R3 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

-A któż by inny ? - odpowiedział zniecierpliwiony głos - Otwieraj i daj się ogrzać gdzieś. Czas w końcu odpocząć po podróży.
Wówczas dał znać o sobie gospodarz:
-Cu? Kto? Cu się dzieje? - odezwał się zaspany z ciemnego kąta izby.

[LudwikG]

- Już, już otwieram....toście sobie wybrali porę.
I wykrzyczał do gospodarza
- Spokojnie gospodarzu to nasi wrócili po ciężkiej podróży !

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz wpakował się ociężale do izby, poruszając się pół po omacku, pół za prowadzeniem Ludwika. Sądząc po jego ruchach był bardzo wymęczony, ale co rzuciło się w oczy Ludwika, to, że taszczył ze sobą walizkę... A swoją zostawił na samochodzie, którym jechał właśnie "Kocur".


[ciągnąć chcesz scenę, czy idziemy do 5 IX?]

[LudwikG]

Kompresja czasu - aktywowana
Skok do : 5 IX

[PL_CMDR Blue R]

5 IX 1939, Wtorek 4:42
Gdy Ludwik dotarł na lotnisko z radością zauważył, że w nocy dotarł tu rzut kołowy i znajome ciężaówki były
Kapitan po nocnym dyżurze wyglądał na zmęczonego, ale przedstawił Ludwikowi sytuację:
-Jak Tomasz wstanie i przyjdzie, on będzie dowodził tu, z ziemi. Czyli kwestiami naziemnymi. Ty odpowiadasz za rzut powietrzny, czyli za latających. Nie jest z nimi tak źle. - powiedział, po czym przedstawił Ludwikowi stan eskadry

Maszyny 121 Eskadry Myśliwskiej:
Lądowisko Podlodów
Grot 5 - PZL P.11c 4KM - naprawiany - ppor. Feliks Piłsudski, uszkodzenia: karabiny w kadłubie, ogon; szacowane postępy napraw: do 5 IX 12:00
Grot 6 - PZL P.11c (brak radia) naprawiany - pchor. Skarbek, uszkodzone: prawe skrzydło; szacowane postępy napraw: do 5 IX 12:00
Grot 7 - PZL P.11c - Sprawny - maszyna współdzielona pchor. Baran, plut. Flanek
Grot 8 - PZL P.11c - Sprawny maszyna współdzielona kpr. Zaniewski, kpr. Kremski
Grot 9 - PZL P.11c (brak radia) - Sprawny - maszyna współdzielona St. szer. Arabski, st. szer. Futro,
Grot 10 - PZL P.11c 4KM - Sprawny - maszyna dowódcy
radio - czas napraw: ranek 6 IX -

Po skończeniu powiedział:
-Każda eskadra ma wystawiać parkę, co zmienia się co dwie godziny. Pozostałe maszyny w gotowości do startu. Chłopaki ze szkoły mają pilnować od Dęblina na północ, my od Dęblina do Puław, a dalej na południu [sto dwudziesta] druga. Pamiętaj, co Walerian mówił o pilotach. Do 6:00 jesteś ty, Andrzej, Janek [Zaniewski] i Marian [Futro] w gotowości, potem przybędą pozostali. Feliks i Mikołaj niech pomogą przy naprawach, może to przyspieszy ich naprawy.

