R3 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Pod Lublinem

[LudwikG]

- Tak o palcu, niesprawność mojej ręki jest równoznaczna z ciężka raną. Nie muszę tłumaczyć chyba dlaczego.

[PL_CMDR Blue R]

Sierźant pokręcił głową i powiedział:
-Ale akurat w ucieczce to niewiele przeszkodzi. - po czym wskazał na żołnierza - To ma zapytać, czy kogo nie stracili? Porucznika... jak? Załatwimy to szybko i będzie po krzyku.

[LudwikG]

- Dowódca 121 Eskadry ppor. Gwarczyński. Mogę liczyć na wodę i kawałek chleba ?

[PL_CMDR Blue R]

Ostatnie pytanie chyba zbiło sierżanta z tropu, gdyż miał już coś mówić żołnierzowi, ale zatrzymał się z otwartymi w pół litery ustami, spojrzał na Ludwika i po sekundzie pauzy zapytał:
-Chleba? Co wy piloci, głodujecie?

[LudwikG]

- Skoro uznajecie mnie za pilota to czemu jestem zatrzymamy? - Ludwik przycupnął pod drzewem i obmacywał swoje kieszenie widocznie w poszukiwaniu papierosów..
- Cholera zapalniczkę też wcieło....ahh !
Nie, sierżancie nie głodujemy. Wy jesteście w terenie non stop i musicie jeść solidnie. My działamy i wracamy....mamy jakiś tam czas na regenerację. Proszę o chleb, tylko by zapchać czymś żołądek, a jak macie coś innego to dajcie tym żołnierzom co mnie wykryli.
W zasadzie to się obejdzie proszę o wodę i papierosa.

[PL_CMDR Blue R]

Obrócił się do żołnierza i powiedział:
-Słyszeliście? Jedźcie na lotnisko i potwierdźcie, czy pan porucznik Gwarczyński, dowódca eskadry, spadł tutaj nam. - po czym wyciągając zapalniczkę i papierosy wyciągnął je do Ludwika i powiedział - Ja wam mogę wierzyć, poruczniku. Ale jak okaże się, że wy nie swoi i niemieckiego szpiega puściłem, to mnie pociągną do odpowiedzialności - pomógł Ludwikowi z papierosem i powiedział - Wiecie, ile jest stąd do eskadry, prawda? To wiecie, że długo czekać nie będziecie musieli. - po czym spojrzawszy na dłoń Ludwika krzyknął gdzieś w głąb lasu - Staszek! Podejdź no tutaj! Kurs kończyłeś, to się przydaj i obejrzyj rannego!

[LudwikG]

- Tak naprawdę to dobrze robicie sierżancie. Wszystko w porządku, szkopy mogą być wszędzie. Front przecież blisko. Jak sobie w ogóle radzicie? Mam nadzieję, że lepiej niż my w powietrzu.

[PL_CMDR Blue R]

-U nas na razie cisza - wskazał na odległą Wisłę - Ale to może w każdej chwili się zmienić.... Komunikatów Naczelnego Wodza nie słuchaliście? - zapytał, gdy "Staszek" w torbą z czerwonym krzyżem przyszedł w pobliże - Nijak się z propagandą kuternogi nie zgadza.

[LudwikG]

- Ja tam sierżancie, wierzę w to co widzę, a póki co , to Wisła nas jeszcze trzyma, ale kto wie jak długo - Ludwik wyprostował zranioną rękę w kierunku "Staszka"
- Cholera nie wiem jak to się stało, miałem skakać gdy wyrzuciło mnie z samolotu.

[PL_CMDR Blue R]

"Staszek" zabrał się za palec, dodając, że "zaboli tylko chwilę", podczas gdy sierżant powiedział:
-Tak. Oczy i komunikaty wodza. Ale nie o ilości strat, a o miejscach walk. Straty wiadomo, że mogą okazać się przesadzone... Dopóki nie pójdziesz na pole i nie policzysz trupów nie wiesz nigdy ilu zabiłeś. Aeroplan rozbija się, czy tylko przymusowo przyziemia... Weź tu sprawdź, gdy strzelają do ciebie. A jak nasza sytuacja wygląda z góry? Sporo Niemców na drugim brzegu?

[LudwikG]

- Szczerze nie umiem odpowiedzieć na wasze pytanie.
Widać ruch wroga na ziemi, ale na tą chwilę ciężko mi ocenić ich liczebność. Sądząc po tym gdzie już doszli to pewnie nie jest ich mało. W powietrzu niestety jest podobnie, mają przewagę a my robimy co możemy. Bo co nam sierżancie pozostało ? Tylko w nas teraz jest nadzieja dla naszego kraju , a Polska utrzyma się tak długo jak w nas wola walki.

[PL_CMDR Blue R]

I w tej chwili "zabolało tylko chwilkę".... Ale za to jak... Ludwik miał wrażenie, że mu oczy wyskoczą na zewnątrz głowy. A "Staszek" spokojnie puścił palec i powiedział:
-Będzie dobrze. Nie nadwyrężajcie go tylko...

[LudwikG]

- O żesz ku**a ! Aaaa , ała...
- Po chwili gdy Gwarczyński wrócił do siebie - Dziękuję spróbuję nie nadwyrężać. Czy mógłbym poprosić o kawę ?

[PL_CMDR Blue R]

-Kawa się znajdzie - powiedział sierżant i wysłał "Stacha" po czajnik. Ludwik rozejrzał się i jego oczy obserwatora łapały wiele detali. Dowódca jednostki był praktycznie na pierwszej linii z żołnierzami, którymi dowodził. Sierżant to nie była wysoka ranga, wiec nie wyglądało na to, aby wpadł do punktu dowodzenia większej jednostki, a raczej na pierwszą linię... Tylko ta linia była dość płytka... Jego wzrok podążył na zachód. Stąd do Wisły był jeszcze kawałek. W zasadzie za widoczną wioską była już Wisła, którą przy tak niskim poziomie wody Niemcy mogli łatwo pokonać... I kto wie, czy Wisła nie stanowiłaby większej przeszkody, niż ci żołnierze tutaj... A niedaleko za tym lasem na wschodzie było Opole... i zaraz potem ich eskadra... Nie wyglądało to najlepiej, jeżeli Niemcy uderzą w tym kierunku.

[LudwikG]

- Póki co nie powinniśmy o sobie zbyt wiele mówić...
póki mnie nie potwierdzice oczywiście, ale mam do was pytanie . Z jakiej jednostki jesteście ? Z tego co widzę jesteście bardzo dobrze wyszkoleni i patrząc na to , że jesteśmy na pierwszej lini oporu, świetnie zorganizowani. Wiem co mówię...przed przygodą z lataniem wstąpiłem do szwoleżerów. Nie służyłem długo, ale jakieś doświadczenie mam.