R2 - ppor. Feliks Piłsudski - Z armią "Kraków"

[LudwikG]

- I jak nasze skrzydła ?......
Wiedzą tyle , że wyskoczył ze spadochronu oraz przybliżone miejsce gdzie mógł wylądować.
Oczekujemy na wieści czy już go nasi przechwycili.....
Feliks proszę cie , abyś póki co nie zaprzątał sobie głowy co ze Stanisławem. Musisz mieć trzeźwy umysł.
Pamiętaj, że Stasiu jest wariat i poradzi sobie w każdych warunkach, a do nas wróci choćby miał z Berlina na rowerze jechać to wróci....

[pingwin14-93]

- O tak tak, Stachu jest jak bumerang - uśmiechnął się Feliks - tylko jedno, jak polata tak jeszcze 4 dni to nam samolotów braknie - uśmiechnął się zadziornie Feliks - Po czym lekko spoważniał - Co do samolotów, jeszcze z 25 minut i moja także będzie gotowa, pamiętaj że u mnie są dodatkowe Kmy, więc nie będzie tak łatwo zwrotna jak ta Twoja. Oby się przydały, wczoraj ładnie wyciachałem wrogi bombowiec. Siłę ognia to ona ma.

[LudwikG]

- Bliżej mu do pilota oblatywacza niż pilota myśliwców....hahahaha
Tak nie jest tak zwrotna, ale ma piekielne "kopyto"....
Zatem uzupełniamy się i musimy to wykorzystać na naszą korzyść. Ty będziesz niszczyć cele ja będę cie ubezpieczał i odganiał od twojego tyłka te gnidy.

[pingwin14-93]

- Brzmi sensownie, idziemy w to i dziś zdejmiemy kilka bombowców!

[PL_CMDR Blue R]

O dziwo ledwo przygotowano maszynę Feliksa i zabrano pompę do innych maszyn, ogłoszono alarm. Kapitan Wiórkiewicz wybiegł z pokoju operacyjnego i wydał rozkazy:
-Bombowce lecą na Kraków wzdłuż Wisły! Startujemy. Najpierw 122-ga, potem ci co mogą z 121-szej! Lećcie za mną, formacja klina! Ruchy! - po czym pobiegł do własnego samolotu.

[pingwin14-93]

- Dzięki Panowie, znikam. Powiedział Feliks do mechaników i pobiegł założyć strój i wskoczyć do maszyny.

[PL_CMDR Blue R]

15:15 Południowy-Wschód od Krakowa

Samoloty kolejno wystartowały i skierowały się za prowadzącym kapitanem Wiórkiewiczem, który wyznaczył punkt zbiórki nad odejściem torów do Wieliczki. Feliksa i Ludwika ustawiono w drugim klinie. Od wiosny Feliks nie widział tylu maszyn lecących razem. Odkąd postawiono ich w stan alarmu w powietrze wzbijały się co najwyżej klucze maszyn. Teraz oto lecieli z potężną siłą. Kapitan Wiórkiewicz rozkazał:
-Oczy szeroko otwarte. Meldować dostrzeżenie nieprzyjaciela
Feliks rozglądał się po swojej strefie i nagle dostrzegł nad Krakowem czarne obłoczki. Artyleria przeciwlotnicza strzelała w niebo. Czyżby tam był nieprzyjaciel?

[pingwin14-93]

- Melduję że: Nad Krakowem działa p-lot - pewnie są tam - dodał już w myślach Feliks.

[PL_CMDR Blue R]

Jeszcze dwie osoby wcięły się w radio meldując, że nawet widzą bombowce. Kapitan Wiórkiewicz rozkazał:
-Klin 1 ustawić się między Skawiną, a Wisłą, Klin 2 między Bielanami, a Balicami. Atakować ich, gdy tylko opuszczą obszar Krakowa!

[pingwin14-93]

Feliks pokazał kierunek lotu dla Ludwika i kontynuował lot za poprzedzającym samolotem.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy mijali Wisłę, Feliks dostrzegł na północ od nich jakąś parę samolotów, kierującą się nad Kraków i usłyszał głos kaprala Zaniewskiego, który meldował do podchorążego Barana, że dostrzegł jakieś samoloty na południe od nich. Podporucznik Samoliński, prowadzący ich klin, zameldował:
-Do grotów, tu Białe. To my.

[pingwin14-93]

Kontynuował lot za Samolińskim, przy okazji obserwując w którym kierunku działa plot. W celu zwrócenia uwagi gdzie mogą kierować się bombowce wroga.

[PL_CMDR Blue R]

Feliks nie mógł dostrzec jednak żadnych wybuchów, niemniej w każdej chwili mogły pojawić się znów, zdradzając pozycję nieprzyjaciela. Ta jednak przyszła drogą radiową:
-Bombowce, po prawej, nisko!
Pytanie brzmiało kto to powiedział. Feliks był po prawej w swojej grupie, ale dla pewności spojrzał na prawo, gdzie na południu wiła się Wisła.
Zaraz potem w radio odezwał się kapitan Wiórkiewicz, dowódca drugiego klina, odezwał się:
-Atakować nieprzyjaciela. Biała 6, Groty, nieprzyjaciel pomiędzy Tyńcem, a Skawiną, kierunek zachód! Poniżej 1500 metrów.



Zielony - Wy, Niebieski - Andrzej

[pingwin14-93]

Chociaż buzowała w nim energia, czekał na rozkaz ze strony przewodzącego kluczem.

[PL_CMDR Blue R]

Podporucznik Samoliński wydał rozkaz zmiany kursu i ruszyli w stronę nieprzyjaciela. Feliks spojrzał na zegar. Była 15:20. Pytanie ile czasu stracili od pierwszego meldunku do czasu, gdy samoloty zawróciły. Gdyby Feliks leciał w parze, byłby na pewno kilka kilometrów dalej. Po prawej stronie Feliks widział parę samolotów, które leciały wyżej od nich, obniżając lot. Andrzej też kierował się do boju. W radio Feliks słyszał, jak pierwsze samoloty atakowały nieprzyjaciela. Jeden z kluczy odpadł z formacji po ataku i kapitan rozkazał atak na rozproszone maszyny.

Oni tymczasem zbliżali się do Wisły, a ich formacja zaczęła się rozpadać. Białe 6 i 7 zaczęły wyrywać się do przodu, pozostawiając lekko z tyłu Białą 8 podporucznika Skibińskiego oraz parę klucz Feliksa. Tymczasem przed nimi w powietrzu, kilka kilometrów dalej, leciała formacja nieprzyjaciela...