R2 - ppor. Feliks Piłsudski - Z armią "Kraków"

[pingwin14-93]

Feliks machnął by przyspieszyć go Ludwika i wcisnął mocno przepustnice.

[PL_CMDR Blue R]

2:00? Really?
‐-------------

Feliks ciągnął przepustnicę, ale nic to nie dawało. Ta była otwarta na maksimum... ściskał jąmocniej i zyskiwał chyba delikatne drgnięcie prędkościomierza... tymczasem Ledwik zrównał się z nim... i lekko zwolnił wracając na miejsce za nim... cały czas spoglądał na Feliksa, jakby czekał na rozkaz że może pójść sam przodem...

Silnik Grota 3 chyba nie był tak wyeksploatowany jak jego i wyciągał trochę więcej koni... albo lepiej karmiono jego rumaki...

[pingwin14-93]

Feliks machnął Ludwikowi wy prób do przodu bez niego. Obawiał się że nie da rady dogonić pokemona.

[PL_CMDR Blue R]

Ludwik dał znać, że przyjął rozkaz i lekko obniżając lot wyprzedził Feliksa, który cały czas zostawał z tyłu wraz z podporucznikiem Skibińskim. To nie był pościg za szybkim zwiadowcą. Ścigali przecież regularne bombowce nieprzyjaciela. Mieli je w zasięgu wzroku, ale maszynom brakowało mocy. Feliks miał wrażenie, że leci z tą samą prędkością, co uciekający... Nadzieję wniósł kapitan Wiórkiewicz, który rozkazał:
-Zaraz będziemy w zasięgu, atakować tych z lewej!
Najwyraźniej jego klucz jednak powoli się zbliżał do nieprzyjaciela... Pytanie tylko, czy ich maszyny nie były tak szybkie jak... BIAŁE....

29 Wrzesień 1938, Aleksandrowice, Bielsko*
Podporucznik Edward Pilch, pilot ze 122 eskadry** zatrzymał się pod hangarem i opuścił maszynę, kierując się do stołówki, gdzie już czekał Feliks oraz podporucznik Włodzimierz Eugeniusz Karwowski***, który prowadził ich klucz.
-Edek - powiedział Włodek - Mówiłem ci, że dolecimy nad Ostrawę i z powrotem szybciej od was. I nie powiesz, że zawróciliśmy wcześniej, byłeś cały czas za nami.
Edward rzucił pilotkę na blat stołu i powiedział:
-Żyłujecie te silniki, jakby była wojna.
-Bo mogłaby być. Pepiki robią pod siebie. Widziałeś, aby nas ścigali? Nawet nie wystartowali. W 1919 byli hardzi, bo łatwo się kopie w plecy, a teraz? Skoro Hitler może żądać Sudetów, to my też. Już Beck o to zadba, aby o nas nie zapomniano*. A jak my będziemy siedzieć cicho, to jeszcze Śląsk Zaolziański Niemcom przekażą, co nie Feliks?



---------------------------------------------------------------------

*Zwrócę tylko uwagę, że konferencja Monachijska właśnie się zaczyna
**wówczas "oficer pilot", dopiero w 1939 został zastępcą dowódcy eskadry, a wczoraj oficerem operacyjnym.
***Od lutego 1939 już nie jest pilotem w 121 eskadrze, a został instruktorem w Dęblinie

[pingwin14-93]

- Mogą przekazać, ale czy wchodząc nie wkurzymy ligi?

[PL_CMDR Blue R]

-A czy oni nas nie wkurzyli, gdy bez obiecanego referendum oddali Śląsk Czechom, aby ci pomogli nam z Ruskimi? - powiedział Włodek - I co oni zrobili? Do końca wojny blokowali nam dostawy amunicji. Jutro polecimy nisko nad ziemią. Też na pełnej mocy. Feliks, na Wilka musisz się przygotować do szybkich lotów... Chyba, że się boisz?

[pingwin14-93]

- Nie boje, ja na niego czekam! - Feliks był mocno podekscytowany na testowanie nowej maszyny.

[PL_CMDR Blue R]

Przez całą jesień, zimę, wiosnę i lato mocno żyłowali silniki swoich jedenastek, które miały wkrótce być zastąpione. Gdy w lutym Włodek odchodził do Dęblina powiedział do Feliksa "Jak będą szkolić na Wilki, zabiorę cię do eskadry".

I oto był wrzesień 1939... Wilk był tylko marzeniem... Był za to stary myśliwiec z silnikiem wymagającym gruntownego remontu, który nie mógł dogonić bombowców, które leciały przed nim. Formacja w której leciał też rozpadała się na maszyny "dające z siebie więcej" i te "nie domagające". Feliks i podporucznik Skibiński nie nadążali za resztą. Przed nim w oddali formacja lekko wykruszała się po lewej stronie, gdzie trwały ataki samolotów kapitana Wiórkiewicza... Tam była szansa, że jakiś zostanie uszkodzony i zwolni... ale z drugiej cała eskadra była przed nim...

[pingwin14-93]

Feliks kontynuował lot, uznając że to będzie jedyna jego szansa. Maszyna była stara ale uznał że to będzie możliwość.

[PL_CMDR Blue R]

Dolatywali nad Oświęcim, gdy kapitan Wiórkiewicz zaatakował. Kolejno kropki zbliżały się do siebie i wyglądało to z daleka, jak niewinna zabawa. Wreszcie trójka z nich zanurkowała do ziemi, a podporucznik Kozłowski wykrzyknął:
-Mam go!
-Ucieka! - wykrzyknął plutonowy Markiewicz
Tymczasem on, wraz z podporucznikiem Skibińskim, pędzili z tyłu, za wszystkimi...

[pingwin14-93]

Feliks odbił na północ ku drugiej pogoni, uznał ze nie ma sensu dalej kontynuować.

[PL_CMDR Blue R]

Feliks odniósł wrażenie, że powoli, ale jednak zbliżał się do nieprzyjacielskiej formacji. Gdyby od razu się jej trzymał, mógłby nawet powoli przymierzać się do ataku. W ciągu kilku minut powinien ją dogonić. Wtedy też zorientował się, że jest całkiem sam. Nikt nie leciał za nim, nikt nie śledził formacji. W radio odezwał się kapitan Wiórkiewicz:
-Zbliżamy się do frontu. Odpuszczamy! Zbiórka nad Oświęcimiem!

[pingwin14-93]

Feliks zawrócił ku Oświecimowi. Widział że nic więcej nie osiągnie.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy zbliżał się do Oświęcimia dostrzegł, że myśliwce zbierały się już, a jeden z nich krążył u góry ponad formacją, niczym pasterz zaganiający owce... A może wypatrywał zagrożenia?
Kapitan Wiórkiewicz rozkazał:
-Białe - wracamy. Groty. Zwalniam was z rozkazu pościgu. Wracajcie do bazy lub kontynuujcie patrol.

[pingwin14-93]

Feliks zbliżył się do eskadry poszukując Ludwika.