R2 - ppor. Feliks Piłsudski - Z armią "Kraków"

[PL_CMDR Blue R]

Pół godziny później
Gdy flary poszły w niebo, Feliks miał deja vu. Przerwał kopanie rowu przeciwlotniczego, do którego zagoniono wszystkich wolnych pilotów w myśl zasady "każdy kopnie 5 razy i będzie gotowe". Tylko dlaczego Feliks kopał już 15 raz, a dalej wyglądało, że jego część nie jest gotowa? Niemniej o wiele ciekawszymi od machania łopatą były flary. Piloci ze 122 EM, którzy nie tak dawno temu wylądowali, znów uruchamiali swoje maszyny... A mechanicy znów w pośpiechu odłączali pompy...

[pingwin14-93]

- Widzę walki o Kraków się zbliżają - powiedział Feliks w eter.

[PL_CMDR Blue R]

Eter? Mówisz falami elektromagnetycznymi?

==========================

Feliks przerwał pracę i spoglądał, jak samoloty startują. Z jednej strony lubił na to patrzeć, z drugiej czuł żal, że on nie może wystartować do walki. Gdy samoloty oddaliły się, wrócił do kopania i nagle po pewnej chwili ciszy odezwały się syreny alarmu lotnicznego... Z pokoju operacyjnego wybiegł podporucznik Gwarczyński i zaczął krzyczeć:
-Do schronów! Do schronów!

[pingwin14-93]

- Feliks ruszył biegiem do najbliższego schronu - miał nadzieję że to jednak tylko fałszywy alarm.

[PL_CMDR Blue R]

[znaczy rzuciłeś się na ziemię? Bo jesteś w rowie (schronie) przeciwlotniczym i go pogłębiasz]

Feliks leżał w rowie i nasłuchiwał. Czy usłyszy basowe buczenie silników? Czy może będzie cisza... Czas dłużył się niemiłosiernie, choć dobrą wiadomością byłfakt, że nie musiał kopać... Minęło chyba 10 minut, gdy alarm odwołano, a podporucznik Gwarczyński krzyknął:
-121-sza! Do mnie! Odliczamy! - zbierając pilotów, aby sprawdzić, czy są wszyscy... Tylko, czy mogło kogoś brakować, skoro nie doszło do ataku?

[pingwin14-93]

Feliks wstał i dał znak że nic mu nie jest i zapytał - Wiemy na co polecieli?

[LudwikG]

- Nie wiemy, chodź prawdopodobnie te owieczki oddali się od stada i szukają swojego pasterza.

[pingwin14-93]

- Rozumiem - powiedział Feliks, po chwili wrócił do kopania rowu.

[PL_CMDR Blue R]

Samoloty powracały na lotnisko w ciągu najbliższych 30 minut, akurat gdy Feliks schodził z "szychty". Piloci znów nie wyglądali zbyt radośnie. Żaden nie cieszył się, co świadczyło, że żadnego zwycięstwa nie odnieśli...

[pingwin14-93]

- Feliks podszedł do znajomego pilota i zapytał - jak wam poszło? Nie wyglądacie na zbyt szczęśliwych.

[PL_CMDR Blue R]

-Uciekli nam, zanim wspięliśmy się na odpowiednią wysokość - odpowiedział podporucznik Wielgus - Działamy jak we mgle. Nie możemy być cały czas w powietrzu, a jak nas tam nie ma, to znów zanim dotrzemy do nich minie masa czasu. Powinniśmy być przed Krakowem, a nie za... Wtedy nawet spóźnieni, gdy wzniesiemy się, będziemy na trasie ich powrotu.

[pingwin14-93]

- Ehh ale i na zachód od Krakowa będzie problem bo nasze lotnisko tam było już wykryte. Pytanie czy już go niezbombardowali? Wiesz to że jesteśmy bliżej oznacza też że jesteśmy bardziej narażeni... A największym zagrożeniem dla myśliwca jest czas kiedy ten jest na ziemi.

[PL_CMDR Blue R]

-To pod Lublinem będziemy jeszcze bardziej bezpieczni. Przed Krakowem jest masa wiosek, pól. Spójrz. Samolot jest tu szykowany do walki. Startuje trójka i ląduje pod naszą radiostacją przy Tyńcu. Wykrywają nieprzyjaciela? Startują, wzywają innych. Wznosimy się i jesteśmy przed Krakowem, odcinając nieprzyjaciela... A po walce wracamy tutaj, naprawiamy maszyny, uzupełniamy paliwo i wracamy na przedpole. - powiedział Stanisław [Wielgus] - Lotnisko to jak szpital, magazyny, kwatery dla piechoty... Piechota nie siedzi w szpitalach, magazynach i kwaterach, gdy jest walka, ale przed nimi, a tylko wraca do nich, gdy jest potrzeba... Mieliśmy działać jako Zasadzki. Samoloty rozpoznawcze miały nad nami wracać do swoich lotnisk. A na czym stanęło? Maszyny rozpoznawcze są przed nami - wskazał ręką na zachód - I to my wracając przelatujemy nad nimi.

[pingwin14-93]

- Mówiłem tutaj o umiejscowieniu lotniska. Co do tego byśmy czekali w pobliżu radiostacji na polach... brzmi to całkiem dobrze. Bo zatrzymać niemieckie naloty musimy.

[PL_CMDR Blue R]

12:10
Feliks idąc po przydziałowy posiłek, zatrzymał się przy tablicy dywizjonowej. To, co rzuciło mu się w oczy, to rozpisanie lotów:

14:00
G10 - Piłsudski
G8 - Kremski
G7 - Flanek

16:00
G10 - Sędzielowski
G8 - Gwarczyński
G7 - Futro

18:00
G10 - Kazański
G8 - Skarbek
G7 - Arabski

20:00
G10 - Kazański
G8 - Zaniewski
G7 - Baran

Jego nazwisko widniało przy Grocie 10, a był pewny, że widział mechaników, którzy grzebali przy tej maszynie i chyba coś z niej demontowali.