R3 - ppor. Ludwik Gwarczyński - Pod Lublinem

[PL_CMDR Blue R]

-W zasadzie to mam jedno, poruczniku. - powiedział "Święty" - A armia tego nie załatwia nam? Czuje się, jakby zostawili nas samych sobie.

[LudwikG]

- Jest wojna Święty wiesz chyba o tym co ? Zresztą co ja mam ci tłumaczyć jak logistyka nawet przed wojną miała olbrzymie problemy. Gdyby nie nasi aniołowie (mechanicy) byli byśmy w czarnej dupie. Armia jest skomplikowaną machiną to chyba wiesz, a teraz mają pierwszeństwo ci z "Brygady pościgowej" oraz inni. W zasadzie to wszyscy kombinują na własną rękę i troszczą się o siebie bo inaczej...wypadasz z tej gry, gry o przeżycie , albo wiesz kończysz martwy. Taki właśnie obecnie mamy obraz. W naszych rękach jest teraz jak długo utrzymamy się w boju, a to przekłada się na obronę naszych ziem. Jesteś teraz oficerem i musisz sobie zdawać z tego sprawę.

[PL_CMDR Blue R]

Święty odpowiedział:
-I właśnie o tym mówię, panie poruczniku. Musimy troszczyć się sami, bo inni są ważniejsi i każdy kombinuje na własną rękę. Ale jak kombinuje? Znaczy nasze paliwo ktoś zatrzymał i powiedział, że jemu bardziej się przyda i teraz go nie mamy? To co ja mam zrobić w Hrubieszowie? Zatrzymać pociąg towarowy i jak ma paliwo to je zatrzymać? Tylko wtedy ten, kto miał dostać to paliwo będzie musiał szukać swojego i zabierze komuś innemu. I właśnie tego nie rozumiem. Ktoś powinien to ogarnąć, bo inaczej szkopy nam do wojny nie będą potrzebni. No i właśnie - rozłożył ręce - Mam rekwirować, czy nie? Bo leżącego, bezpańskiego składu paliw raczej nie znajdę.

[LudwikG]

- A co mamy zrobić powiedz mi ? Jesteśmy małym trybikiem, jednostką w całej tej wojnie. Zrobisz to co będziesz miał w rozkazie. I nijak się ma to do twoich poglądów czy przekonań. Ja byłem skłonny do kradzieży lini telefonicznej ze słupów byś my mogli jakoś funkcjonować. Nie mamy co się łudzić na pomoc z zewnątrz. Musimy sami zadbać o siebie i wykonywać powierzone rozkazy.
Idź na śniadanie, posil się bo kto wie co cię spotka po drodze. Później znajdź mnie. Będę ci towarzyszył podczas odprawy.

[PL_CMDR Blue R]

-Tak jest - powiedział Święty, ale widać było, że nie jest zadowolony z sytuacji - Posilę się i zgłoszę przed odprawą.

5:45
-Cieszy mnie, że rozumiecie sytuację, "Święty" - powiedział kapitan, kończąc odprawę. Wyraźnie był zadowolony ze "Świętego", który zachowywał się zupełnie inaczej niż przed Ludwikiem, stając się niejako obrońcą tej sprawy. Kapitan powiedział - Do czasu powrotu porucznika Wielgusa rekwirujcie tylko składy zatrzymane na stacji, które nie mają dziś nigdzie wyruszać. Porucznik wróci i będziemy mieli lepszy obraz sytuacji, zdecydujemy, czy podejmiemy bardziej zdecydowane akcje.
"Święty" potwierdził rozkaz i po otrzymaniu zgody, ruszył w kierunku samochodów. Kapitan Jasionowski zwrócił się do Ludwika:
-Widzę, że "Święty" jest mocno zdeterminowany, aby zdobyć dla nas paliwo. Zobaczymy, co znajdzie na stacjach... Obawiam się jednak, że trzeba będzie szukać paliwa dalej. Jak plutonowy Parafiński wróci z Dęblina trzeba będzie RWD wysłać też na dalsze stacje na tyłach. Może tam będzie łatwiej coś znaleźć... Jak morale wśród pilotów? Mocno ich ograniczenie lotów uderzyło, Ludwiku?

