R2 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Z armią "Kraków"

[PL_CMDR Blue R]

-Dwóch rannych. - wskazał na poryte lejami pole startowe - Uznali, że im dalej od budynków, tym lepiej. O ile te lekkie trafiały celnie, to te z wysoka zryły pole.. Tam, gdzie się chowali. Aż dziw, że skończyło się tylko na kilku odłamkach w ciele. Wyjdą z tego. Trochę nas tu zaskoczyli, prawda poruczniku?

[LudwikG]

- Dobrze , że z tego wyjadą i nie skończyło się gorzej. Wszystkich to zaskoczyło niestety , ale te świnie nawet nie wypowiedziały nam wojny.
Wrócę do was niebawem muszę udać sie do telefonistów.

[PL_CMDR Blue R]

Wyjechali z Rakowic i byli w połowie drogi do telefonistów, gdy rozległy się syreny alarmu lotniczego. Kierowca wskazał na park obok i wykopane rowy:
-Zatrzymam tutaj!

[LudwikG]

- Proszę natychmiast jechać !

[PL_CMDR Blue R]

-Ale alarm... - powiedział kierowca

[LudwikG]

- Zapomnieliście chyba, że służycie w lotnictwie szergowi. Kontynujecie jazdę i się pospieszcie.
Wy powinniście wiedzieć kiedy i w jaki sposób jest uruchomiany taki alarm.
W tej chwili jest względnie bezpiecznie i spokojnie...
.no...spokojnie szergowi będziemy mieć kilkadziesiąt sekund góra minuta , aby się ukryć.

[PL_CMDR Blue R]

Zaletą alarmu był fakt, ze ulice pustoszały i samochód mógł bez przeszkód gnać w kierunku budynku telefonistów. Kierowca zatrzymał pojazd nieopodal drzwi, a podporucznik Martini powiedział do niego, wskazując na pobliski skwer:
-W przypadku alarmu czekajcie w tamtym rowie - po czym wysiadł za Ludwikiem.

Weszli do budynku i wpadli na zbiegającego po schodach żołnierza, który wydał się zaskoczony wchodzącymi oficerami:
-Panowie oficerowie, jest alarm!

[LudwikG]

- Tak słyszymy głośno i wyraźnie.
Czy porucznik Pająk jest u siebie czy już zbiegł do schronu ?
- W tym momencie Ludwik odpalił papierosa patrząc na równie spokojnego jak on Martiniego.
- No żołnierzu co z wami ? Gdzie znajdziemy porucznika Pajką - rzekł Martini

[PL_CMDR Blue R]

-Nie wiem, panie poruczniku, ale wszyscy pobiegli do schronu - widać było wyraźnie, że żołnierz również pragnie znaleźć się tam natychmiast

[LudwikG]

- No dobrze to prowadźcie do schronu.

[PL_CMDR Blue R]

Schronem okazała się wzmocniona piwnica. Ledwo Ludwik się w niej znalazł, zaczął rozglądać się za porucznikiem Pająkiem. Usunął się z wejścia i rozejrzał się po twarzach zebranych tu osób. Niemniej to porucznik Pająk był szybszy, odzywając się zza pleców Ludwika:
-Pan znów do mnie, poruczniku? - odezwał się zza pleców, wstając z ławy na której siedział.

[LudwikG]

- Zgadza się poruczniku ja do pana. Możemy ? - Gwarczyński wskazał na dwa słupy między którymi stał regał ze stertą papierów , a za nim malutka ustronna wnęka.
- Mamy problem otóż kabel jest , ale nadal nie mamy podłączonego telefonu. W tym momencie Kraków nie naprowadza samolotów tylko my co wiąże się z brakiem jakiejkolwiek koordynacji.
Nie możemy bronić naszego nieba i Krakowa nie mając telefonu. Mamy związane ręce, jesteśmy bierni na każde działania wroga.
Poruczniku proszę pana o pomoc musimy dzisiaj mieć zainstalowany telefon. Innaczej nie powstrzymamy bombardowań.

[PL_CMDR Blue R]

Porucznik Pająk pokręcił głową:
-Nie można było miesiąc temu tego kabla ciągnąć? - po czym jakby przypominając sobie - Zaraz... A to nie poczta miała wam ciągnąć telefon? Przecież wydaliśmy im przewody. Nie podłączyli was?

[LudwikG]

- Lokalizacja nowego lotniska do ostatniego momentu pozostawała tajemnicą dlatego to wszystko jest na ostatnią chwilę. Tak właśnie wygląda współpraca z cywilami. Nadeszła wojna i na pocztowców nie mamy co polegać.

[PL_CMDR Blue R]

-Znaczy pocztowcy zwiali z tym kablem? - odezwał się porucznik Pająk - Przecież nowego wam na już nie zorganizuję...- skrzywił usta, jakby o czymś myślał i zapytał - A co z tym przewodem, co mogliście zdobyć?