R3 - pchor. Andrzej Baran - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

-To wtedy pojedziecie do Brześcia i ustalicie w sztabie nowe kody - powiedział Edward, chyba niezbyt zadowolony z wcześniejszej uwagi Andrzeja - A bez żartów, to wtedy nie lecicie, a sierżant Flanek leci na bardziej interesujący nas odcinek frontu. To samo się tyczy was, jakby maszyna dla sierżanta nie była w gotowości. Mamy sześć sprawnych myśliwców, to zbyt wielkiej opcji nie mamy, a RWD nie wyślemy na patrol frontu. Nie bez eskorty, a tej zapewnić nie możemy.

[PL_Andrev]

- Rozkaz - odmeldował się Andrzej i z ponurą miną poszedł oczekiwać porucznika Własnowolskiego.

[PL_CMDR Blue R]

7:56
Andrzej po raz kolejny spojrzał na horyzont, starając się wypatrzeć porucznika, ale wciąż nie było nikogo widać. Jako, że zwykle uzupełnianie paliwa zajmowało pół godziny, start o 8:30 wydawał się oddalać. Andrzej spojrzał w stronę samolotów na dyżurze. Ludwik Gwarczyński już czekał, aby przejąć samolot od Żwirka, paląc papierosa, a sam Żwirko już opuścił fotel i stał przy maszynie, rozmawiając z mechanikiem i sierżantem Flankiem. W sumie Andrzej mógłby też przy nich się kręcić, choć zapewne tłum przy maszynach na dyżurze wywołałby frustrację dowódcy... ale z drugiej strony sierżant Flanek też czekał na powrót samolotu.
Andrzej już miał ruszać w ich stronę, gdy usłyszał narastający dźwięk... warkot silnika lotniczego... Spojrzał na zachód i dostrzegł je. Dwa samoloty zbliżały się od zachodu...

[PL_Andrev]

Andrzej najpierw się ucieszył a potem zaniepokoił.
- Nasze?

[PL_CMDR Blue R]

Maszyny obnizały lot, co zapowiadalo, że to swoi, ale w głowie z tylu czaiło się ostrzeżenie, że może wróg obniża lot, aby rozpoznać pobliską drogę.
Samoloty zblizały się i po chwili rozpoznano je jako wlasne. Samoloty z Bialym Konikiem zaczęły zataczać krąg, gdy mechanicy idsłonili znak T wskazujący kierunek lądowania.
Nie były to jednak samoloty z rozpoznania, a z patrolu.

Gdy ta para dotykała kołami ziemi, czekające w dyżurze maszyny uruchomiły silniki. Andrzej dostrzegł Żwirka, stojącego obok Grota 10, co świadczyło o tym, że w maszynie jest już Ludwik, szykujący się do startu, gdy tylko pole zostanie zwolnione. Bialej 4 wciąż nie było widać...

[PL_Andrev]

Andrzej ze złością wzruszył ramionami i aby zabić czas ruszył do kolegów, którzy z racji patrolu mogli mieć coś ciekawego do powiedzenia.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy dwie "Białe" zatrzymały się, z prowadzącej wysiadł kapitan Wiórkiewicz, a z drugiej podporucznik Franciszek Kozłowski. Podporucznik, również jak Andrzej awansowany przedwczoraj na podporucznika, wydał się lepszym kolegą do rozmowy, zwłaszcza, że kapitan szybko się z nim rozmówił i ruszył w stronę namiotu dowodzenia.
Franciszek tymczasem oparł się o drzewo i przyglądając się mechanikom, którzy podciągali pompy wyciągnął papierosa.

[PL_Andrev]

- Co tam? - zagadnął Andrzej Franciszka - coś ciekawego się działo?

[PL_CMDR Blue R]

-Ehh, nie licząc szkopów paradujących przed nami to nic - powiedział Franciszek - Złapaliśmy bombowce... A w Brygadzie śpią chyba. Nikt nie odezwał się. I kapitan kazał nam oddalić się... Zresztą, kto miał jeszcze dołączyć. Zwiadowcy wracali już... zostało tylko dwóch tutaj... ale zanim przylecicie? - machnął ręką - Czułem, że to, co robimy nie ma sensu. Po co?

[PL_Andrev]

- Też mieliście zakaz używania radia?

[PL_CMDR Blue R]

-Jaki zakaz? -zapytał zaskoczony Franciszek - Normalnie meldujemy, nawet dostajemy od nas odpowiedź. A Brygada milczy! Trzeba by skontaktować się z nimi, co się dzieje. Przecież po to robimy dla nich rozpoznanie, aby mogli zaatakować! Albo zmieniamy plan i latamy całym dywizjonem i jak zauważymy nieprzyjaciela to atakujemy pełną siłą.

[PL_Andrev]

- Ja mam zakaz używania radia - zmarkotniał Andrzej.

[PL_CMDR Blue R]

-Zakaz? - Franciszek był zaskoczony - A coś ty na radio zrobił, że ci zakazują używania?
Andrzej jednocześnie usłyszał, że odgłos samolotu nie cichł, a nawet cały czas narastał... I to chyba z północy.

[PL_Andrev]

Wiesz - skrzywił się Andrzej - że niby wróg słucha. Jakieś szaleństwo.
Ale ciekawe kto to leci. Może Własnowski?

[PL_CMDR Blue R]

Dwie maszyny zbliżyły się do lądowiska. Były to dwa polskie myśliwce, a już po chwili Andrzej rozpoznał, że jedną z nich była Biała 4.
Mechanicy odsłonili znak T wskazujący kierunek lądowania i po chwili dwie maszyny zatrzymały się pod drzewami. Natychmiast otoczyli je mechanicy, podciągając dwie pompy. Z jednej maszyny wysiadł podporucznik Własnowolski, a z drugiej sierżant Markiewicz. Mechanik, kapral Tadeusz Siudziński, powiedział do Andrzeja:
-Maksymalnie pół godziny poruczniku i możecie startować.