodny... cały czas badając obszar sonarem. Nie wyglądało to na kolejne koło... raczej na potwierdzanie uchwyconego kontaktu...

[PL_Andrev]

Chifie, 120 metrów.

[PL_CMDR Blue R]

-Jest pan pewny, sir? - zapytał szeptem trzeci, gdy XO (rozumiem, że do niego był rozkaz, a nie do przedziału maszynowni?) wydawał rozkazy - To prawie 100 stóp poniżej głębokości testowej.

[PL_Andrev]

Na szczęście dowódca skorygował swój rozkaz:
- XO, zanurzenie 350 stóp.

[PL_CMDR Blue R]

Przez pewien czas eskortowiec powstrzymywał się przed atakiem, jakby śledząc zachowanie okrętu podwodnego. Powoli zataczał koła, nie pozwalając się ustawić małym profilem.
Minęła godzina od ataku, gdy niszczyciel, zaatakował z lewej, tylnej ćwiartki, na pełnej mocy pędząc nad zanurzony okręt podwodny.

[PL_Andrev]

Silniki cała naprzód, ostry zwrot w lewo!
Schodzimy mu z kursu. Zachować spokój.

[PL_CMDR Blue R]

Okrętem wstrząsnęło porządnie, gdy bomby eksplodowały przy okręcie. Biednym Johnem wytrzepało równo, gdy stracił równowagę, puścił się drabinki i starał się łapać stołu i interkomu. Szczęśliwie nic sobie nie zrobił, a i meldunki nie były bardzo złe. Z dziobu meldowano o drobnym wycieku z wyrzutni numer 5, z kiosku woda sączyła się z szczeliny na przewody do anteny radaru lotniczego, a na rufie nie stwierdzono uszkodzeń. Ekipa naprawcza meldowała, że nie ma niepokoju i przecieki opanują... Tymczasem niszczyciel znów zaczął swoje krążenie nad nimi....

I znów wykazywał się znaczną cierpliwością... Odczekał aż woda się uspokoi, znów okrążał okręt... Nie był to agresywny żołtodziób. Żółtek na górze wiedział co robi, choć jego plan miał jedną wadę... Na Barbie opanowano wszystkie uszkodzenia do czasu kolejnego ataku, przy którym Barb miał sytuację gorszą tylko o fakt, że był trochę cięższy o wodę, która dostała się do kadłuba...

Kolejny atak przyszedł niespodziewanie... Niszczyciel przemykał im przed dziobem i prawie każdy na pokładzie spodziewał się, że teraz ich osłucha z drugiej burty, gdy wróg dokonał zwrotu na nich, atakując praktycznie od dziobu, lekko z prawej..

[PL_Andrev]

Cała wstecz, musimy wycofać okręt ze strefy potencjalnego zagrożenia. Nawigator, przechodziliśmy przez termoklinę?

[PL_CMDR Blue R]

Nawigator, opierając się na tabelach, które miał podane powiedział:
-Sądzę, że tak, sir.
Nadszedł kolejny atak. O ile tym razem większość bomb spadła przed okrętem, to część spadła dość blisko okrętu. Najgorsza sytuacja była na dziobie, gdzie pojawiło się więcej przecieków, jednak szczęśliwie kadłub wytrzymywał. Znów Barba ratował fakt, że wrogi okręt cierpliwie czekał, aż ogarną ten bałagan... Trochę mogli czuć się jak mysz, którą bawi się kot... Niby bezpiecznie, ale zaraz potem bestia znów doskakuje.

I znów, gdy przecieki wydawały się być pod kontrolą, wróg zaatakował. Tym razem atak następował od rufy, z prawej burty....

[PL_Andrev]

Cała naprzód, ostry zwrot w prawo.
Po ataku wejść na 300 stóp.

XO, macie jakiś pomysł, czy po prostu czekamy aż mu się bomby skończą? Nie sądziłem że Japsy mają tak precyzyjne systemy namierzania. Ot, ciekawostka.

[PL_CMDR Blue R]

XO szepnął:
-Zaraz po ataku wynurzyć się i wiać na powierzchni, sir, gdy będzie nas szukał zanurzonych?
Tymczasem okręt przyspieszał, powoli zakręcając, a niszczyciel z hukiem nadjeżdżał nad nich...

[PL_Andrev]

Wiecie pierwszy że to straszliwe ryzyko? Jeżeli wypłyniemy obok niszczyciel a nie pozostanie nam nic innego jak opóścić okręt.
Nie jestem pewien czy powinniśmy aż tak ryzykować...
Ile zrzucili już bomb?