R3 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

-[Ppor.] Michał [Samoliński] z [12]2-giej oblatuje miejsca, gdzie można rozstawić czujki z radiem. Jak będziemy mieć je dobrze rozstawione, będziemy mogli zrezygnować z tylu patroli na rzecz silnego uderzenia. Pułkownik chce, abyśmy mieli łączność z oddziałami na Wiśle. Jak coś przekroczy Wisłę, mamy mieć informację... Ale na razie oddziały są dopiero w drodze i musimy radzić sobie sami... Brzmi znajomo, co nie?

[LudwikG]

Brzmi bardzo znajomo...ale tu mamy przynajmniej determinację i jakieś parcie z góry.
Przynajmiej tak zrozumiałem pułkownika kapitanie.
Jest jeszcze jedna kwestia o ile oczywiście dobrze rozumiem...
Lwów staję się "pałacem" , a my jesteśmy tak naprawdę odpowiedzialni za pierwszą linie obrony....no i patrząc ze względów strategicznych to chyba najważniejsza linia obrony bo Wisła taką jest i jeśli utracimy ten punkt to dla mnie już po nas...
Więc myślę, że teraz wszystko się uda i będą nas traktować bardziej priorytetowo no i nie powinno być problemu z paliwem i cała resztą skoro będziemy tu wszyscy....yy zabrakło mi słowa no .. razem panie kapitanie.

[PL_CMDR Blue R]

-Tak, ale macie rację. Wisła jest przeszkodą i jak ją przekroczą, to później mamy przeszkody tylko na drodze północ-południe... Jak gdzieś ją przekroczą i ich nie zatrzymamy, to mogą rozciąć Polskę na pół... Chyba teraz zaczynam rozumieć to całe wycofanie z Krakowa. Bali się, że tam utkniemy i stracimy rzut kołowy. No to cóż - powiedział zacierając ręce - Szykujmy się do lotu. Marian do nas dołączy i w trójkę polecimy na patrol.

[LudwikG]

- Tak zabierajmy się do pracy chodź trochę zaczyna nam się psuć pogoda i zanosi się na deszcz...

[PL_CMDR Blue R]

-Tak - powiedział kapitan - Spoglądając na niebo. Wieczorem może trochę popadać. Ale może rozejdzie się... Zobaczymy...

30 minut później Marian zameldował się przy Ludwiku z gotową do lotu maszyną. Była ich trójka w gotowości... Choć w zasadzie dwójka, bo gdzieś zniknął kapitan... Ludwik rozejrzał się i dostrzegł kapitana... który biegł w ich stronę! Kapitan Sędzielowski dopadł do Ludwika i wykrzyknął:
-Lecimy natychmiast! Nad Sandomierzem zaatakowały Messerschmitty. Feliks spadł, a Janek jest sam, ruchy!

[LudwikG]

Powtórzyłem komendę dla Mariana i pognaliśmy wszyscy do samolotów. Podczas takiego startu zapinałem pasy w biegu tzn. podczas dalszego kołowania. Wszystko jak zawsze działo się z automatu, ale znacznie szybciej bo nasi bracia oczekują naszego wsparcia...od nas zależy ich życie. Dlatego niemal odrazu silniki zaczęły grać po "wskoczeniu" na fotel pilota. Szybko rzuciłem wzrokiem na prawe udo na którym spoczywała mapa, dolot wraz ze startem powinien nam zająć w granicach 12/13 minut...
Jako pierwszy sprawdziłem radio...wszystko gra, wszystko sprawne...
uniosłem rękę z wyciągniętym kciukiem nad głowę i zacząłem kołować. Będąc już na pasie zacisnąłem hamulce i otworzyłem przepustnicę by rozgrzać silnik i by wszystkie wskaźniki z temperaturami wskazywały normę...
Ruszyłem jako pierwszy... a po dwóch minutach lecieliśmy już w szyku z prowadzącym kapitanem co dawało nam dodatkowego kopa...

[PL_CMDR Blue R]

-Grot 8 tu Grot 1, słyszycie nas? - kapitan wywołał kaprala Kremskiego, który po chwili odpowiedział:
-Grot 8 do Grota 1. Słyszę was. - zapytany gdzie jest odpowiedział - Jestem na wschód od Opatowa. Jeden Adolf spadł, drugi uciekł.
Trochę ulżyło wszystkim, że sytuacja poprawiła się. Zapytany o Feliksa kapral odpowiedział, że po walce widział tylko 1 spadochron, a spadły wie maszyny. Krążył nieopodal miejsca, gdzie spadła maszyna Feliksa i znalazł nawet miejsce, gdzie można było wylądować. Kapitan odmówił zgody:
-Będziemy tam za 5 minut. Na ziemi może być niemiecki pilot. Rozejrzyjcie się, czy nie widzicie naszych na ziemi.