5 Września 1939, 4:00
Lądowisko Podlodów - obecni
kpt. pil. Tadeusz Sędzielowski, dowódca eskadry (NPC) - Zdrowy, zmęczenie 3 (wypoczęty)
ppor. Ludwik Gwarczyński, (LudwikG) Zdrowy, zmęczenie 3 (wypoczęty) - EXP 2/4
ppor. Feliks Piłsudski (Pingwin) - Zdrowy, zmęczenie 5 (wypoczęty) - EXP 2/4 Zestrzelenia: 1 Do17
pchor. Andrzej Baran (PL_Andrev) - Zdrowy, zmęczenie 1 (wypoczęty) - EXP 4/4 Zestrzelenia: 1/2 Ju87
pchor. Mikołaj "Święty" Skarbek (PL_danio) - Zdrowy, zmęczenie 1 (wypoczęty) - EXP 3/4 [w tym 1/3], uszkodzenie Me110, zestrzelenie: 1,5 He111, 1/2 Ju87
kpr. Jan Kremski, (NPC) skrzydłowy Feliksa Piłsudskiego - Zdrowy, zmęczenie 2 (wypoczęty) - EXP 3/4
st. szer. Marian Futro, (NPC) skrzydłowy Ludwika Gwarczyńskiego - Zdrowy, zmęczenie 3 (wypoczęty) - EXP 1/4

Kapitan kiwnął ręką w stronę wioski i powiedział - Ja wykopię Tomasza, aby z resztą dotarł tu na 6:00... - tu ziewnął - To kto pierwszy leci? Proponowałbym Andrzeja i Janka, ty wówczas do 6-tej ogarniesz tu wszystko i będziesz mógł spokojnie polecieć.

[LudwikG]

- Wodzu idźcie spokojnie odpocząć - Ludwik poklepał swojego kapitana po ramieniu.
- Damy radę ! Andrzej z Jankiem polecą pierwsi , a ja z Marianem... nie będziemy kombinować.

[PL_CMDR Blue R]

Na lotnisku zjawił się wkrótce Walerian oraz reszta sztabu i zajęli się organizacją jednostki. Z tego co Ludwik łapał z rozmów brakowało paliwa, gdyż dopiero teraz można było wysłać ciężarówki do składów i należało to zrobić jak najszybciej, czym miał zająć się Florian, gdy tylko dotrze. Z rozmów Ludwik zrozumiał, że ze względu na to, ze wykonali tylko 1 kurs, większość paliwa i amunicji musiała zostać pod Krakowem, a na pozbycie się rzutu kołowego na dwa dni nie było zgody Waleriana. Edward Pilch wspomniał, że spróbuje zdobyć z Dęblina jakieś myśliwce lub uzyskać zgodę na włączenie starych siódemek do linii, a podporucznik Wielgus zaczął sugerować dobre miejsca rozstawienia radiostacji, gdyż obecnie sieć łączności sięgała tylko do Wisły.

Ludwik czekał na przybycie Kocura, aby podzielić się obowiązkami, niemniej był gotowy do lotu, podobnie jak Grot 10, ale na razie nie było żadnych wiadomości... I wówczas w radio odezwał się podchorąży Baran, stawiając na nogi wszystkich wokół radia i przerywając planowanie. Dostrzegł lecącą od Zwolenia w kierunku Dęblina wyprawę dwusilnikowych maszyn, zapewne bombowców.
Walerian nie czekając rozkazał:
-Wszystkie dostępne maszyny startują!

[LudwikG]

- Wybiegłem tak szybko jak mogłem po drodze krzyczałem do Mariana , który był zdezorientowany obecną sytuacją... Mechanicy na szczęście wiedzieli co robić i momentalnie zjawili się przy "pezetelkach".
Przez chwilę analizowałem nasze poderwanie i uważałem je za niezbyt słuszne uważałem że powinnyśmy poczekać na rozwój wydarzeń i w ramach potrzeby wtedy startować, nic pochopnie...
Zapuściłem silnik, powietrze było rześkie sprawdziłem Mariana i dałem znak , że jestem gotowy.

