R2 - ppor. Feliks Piłsudski - Z armią "Kraków"

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan odpowiedział:
-Raczej nisko. Lecąc wysoko narażacie się na atak eskorty, która może chcieć się was pozbyć, zanim przylecą posiłki. A i tak zanim te z lotniska się wzniosą to przewaga wysokości nie jest wam potrzebna. Co prawda wówczas te samotne mogą wam uciec, ale z drugiej strony lecąc wyżej to mogą wam uciec, zanim wy je wykryjecie... Proponuję trochę poniżej 2km. Oczywiście decyzję pozostawiam wam.

[pingwin14-93]

- Dziękuję ruszam przygotować się do lotu - zasalutował.

[PL_CMDR Blue R]

Pozostali też nie mieli pytań, tylko Ludwik powiedział, aby to Feliks prowadził klucz, gdyż ma radio w samolocie. Wtedy drzwi do pokoju zostały otworzone i stanął w nich żołnierz, meldując:
-Panie poruczniku. Porucznik Kazański wykrył wrogą formację.
Edward powiedział:
-Do maszyn! Szykować się do startu. 122 też! - i ruszył w kierunku pomieszczenia radiowego.

Feliks rzucił okiem na zegar. Zaledwie kilka minut temu mechanicy podłączyli pompę do samolotu Ludwika, a jego był następny w kolejności. Jakby te szkopy nie mogły poczekać jeszcze godziny. Ludwik był chyba tego samego zdania, bo gdy wszyscy opuszczali pomieszczenie, wciągnął papierosa mówiąc:
- No masz ! Na pewno polecimy, ale oczami po niebie.
Po czym siadł na krześle i go zapalił.

[pingwin14-93]

- Dobra... daj jednego bo mnie cholera strzeli... - powiedział Feliks, po czym usiadł obok Ludwika.

[PL_CMDR Blue R]

Z lotniska zaczęły dochodzić odgłos biegnących osób, do których dołączyły uruchamianych silników. Ludwik zaciągnął się papierosem i spojrzał na samoloty. Dostrzegł jednak, że do żołnierza z chorągiewką startu podbiegł kapral Kremski, coś mu powiedział, żołnierz przytaknął i nie dawał sygnału do startu.
- Patrz, patrz ! - Gwarczyński szturchnął Feliksa po czym wstał i doszedł do okna - Wygląda na to , że ich wstrzymali. Chodź zobaczymy co się dzieje. Kremski coś wie.

Powiedziawszy to ruszył w kierunku radiostacji. Kapral Kremski stał zaraz obok pomieszczenia radiowego, z którego słychać było głos Tomasza Kazańskiego:
-(...) lecą za nami. 400 metrów! Mijamy Tyniec, jesteśmy nad Wisłą, lecę nad forty [twierdzy Kraków]!
Na co odpowiadał Żwirko:
-Grot 10! Słyszałeś! Trzymamy kurs i w dół! Na 1000 metrów! Patrzymy w dół - w prawy sektor! Rura! Kocur! Wytrzymaj! I nie zmieniajcie ogólnego kierunku!
Kapitanowie Jasionowski, Sędzielowski i Wiórkiewicz, wpatrywali się w radio, jakby czekając na ciąg dalszy. Kapral tymczasem stojąc obok drzwi odsunął się na korytarz, aby wpuścić obu poruczników. Ludwik minął kaprala i skierował się do kapitana Sędzielowskiego.

[pingwin14-93]

Feliks stanął nieopodal drzwi i przysłuchiwał się wydarzeniom.

