R2 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - Z armią "Kraków"

[PL_CMDR Blue R]

14:00
Na odprawie zebrali się wszyscy piloci ze 121 eskadry, a także mechanicy starszy sierżant Tadeusz Stachowicz (szef mechaników) oraz sierżant Leon Bartecki. Kapitan stanął przed mapą i zaczął odprawę:
-Panowie. Otrzymaliśmy rozkazy z samej góry. Dywizjon myśliwski zostaje oddany pod bezpośrednie rozkazy naczelnego wodza. Mamy się udać pod Dęblin, na znane wam ze szkoły lotnisko polowe w Podlodowie - mówił wskazując na mapie lotnisko - Tam otrzymamy dalsze rozkazy. Teraz naszym zadaniem jest przegrupowanie.





-Jak wiecie, nie mamy wystarczającej liczby maszyn, aby wszyscy polecieli, a i nie wszystkie maszyny są w pełni naprawione. Dlatego zacznę od tych, którym braknie maszyn. Porucznik Kazański weźmie ze sobą Leopolda, Piotra i Tadeusza - przeskakiwał wzrokiem po plutonowym Flanku, kapralu Zaniewskim oraz szeregowym Arabskim - Pojedziecie wraz z rzutem kołowym i spotkamy się na miejscu jutro. Ludwik - spojrzał na podporucznika Gwarczyńskiego - wraz ze Świętym udadzą się razem z rzutem kołowym do Igołomii. Weźmiecie Grota 3 i 6 i dołączycie do pozostałych. Rzut kołowy wyjeżdża o 15, my startujemy o 16. - wyciągnął kartkę i odczytał - Prowadzę ja na Grocie 10. Ze mną wśród postrzelonych leci Feliks na Grocie 5 oraz Marian na Grocie 9. Osłonę nad nami, wraz ze sprawnymi myśliwcami ze 122 eskadry stanowić będą Andrzej na Grocie 7 i Jan na Grocie 8. Lecimy wzdłuż Wisły, aż do Dęblina. Tuż przed Dęblinem odbijamy nad Ułeż i lecimy do Podlodowa. Panowie piloci. Do samolotów weźmiecie najpotrzebniejsze rzeczy, w tym po konserwie na kolację i śniadanie oraz coś ciepłego na noc. Rzut kołowy z resztą sprzętu dotrze do nas dopiero jutro, więc do tego czasu naszym zadaniem będzie przebazować samoloty i nawiązać kontakt z Dęblinem. - spojrzał wzrokiem po zebranych pilotach i zapytał - Czy do stawianego zadania są jakieś pytania?

[PL_Cmd_Jacek]

Czyli mamy godzinę na spakowanie się i wyjazd. Mało czasu - trzeba się spieszyć.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan spojrzał na podporucznika Gwarczyńskiego, który wstał i zapytał
- Trzymamy się tak by mieć po prawej Wisłę ?Oraz jak mamy reagować na kontakt w powietrzu i ewentualne rozbicie naszego szyku ?
-Miniemy Wisłę i będziemy ją trzymać po lewej. - powiedział kapitan - Nad Sandomierzem przekroczymy Wisłę i trzymamy się wschodniej strony. Co do nieprzyjaciela, to bez rozkazu dowódcy nie opuszczamy szyku. Naszym zadaniem jest przelot do nowej bazy. A jeżeli myśliwce "eskorty" polecą za nieprzyjacielem i wówczas na uszkodzone maszyny spadną myśliwce? Oczywiście jak Walerian dostrzeże, że to okazja, to na pewno rozkaże sprawnym maszynom atakować. Niemniej bez rozkazu zakładamy, że cały czas sprawni pilnują tych, którzy nie są w pełni sprawni. Naszym celem jest, aby wszyscy dotarli do Podlodowa, tam formujemy jednostkę bojową i dalej będziemy latać, aby walczyć.
- Jasne ! Dziękuję kapitanie nie mam więcej pytań. - powiedział Ludwik, a kapitan spojrzał pytająco na Feliksa, który pokręcił głową. Żadne ważne pytania nie padły więcej i kapitan rozkazał:
-Panowie, pakować się. O 15:00 cały bagaż ma być na ciężarówkach, które wyjeżdżają. Piloci lecący, zbiórka o 15:30 przy maszynach!

[PL_Cmd_Jacek]

W takim razie pakuję się (pewnie nie ma zbyt wiele gratów), tak by być gotowym na 15:00.

[PL_CMDR Blue R]

14:48

Skończyli załadunek, układając walizki, które jednocześnie służyły za dodatkową ławkę. W zasadzie byli już gotowi do ruszenia. Kocur wychylił się z ciężarówki i dostrzegł pilotów szykujących się do lotu, jak i tych "spieszonych". Wśród spieszonych dostrzegł Bronka Skibińskiego, który pilnował drugiej ciężarówki. Kierowca, podszedł do Kocura wraz z podporucznikiem Garczyńskim i zapytał:
-Czy są już wszyscy? Porucznikowi się spieszy do Igołomii do maszyny.

[PL_Cmd_Jacek]

Rozglądam się - wydaje się że wszyscy już są i można ruszać. Powodzenia.

[PL_CMDR Blue R]

Kierowca zasalutował i udał się do kabiny, a piloci zajmowali miejsca, pomagając wsiąść Ludwikowi i Mikołajowi, którzy mieli z nimi jechać do Igołomii. Jednak, gdy tylko wyjechali na drogę, wmieszali się w powolny tłum zmierzający na wschód. Podróż kilku kilometrów do Igołomii zajęła im prawie 20 minut, gdy kierowca zatrzymał samochód na środku drogi, nie mogąc zjechać na pobocze i wykrzyknął:
-Igołomia! Wysiadać!

[PL_Cmd_Jacek]

Ci co mają wysiadać, niech wysiadają, a my ruszamy dalej do Podlodowa.

[PL_CMDR Blue R]

Ludwik powiedział:
- No to na nas już czas - i ruszając z Mikołajem ku burcie powiedział - Do zobaczenia chłopaki.....no lepiej się witać niż żegnać....
Obaj piloci wyskoczyli z ciężarówki na jezdnię. Ludwik obrócił się i powiedział:
-- Tylko się nie spóźnijcie na śniadanie bo jutro serwują jajecznicę..... i to na boczku!

[PL_Cmd_Jacek]

Tak, tak - posiłek godny królów. Powodzenia i do zobaczenia.

Ruszamy dalej.

[PL_CMDR Blue R]

Ciężarówką szarpnęło, gdy ruszała i Tomasz złapał się burty, aby nie wypaść. Ludwik odmachał Tomaszowi i ruszył przeciskając się przez tłum uchodźców na poboczu, aby dostać się do pałacyku, zlewając się z wieloosobowym tłumem, który podobnie jak i piloci 121 eskadry, ciągnęli na wschód, opuszczając okolice Krakowa...

[koniec rozdziału drugiego]
kontynuacja w rozdziale III