R1 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Ostatnie dni pokoju

[LudwikG]

- No i mamy to !
Szeregowi , a teraz czym prędzej do Aleksandrowic i zapamiętajcie drogę bo musimy tędy wrócić.

[PL_CMDR Blue R]

Tuż przed 16:00 dotarli do Aleksandrowic. Zatrzymali samochód obok wojskowych ciężarówek i Ludwik dostrzegł w głębi, za budynkami dwa myśliwce z Grotem. Podeszli bliżej, dostrzegając, że stały zaraz przy budynku, skierowane w kierunku na pole startowe, a zaraz obok nich z krzesełek zerwali się podchorąży Baran i kapral Zaniewski, skrzydłowy Andrzeja. Z budynku za nimi w kierunku Ludwika zmierzał podporucznik Bronisław Skibiński ze 122 eskadry. Powitał Ludwika i powiedział:
-Kocur (podporucznik Kazański) zaraz kończy lot patrolowy. Zapraszam do budynku. Kawy, Herbaty, coś na ząb?

[LudwikG]

- Witajcie. Dla mnie kawa wystarczy, proszę posilić moich kompanów. No..no ładnie tu macie i pracy mnóstwo co ?
Mam dla was rozkazy, broń oraz pieniądze, ale zaczekamy z tym na powrót Kocura. Dobrze ?

[PL_CMDR Blue R]

Ledwo zdążyli wejść do kantyny, gdy z małego budynku przy samolotach wychylił się jakiś podoficer z piechoty i krzyknął:
-Panie poruczniku. Intruz nad Śląskiem!
Podporucznik Skibniewski wskazał na podchorążego Skarbka, który właśnie wychodził z szatni:
-Skarbek! Intruz nad Śląskiem. Startujecie. Będziemy was naprowadzać.
Po czym zwrócił się do Gwarczyńskiego:
-Wybaczcie, obowiązki.
I pobiegł do budynku z którego wcześniej zameldowano o intruzie. Szeregowy, który stał w pomieszczeniu, jakby nie zwracając uwagi na zamieszanie i wybiegającego chorążego Skarbka, za którym biegł szeregowy Kowala, zwrócił się do Ludwika, lekko podnosząc czajnik:
-Kawy, panie poruczniku?

[LudwikG]

- Bardzo chętnie ! Nie da się ukryć , że macie ręce pełne roboty. Jakie są wasze wrażenia ? to co robicie przynosi jakieś efekty ?

[PL_CMDR Blue R]

Szeregowy nalewał kawy i powiedział:
-Nie wiem, panie poruczniku. Wciąż fryce latają, nasi też.. I regularnie się spotykają, więc to chyba są efekty.

[LudwikG]

- Najważniejsze w tym wszystkim , że nie przyglądamy się biernie tylko działamy. Wywieramy na nich jakiś nacisk. Czy ?..... Wiecie może czy w okolicy są jakieś zakłady przemysłowe ?

[PL_CMDR Blue R]

-eee Tak, panie poruczniku - powiedział szeregowy - Na północ od stacji kolejowej. Jak pojedziecie ku stacji i przed stacją skręcicie na północ, dotrzecie do nich

[LudwikG]

- Dziękuję szeregowi. Bardzo dobra kawa. Zapalicie ?

[PL_CMDR Blue R]

-Nie, dziękuję panie poruczniku - powiedział, a zaraz potem na lotnisku wylądowały dwa myśliwce. Z jednego z nich wysiadł podporucznik Kazański, który ruszył natychmiast w ich stronę.

LINK do rozmowy z podporucznikiem Kazańskim


Obładowani dodatkowymi dokumentami, wartownicy załadowali się na tył fiata, gdy Ludwik siadł z przodu obok szeregowego Arabskiego, który uruchomił silnik. Jeszcze tylko pożegnalny salut i znaleźli się poza terenem aeroklubu, gdzie obecnie stacjonowała Zasadzka. Szeregowy Arabski zapytał:
-Wracamy do Krakowa, poruczniku?

[LudwikG]

- Wiecie gdzie znajduję się stacja kolejowa ?

[PL_CMDR Blue R]

-Eee... Tak. Mijaliśmy chyba ją, jak tu jechaliśmy, poruczniku - odpowiedział Arabski - Chce pan wracać pociągiem?

[LudwikG]

- Udajemy się w pobliżu dworca kolejowego na rozpoznanie. Wykonać !

[PL_CMDR Blue R]

-Tak jest.
Pojechali na wschód do przejazdu kolejowego, przed którym skręcili na północ wzdłuż torów. Minęli bocznicę i zbliżyli się przed dworzec w Bielsku. Panował tu całkiem spory ruch, a Ludwikowi w oczy zwłaszcza rzucali się piechurzy na warcie.

[LudwikG]

- Tadeuszu ! Wracamy ! Wracamy do Krakowa ! Tą samą drogą.