[LudwikG]

- Cieszy mnie to, że udało mi się z niego wydobyć tą determinację. Przez co należycie wykona powierzone mu zadanie panie kapitanie.
Piloci są tak samo zdeterminowani jak i Święty i nie dają narazie nic po sobie poznać. Otuchy im dodaje również powrotu chłopaków a i pozytywnie nastawienie i głód do boju porucznika Żwirko

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan spojrzał na dwa samoloty ze 122-giej, które szykowano do startu i zwrócił do Ludwika:
-Kapitan Wiórkiewicz uznał, że należy trzymać się naszej strony Wisły podczas patrolu. Po drugiej stronie są Niemcy w końcu... Co wy o tym myślicie? Latanie po tamtej stronie zwiększa też szanse, że w razie zauważenia patrolu, nieprzyjaciel skupi na nim uwagę i odciągnie od zwiadowców, ale też może ściągnąć większe kłopoty na patrol, który nie będzie mógł wspomóc zwiadowców... Jak wy planujecie poprowadzić patrol? Po wschodniej, czy zachodniej stronie Wisły?

[LudwikG]

- Powinniśmy ograniczać jak się tylko da nadmierne ryzyko pilotów oraz maszyn. Nie mamy żadnych informacji ani o silę wroga ani o jego pozycjach. Dlatego wybrał bym na wstępie bezpieczniejszy wariant dla nas i pozostanie po wschodniej stronie. Jeśli natomiast rezultaty rozpoznania okażą się dla nas nie wystarczające wtedy możemy próbować po zachodniej stronie.

[PL_CMDR Blue R]

-Powinni wrócić jeszcze przed waszym startem, więc będzie jeszcze czas - powiedział kapitan i na tym chwilowo temat został zakończony.

7:17
Ludwik wrócił z kuchni do namiotu dowodzenia. Choć również czuł głód jak pozostali, to wolał zachować się jak na dowódcę przystało i nie rzucać wszystkiego dla żołądka, jak co poniektórzy. Edward Pilch widząc wracającego Ludwika powiedział:
-Jak na razie bez problemów, Ludwiku. Zwiadowcy wykonali swoje i lecą z raportem. Wygląda na to, że mamy spokój... Przynajmniej na razie...

[LudwikG]

- Wiadomo już coś o pozycjach szkopów, albo o lini frontu ?

[PL_CMDR Blue R]

Edward odpowiedział:
-Nic bardzo ważnego nie meldowali, więc zapewne dalej Adolfy są za Wisłą. Wrócą, to się dowiemy. Sztab chce meldunki zrzucane, nie przekazywane przez radio... Obawiam się, że Adolfy nas słuchają. I tak też kazałem zwiadowcom postępować. Jak coś zauważą, zameldować tak, aby Adolf o tym nie wiedział.

[LudwikG]

- Tak to najlepsze rozwiązanie. Nie pozostaję nam nic innego jak czekać na wieści, wieści z frontu.

[PL_CMDR Blue R]

Nie minęło jednak kilka minut, gdy w radio odebrano głos kapitana Wiórkiewicza, który jako "Konik" meldował lot dużej formacji:
-Wysokość 3000. Nad Puławami, kierunek wschód!

Kapitan Jasionowski natychmiast znalazł się przy mapie i zapytał:
-Słuchać coś z Brygady? Będą ich atakować?
Operator radia odparł:
-Nie odpowiadają, panie kapitanie

[LudwikG]

- Ludwik przysunął się bliżej do "centrum" i bacznie obserwował rozwój sytuacji.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan z każdą chwilą był coraz bardziej niezadowolony z braku odpowiedzi. Po chwili zapytał:
-Jest tu we wsi telefon? Musimy mieć łączność z Brygadą jak mamy ich naprowadzać. Każcie Mietkowi [Wiórkiewiczowi] oddalić się od nieprzyjaciela, jak tylko określi ich kurs. - nakazał do radia i spojrzawszy na Ludwika powiedział:
-Zajmowaliście się już telefonem. Skoczcie do... - nagle jakby sobie przypomniał - A nie, wy zaraz lecicie. Dobrze, wezmę kogoś ze [12]2-giej. - spojrzał na podporucznika Skibińskiego i powiedział - Skoczcie do wsi i dowiedzcie się o telefon. Spróbujcie skontaktować się z Brygadą Pościgową. - wskazał na zeszyt przy radio - Tu macie informacje o ich pozycji. Meldujcie natychmiast jak się czegoś dowiecie.
Bronisław zasalutował i ruszył w kierunku wioski.