R3 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Pod Lublinem

[LudwikG]

===========

Oczywiście bez zmian, wcześniej już pisałeś o Iłża-Solec-Warka. Dlatego też napisałem że podaje swoją pozycję i czekam co odpowie dowództwo....czy Biała będzie za nim podążać czy ja mam przechwycić czy może coś innego

===========

[PL_CMDR Blue R]

(tak, ale twojej pozycji nie zaznaczyłem)

============

-Przyjąłem - z ziemi odpowiedziano krótkim meldunkiem, który nie mówił nic. Za to Biała 4 miała więcej do dodania:
-Grot. Szkop leci w waszą stronę. Możemy go wziąć z dwóch stron!

[LudwikG]

- Biała tu Grot zrozumiałem...wykonujemy skręt na południe

[PL_CMDR Blue R]

Ludwik na szybko prowadził obliczenia*. Aby wznieść się na 5 kilometrów potrzebował 5, a na 6 kilometrów 7 minut.... W ciągu 7 minut wznosząc się osiągnąłby skraj swojej strefy... a dokąd doleciałby Niemiec... Jeżeli leciał na 5 kilometrach, to niezależnie od prędkości powinien móc go przechwycić... jak leciał na siedmiu... lepiej było trzymać się nad Zwoleniem... Dużo teraz zależało od Białej 4 i meldunków chorążego. Wysokość i prędkość... tego Ludwik potrzebował...

Czarne - 5km, Niebieskie 6km


*Nawigacja

[LudwikG]

Ponownie nawiązałem korespondencje radiową z Białą :
- Biała tu Grot ! Meldujcie na bieżąco o wysokości i kierunku intruza !

[PL_CMDR Blue R]

-Będę meldować - odpowiedział drugi klucz- Na razie bez zmian. Leci na północ!

[a ty?]

[LudwikG]

Pozostałem nad Zwoleniem wykonując kręgi starając się osiągnąć jak największą wysokość.

[PL_CMDR Blue R]

-Nieprzyjaciel leci w kierunku Radomia! - zameldowano z Białej 4 - Oddala się, zaraz go stracę!
"Straci go". Oznaczało to, że przeciwnik musiał lecieć szybciej, niż wznoszący się myśliwiec. I raczej nie leciał też niewiele szybciej skoro znikał..

[LudwikG]

Wykonałem zwrot na zachód w kierunku Radomia...
Jednocześnie starając się nabierać wysokości i utrzymując prędkość w okolicy 250km/h.
Za kilka minut powiniem go dostrzec, chyba że ucieknie wprost na zachód...

[PL_CMDR Blue R]

Minęła dłuższa chwila, aż Ludwik dostrzegł samolot. Ten leciał jednak cały czas wyżej, chyba na wysokości ponad 6 kilometrów.. I już same obliczenia Ludwika były niepokojące. Leciał z prędkością szybszą od wznoszącego się myśliwca, a i w locie poziomym mógł być równie szybki...

[LudwikG]

Zaprzestałem wznoszenia mojego samolotu i wyrównałem lot. Wiedziałem, że szansę na dojście do intruza były niemal zerowe... kontynuowałem lot z najszybszą prędkością jaką mogłem osiągnąć.
W ten sposób starałem się odprowadzić samolot na zachód od Radomia upewniając się że ta szkopska świnia wróci do siebie.....Nie byłem zły tylko bezradny
,ale zdążyłem już się do tego przyzwyczaić.
Nadałem meldunek do "Ziemi" o bieżącej sytuacji...

[PL_CMDR Blue R]

Na tej wysokości jedenastka osiągała najwyższą prędkość i Ludwik z zadowoleniem obserwował, jak prędkościomierz osiąga maksymalne wartości. Miał bombowiec wysoko nad sobą i mógł go spokojnie obserwować zadzierając głowę. Nie chciałby tak mieć nad sobą myśliwca, który mógłby spaść na niego, ale od bombowca ataku nie spodziewał się. Wtem bombowiec zakręcił, kierując się na Dęblin... Ludwik nie potrzebował spoglądać w dół. Leciał wzdłuż linii kolejowej. Radom, niczym zdrajca ojczyzny, linią kolejową wskazywał drogę do Dęblina.. Co jednak było interesujące... Ludwik miał wrażenie, że leci szybciej od bombowca powyżej. Niemniej jakby zadarł nos potrzebowałby 3 minut, aby dotrzeć tak wysoko, a na dodatek osiągi jedenastki spadały z każdym kolejnym metrem... W radio odezwał się głos z lotniska:
-Ziemia do Grota 3. Jesteście w stanie przechwycić nieprzyjaciela?

[LudwikG]

- Będziemy próbować, przeciwnik kieruję się bezpośrednio na Dęblin...
Wrażenie że lecę szybciej nasilało się gdy ujrzałem bombowiec nieco bardziej z tyłu niż kilka chwil wcześniej..
Postanowiłem spróbować wznieść się do jego wysokości lecąc z aktualną prędkością jeszcze przez około 1,5 minuty. Następnie zadrzeć nos do góry...

[PL_CMDR Blue R]

Do Dęblina zostało jeszcze około 30 kilometrów, gdy Ludwik zadarł nos maszyny w górę. Maszyna momentalnie zaczęła tracić prędkość... Wznosił się przez minutę, ale pokonał tylko około 500 metrów wysokości, gdy musiał obniżyć nos, aby utrzymać wznoszenie, a prędkość maszyny spadła do około 250 kilometrów na godzinę... Bombowiec leciał nad Ludwikiem i zaczynał znów wyprzedzać Ludwika...

[LudwikG]

Postanowiłem kontynuować moje kombinowane wznoszenie...przez chwilę znowu wróciłem do lotu poziomego by zwiększyć prędkość. Ten manewr miał sens tylko wtedy gdybym musiał go ścigać i dojść do niego przez długie długie kilometry, ale nie miałem nic do stracenia. Przy Dęblinie odpuszczę pościg , ale będę kontynuował wznoszenie i obserwację intruza.