[LudwikG]

- Grot 1 ubezpieczamy wszystkie sektory możecie skupić się na szukaniu...

[PL_CMDR Blue R]

Przelatywali nad pobojowiskiem. Na ziemi w odległości około 4 kilometrów od siebie leżały wraki dwóch maszyn. Trzecim charakterystycznym punktem był spadochron, leżący na jednym z pól. Widać było tylko jeden, co nie wróżyło dobrze. Kapitan powiedział:
-Grot 8. Dacie radę wylądować w pobliżu? Osłonimy was.
-Mogę spróbować, ale nie wiem, czy widzę dobre miejsce
Ludwik spojrzał na pola z góry. Żadne nie było idealną przestrzenią do lądowania. Pozostawało pytanie, czy po lądowaniu samolot był w stanie wystartować. Mieszkańcy pobliskiej wioski zapewne widzieli wszystko, ale przy kręcących się wciąż nisko nad ziemią samolotach, nie dziwił się, że nikt nie chce ryzykować sprawdzania, której strony są to samoloty. To samo spotkało go przecież przy domie dziadków. Ktoś tam był i chował się przed samolotem. Kapitan nie odpowiadał kapralowi, chyba tak samo rozważając za i przeciw. Lądujący samolot mógł zakończyć tutaj swoją służbę, pilot mógł narazić się na walkę z Niemcem. Najbezpieczniej byłoby przyjechać tutaj drogą samochodem. Ale wiązałoby się to z dłuższym czasem. Kapitan zapytał w radio:
-Grot 3. Sprawdzaliście wiele lądowisk. Myślicie, że dacie radę tu wylądować?
Chyba kapitan miał wątpliwości, czy Janek da radę... Z drugiej strony Ludwik też nie był pewny. Nawet nie samego lądowania, które nie powinno sprawić mu problemu, o ile bardziej obawiał się startu* i spotkania z Niemcem mając tylko pistolet i wsparcie kolegów w samolotach...



Rzucam 2k6. 2x1 = maszyna nie wystartuje z tego miejsca. (niezbyt wiele, w końcu możesz wybierać, dokonać przelotu... Ale ryzyko jest)

[LudwikG]

- Stanowczo odradzam , samolot tu ugrzęźnie !
Po chwili namysłu dodałem...
- Grot 1 tu Grot 3 niech 9 ubezpiecza 8 i odprowadzi go do gniazda. Odbiór !

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan zapytał Janka jak stoi z paliwem. Miał jeszcze połowę zbiornika. Kapitan przez chwilę milczał po czym powiedział:
-Grot 3, przejmujecie patrol z Grotem 9. Wracam z Grotem 8 na lotnisko. Potem zamienimy was.

[LudwikG]

- Przyjął Grot 3 !
Zatoczyliśmy jeszcze kilka kręgów w okolicy Opatowa , a następnie obraliśmy kierunek wzdłuż drogi Żarów/ Lipsko.

[PL_CMDR Blue R]

17:32
Ludwik z niepokojem spoglądał na wschód. Wyglądało na to, że jednak będzie padać. Front burzowych chmur nadciągał od południa i nawet przez radio dostali o nim ostrzeżenie, jednak brzmiało raczej jako "nie zapowiada się nic specjalnego, ale uważajcie". Jednak ważniejsza była wiadomość, którą odebrał tuż po 17:30:
-Biała 3 do Ziemi. Duża formacja bombowców z eskortą przy Zwoleniu! Kieruje się na Dęblin! Wysokość około 2000 metrów!
Ludwik spojrzał na wskaźnik paliwa. Miał jeszcze połowię zbiornika. W radio odpowiedziano z ziemi:
-Biała 3, posiłki w drodze!

[LudwikG]

- Ziemia tu Grot 3 ! Ruszamy do pościgu aktualnie nad Solcem.

[PL_CMDR Blue R]

Samoloty rozpędziły się, a silniki zaczęły wyć. To był moment dla którego byli w powietrzu. Z jednej strony Ludwik zastanawiał się, czy zdążą, z drugiej strony, dobrze, że trzymał się północnej strony sektora. Zbliżali się do drogi Zwoleń-Puławy, gdy Marian zameldował:
-Samoloty po lewej.
Ludwik spojrzał w tamtą stronę. Tylko wpadnięcia na eskortę im brakowało. A tamte samoloty zbliżały się, kierując się na przecięcie im drogi... Jednak po chwili rozpoznał, że były zbyt wielkie na Messerschmitty 110. To były bombowce. Trójka bombowców kierowała się w ich stronę... albo raczej w stronę Puław...