R3 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

Ogień był prowadzony jakby znad drugiej strony Puław, nie znad samego mostu. Po chwili dostrzegł samolot, a raczej przemieszczający się dym. Jakby zaczynał się na linii kolejowej, mógłby go pomylić z pędzącym pociągiem towarowym. Ale to na pewno był samolot, choć chyba jednosilnikowy, który uciekał nisko nad ziemią, ciągnąc za sobą ciemny, dymiący ogon...

[LudwikG]

Spojrzałem na wskaźnik paliwa wskazywał 55 litrów. Obniżyłem lot do 200 metrów i pognałem za dymiącym samolotem pełeny obaw , że to mój podopieczny szeregowy Marian Futro...
Ogień artyleryjski już ucichł, a ja czym bliżej celu uświadomiłem sobie że to jednosilnikowa maszyna.
Jeśli to Marian modliłem się w duchu , że jest cały a została uszkodzona tylko "PZL-eka".

[PL_CMDR Blue R]

Wtem maszyna rozpadła się na dwie części... każda ze śmigłem i kadłubem. Drugi samolot leciał tak blisko, że dopiero teraz, gdy oderwał się od towarzysza Ludwik mógł go dostrzec.
Złą wiadomością był fakt, że druga maszyna zawracała w stronę Ludwika... a bliskość lotu świadczyła, że nie był to niedzidlny pilot, a ktoś doświadczony jak po Dęblińskiej szkole...

[LudwikG]

Nie dostrzegłem jeszcze przynależności samolotu, byliśmy w pobliżu naszych lotnisk, a wydawało by się że owe samoloty tam się kierowały...
Dla pewności więc postanowiłem zatoczyć prawe kręgi w kierunku wschodnim. Tak by nie zdradzać pozycji naszych lotnisk.

[PL_CMDR Blue R]

Czy ten ktoś go małpuje? - przeszło przez myśl Ludwika, gdy przy kolejnym kręgu dostrzegł, że drugi samolot również zatacza podobne kręgi pomiędzy nim, a lotniskiem... Ten ciągnący za sobą ogon już znikał w oddali, a ten, jakby chciał trzymać się między Ludwikiem, a tamtym...

[LudwikG]

Trwało to jeszcze chwilę dlatego zdecydowałem się wykonać bardzo ciasny zakręt w przeciwną stronę z zamiarem zbliżenia się do tego samolotu. Tak by móc go zweryfikować.

[PL_CMDR Blue R]

Niczym lustro, drugi samolot także zaczął się zbliżać, co doprowadziło do minięcia się w dość dużej odległości. Ludwik dostrzegł na burcie samolotu papierowego konika 122 eskadry i numer 10. Wówczas dostrzegł, że jego pilot dawał mu jakieś znaki... spojrzał i dostrzegł był to znak "leć za mną"

[LudwikG]

Podleciałem do "Białej" i dołączyłem na prawe skrzydło. Pokazałem znak że wszystko jest wporządku poza kontaktem radiowym. Niestety, ale nie rozpoznałem kto siedzi za sterami samolotu...Razem zmierzaliśmy w kierunku naszego lotniska.

[PL_CMDR Blue R]

Najgorsza była nadciągająca burza. Gdy zbliżyli się do lotniska Ludwik musiał trochę się napracować, aby ustawić się w osi wiatru, a i tak lądowanie było dość twarde*. Amortyzatory przyjęły większość ciężaru, ale i tak Feliks poczuł się, jakby nie trafił w krzesło i bezwładnie poleciał na podłogę. Masując guza toczył się w kierunku drzew, które kołysały się na silnym wietrze... gdy dostrzegł Mariana, który stojący przy kapitanie Sędzielowskim wskazywał na zbliżający się samolot Ludwika i coś mówił...






*uszkodzony silnik, uszkodzone podwozie, a mogłaby być niezła kraksa...

[LudwikG]

Psiakrew ! Nie wiem czy byłem wtedy bardziej szczęsliwy , że widze Mariana czy wściekły na niego... W późniejszym czasie zrozumiałem że nie miałem o co być na niego zły. Szergowego Futro wykonał zadanie jak należy, a nawet w sumie wzorowo.
Gdy zgasiłem silnik ciężko mi było podnieść moje cztery litery. Odczuwałem silny ból kości ogonowej i całego tyłka, mechanicy musieli mnie wręcz wyciągnąć....
Do jasnej ciasnej ! Dopiero odebrałem mojego "Grota" , a ten znowu kwalifikuje się do naprawy...

[PL_CMDR Blue R]

Tymczasem nieopodal zatrzymywała się Biała 10 i kapral Adolf Pietrasiak (dopiero teraz rozpoznany), zaczął wychodzić z maszyny. Tymczasem do Ludwika podeszli kapitan Sędzielowski z Marianem. Kapitan odezwał się:
-Ludwik, bałem się najgorszego. Marian widział, jak eksplodował przy tobie bombowiec, a potem zamilkłeś... Radio od Andrzeja pożyczyłeś?

[LudwikG]

- Ja również obawiałem się najgorszego - Ludwik wzrokiem objął Mariana-
Ale całe szczęscie jesteście cali szeregowi. Wyrwałem kabel bo radio jest do niczego i razi prądem...

[PL_CMDR Blue R]

-Straciłeś radio. No, to by tłumaczyło ciszę. - powiedział kapitan - Marian odskoczył od bombowca, gdy ten zbliżył się do mostu i zaczęła strzelać artyleria. Ale co było z tobą, bo Marian nie mógł cię wtedy znaleźć.

[LudwikG]

- Gdy ich prowadzący wszedł pod ogień naszej opl ruszyłem za tym co się odłączył. Zrzucił bomby gdzieś po drodze i mi uciekł... później chciałem odnaleźć Mariana i sprawdzić jakie miało skutki ich bombardowanie. Zauważyłem samolot i ruszyłem w jego kierunku okazała się to Biala 10

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan spojrzał na kaprala Pietrasiaka, który stał nieopodal zapalając papierosa i wracając do Ludwika powiedział:
-Czyli mamy bez strat jednego zestrzelonego i jednego uszkodzonego Niemca. Świetna robota, panowie lotnicy!