[PL_CMDR Blue R]

Pierwsza na ścieżkę do lądowiska pomknęła siódemka z Ułęża w której siedział "Kobra", a zaraz za nią jedna z jedenastek ze 122 EM. Kolejno maszyny ruszały na ścieżkę na której momentalnie powstał zator. Jakże to lotnisko różniło się od aeroklubu, gdzie momentalnie byli w stanie znaleźć się na pasie startowym. Ich stanowiska postojowe nie były gotowe do natychmiastowego startu. Z drugiej strony trzymanie ich na samym lądowisku nie dawało wiele miejsc, gdzie można je było ukryć. Choć kilka mogło stać w gotowości. Głos kaprala Kremskiego w radio przerwał to rozmyślanie:
-Myśliwce u góry!
Kapitan Wiórkiewicz odezwał się w radio:
-Zbiórka nad Ireną, wysokość 2 [000 metrów]

[LudwikG]

" Siódemki" wzbijały się w powietrze , a po nich kolejne maszyny...
Zgodnie z poleceniem kapitana wszyscy kierowaliśmy się w parach na Irenę.
Lecieliśmy z Marianem bardzo "ciasno" był dosłownie dwa metry od mojego prawego skrzydła. Właśnie przekraczaliśmy tysiąc dwieście metrów...

[PL_CMDR Blue R]

Lot do Ireny zajmował 5 minut, podczas których siódemki, startujące jako pierwsze zostawały z tyłu. W radio odezwał się znany Ludwikowi głos, ale nie mógł go z nikim powiązać. Pamiętał tylko, że go zna.
-Widzę bombowce! Zrzuciły bomby na most! Zakręcają na południe! [Lecą] Nisko nad ziemią!
On sam ich jeszcze nie widział, choć w oddali widział już i Wisłę i most. Widział też ślad ognia z Boforsa, ale nie był w stanie dostrzec maszyn...

Pozycja Niemców z raportu. Brak kontaktu wzrokowego

[LudwikG]

Gdy usłyszałem komunikat w radiu odrazu skierowałem swój lot na przechwycenie.
Widziałem gdzie "walą" działka i domyślałem się gdzie powinny być wrogie maszyny... Dusiłem przepustnicę i obniżyłem lot...
Chciałem ich dopaść za wszelką cenę....

[PL_CMDR Blue R]

Gdy pędził do Wisły dobiegł go rozkaz kapitana, aby kierować się na przechwycenie. Mógł powiedzieć, że jest szybszy od rozkazów. Jednocześnie rozkazał pilotom z Ułęża zostać na wysokości.
W minutę Ludwik zbliżył się do Wisły na tyle, że dostrzegł nad nią poruszające się punkciki. Było to kilka maszyn do których podchodził od boku. Czy go zauważyli, czy nie chcieli lecieć nad Puławy, Ludwik dostrzegł jak te dwusilnikowe maszyny zakręcały na południe, odchodząc od Wisły, ustawiając się ogonami do niego i reszty eskadry.

[LudwikG]

Zakładałem, że mnie zauważyli więc postanowiłem ich zagonić niczym pasterze owce...
Mój plan polegał na wepchnięcie ich nad Puławy by tam nasze artyleria rozpoczęła z nimi zabawę, a ja ją skończyć wyłapując ich po kolei...

[PL_CMDR Blue R]

Plan był dobry. Wykonanie dobre. - leciały myśli - Maszyna była niedobra.
Jeżeli ktoś mógłby kogoś chcieć nadganiać, to te niknące w oddali bombowce, które dolatywały do Zwolenia, mogłyby w pościgu zaganiać uciekające jedenastki. Sprawdził jeszcze raz, czy przepustnica jest otwarta maksymalnie, ale nie był w stanie nic zrobić. Nieprzyjaciel oddalał się przelatując nad jakimś pożarem na ziemi. Ludwik spojrzał na ten pożar i dostrzegł, że przed pożarem ziemię zdobiła zaorania ziemia, a z ognia wystawał jakiś fragment skrzydła i ogona... To był rozbity samolot. Nie było jednak czasu na oglądanie widoków, spojrzał za siebie, czy skrzydłowy pilnuje jego pleców i ku swojemu zaskoczeniu dostrzegł, że szeregowy, który wcześniej trzymał się prawie jego skrzydła, został z tyłu o dobre 100 metrów... Szybko rozejrzał się do góry, ale nieprzyjacielskich myśliwców, które meldowano także nie dostrzegał...