[PL_CMDR Blue R]

Ludwik podszedł do kapitana Sędzielowskiego i zapytał go:
-Kapitanie, dlaczego wstrzymujecie resztę ?
-Messerchmity - powiedział dowódca - Przyleciały zapewne na wymiatanie. Są w przewadze.
Z radia Feliks usłyszał głos Flanka - -Samolot, prawo, ponad 2000 metrów!
Tadeusz kontynuował - Czekamy na bombowce, aby uderzyć gdzie zaboli ich, nie nas.
Z radia teraz odezwał się Skarbek - -Messerchmity odpuściły. Wznoszą się!.
Walerian uśmiechnął się i powiedział - Dobrze! Czyli się boją.
Znów na linii był Flanek - Grot 1! Kilka samolotów. Przód, Poniżej, 1000 metrów!
Ludwik powiedział :
- O kurczę ! Naprawdę jestem pod ogromnym wrażeniem waszego rozpoznania taktycznego. Czapki z głów !
Spojrzał na Feliksa i rzekł do niego
- Chodź, głowa do góry. Na nas przyjedzie też czas i coś czuję, że dzisiaj Feliksie będziemy skuteczni i paru drani zastrzelimy. Sprawdźmy co z naszymi skrzydłami.

[pingwin14-93]

- Oby, oby. Mam nadzieję że nic naszym nie będzie.

[PL_CMDR Blue R]

Poszli z Ludwikiem w stronę maszyn, docierając do nich, gdy odwołano alarm i piloci kolejno wyłączali silniki. Mechanicy uzupełniali właśnie paliwo w maszynie Ludwika (oraz w jednej maszynie ze 122 eskadry), a pod Grota 5 podtaczano właśnie beczki z paliwem. Leon, mechanik powiedział
-Jeszcze z kwadrans z ptaszyną porucznika - wskazał na maszynę Ludwika - I potem bierzemy się za pańską. Do trzeciej będzie gotowa.

[pingwin14-93]

- Coś Wam pomóc?

[PL_CMDR Blue R]

-Nie trzeba poruczniku - odpowiedział mechanik - Damy z wszystkim radę. Jakbyśmy mieli jeszcze więcej pomp, to poszłoby szybciej, ale na to nic nie poradzimy.

[pingwin14-93]

- Rozumiem. Powodzenia chłopaki, czekam aż znów dokopię niemieckim lotnikom - Feliks obrócił się i ruszył w stronę radiostacji, chciał ponownie dowiedzieć się jak z naszymi walczącymi w powietrzu.

[PL_CMDR Blue R]

Zmierzając do pokoju operacyjnego, Feliks minął się z kapitanem Sędzielowskim, który pospiesznie skierował się ku Andrzejowi, który czekał w gotowości przy swoim samolocie. Feliks zainteresowany podszedł i usłyszał, jak Tadeusz rozkazał:
-Andrzej, startujecie w górę - wskazał palcem pionowo w górę - Postrzeleni wracają na lotnisko. Mogą ich gonić myśliwce. Stanowicie osłonę. Jak wylądują, lecicie na patrol! Uważajcie na Messerchmitty! Ruchy!
Stojący obok Ludwik spojrzał swój zegarek Hamiltona (którym wielokrotnie się chwalił) i pokiwał do siebie głową.

[pingwin14-93]

- Powodzenia - rzucił Feliks do Andrzeja. Po czym kontynuował swój cel pieszej podróży.

[PL_CMDR Blue R]

Feliks stanął u wejścia do pokoju operacyjnego i dostrzegł, jak Walerian pytał przez radio:
-Lorneta 1 do 3. Widzicie kokoszki?
-Lorneta 2. Nic do zameldowania.
-Lornetka 3. Niebo puste.
Walerian odczekał chwilę i powiedział:
-Lorneta 2? Zgłoście się!
Walerian oczekiwał na odpowiedź, ta jednak nie następowała. Z zewnątrz dobiegł odgłos startujących samolotów, gdy Andrzej wystartował i Walerian odruchowo spojrzał na drzwi, dostrzegając Feliksa i zapytał:
-O co chodzi, poruczniku?
Kapitan Sędzielowski, który był również w pomieszczeniu spojrzał na Feliksa.