R3 - pchor. Andrzej Baran - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

Andrzej w każdej chwili spodziewał się bólu albo świstu kul wokół niego, ale nic takiego nie zdarzyło się. Lot do ziemi też nie był długi i po chwili Andrzej leżał pośrodku pola. Szybko wydostał się spod czaszy i spojrzał w górę, dostrzegając toczącą się u góry walkę. Jakiś samolot płonął, inne się kręciły, ale pod słońce ciężko było ocenić, który jest który... Choć ten płonący zaczynał spadać, co zaraz mogło wyjaśnić, do kogo należy...

[PL_Andrev]

Byle dotrzeć da jakieś drogi pomyślał Andrzej. Wyciągnął kompas.
Na południe w stronę Opola. Ale poczekajmy kto to płonie.

[PL_CMDR Blue R]

Andrzej zadarł głowę i już zachowanie pozostałych maszyn było podejrzane. Grupowały się razem. Tak samo odpadający zbiornik paliwa, wskazywał, że spadającą maszyną był polski myśliwiec. Im był niżej i dalej od słońca, tym Andrzej był pewniejszy swojej obserwacji. Zbiornik paliwa spadł w dół, niczym bomba, a maszyna, obniżając lot leciała dalej na wschód, zapewne na zawartości zbiornika opadowego...

[PL_Andrev]

- Dobra, zbieramy się - powiedział sobie Andrzej i rozpoczął marsz w kierunku jak mu się wydawało słusznym.
Byle jakaś chata, albo droga i kierunkowskaz się znalazł - pomyślał.

[PL_CMDR Blue R]

W Polsce są dwa rodzaje pól. Od drogi do lasu i od drogi do rzeki - mawiał zawsze Piotrek i tym razem ta zasada miała wyjątek. Zostawiając za sobą las i idąc polem na południe, Andrzej zbliżył się do gospodarstwa. Honor zasady Piotrka ratowało tylko, że za gospodarstwem biegła droga. Okolica wydawała się jednak dziwnie opuszczona. Nikt nie wybiegał naprzeciw... Czyżby to była pusta wioska? - zastanowił się Andrzej, a wówczas usłyszał szczekanie. Z budy stojącej pod stodołą wypadł kudłaty pies i stając kilka metrów od zabudowań zaczął głośno szczekać, spoglądając na zbliżającego się intruza (Andrzeja).

[PL_Andrev]

Andrzej wyjął i odbezpieczył pistolet osobisty.
- Halo! Jest tu kto? Gospodarzu? - krzyknął jednocześnie klękając, aby mieć lepszą pozycję do ewentualnego strzału.

[PL_CMDR Blue R]

Odpowiadała mu dziwna cisza. Tylko ten pies...
-Muuuu!!
I krowa w oborze.

[PL_Andrev]

Uciekli? - zdziwił się Andrzej, nikt nie zostawiłby krowy samej.
Podszedł do okna i zajrzał do środka.

[PL_CMDR Blue R]

W środku panował typowy bałagan dla kuchni, ale co ważne na kuchni stał gar i widać było, że coś w nim szykowano. W kącie stały jakieś buty. Wyglądało to jakby ktoś wyszedł stąd dosłownie przed chwilą. Andrzej wyszedł za róg domu i dostrzegł, że przed drzwiami na ławeczce siedziała starsza kobieta i patrzyła na niego.

[PL_Andrev]

Dzień dobry, dobra kobieto. Ja lotnik, na spadochronie z samolotu spadłem. Na takim wielkim prześcieradle.
Niemcy we mnie strzelali. Teraz idę do swoich. Wiecie którędy najbliżej do Opola?
Chyba zrozumiała - pomyślał Andrzej.

[PL_CMDR Blue R]

-A w głowę się kochanieńki nie uderzyłeś? Jakoś dziwnie mówisz - zapytała z troską w głosie staruszka

[PL_Andrev]

- Babciu, śpieszno mi bić Niemców, wojna jest. To którędy na Opole?

[PL_CMDR Blue R]

-Drogą prosto do Opola dotrzecie. Możliwości innej nie ma.

[PL_Andrev]

A w pobliżu widzieliście moze polskich wojaków? Z nimi byłoby szybciej po drodze.

[PL_CMDR Blue R]

Widzieliśmy - odpowiedziała staruszka - pełno ich tu się kręci. Na drodze na pewno ich spotkacie.