USS Barb (SS-220) - Patrol 6 - Usługi transportowe 14FOP&Co./Nowa broń

[PL_Andrev]

XO, na służbie proszę trzymać się oficjalnych formułek, a nie jak byśmy byli na piwie.

Zanurzenie, nie będziemy już kusić losu.
Wycofujemy się, aby przeładować torpedy - hydro, proszę utrzymać kontakt z trafionym niszczycielem. Być może będzie okazja dobić go, a być może sam pójdzie na dno, przy pewnej dozie naszego szczęścia.

[PL_Andrev]

Z dziennika okrętowego:

30 września 1943
Kontakt radarowy z przeciwnikiem. Cel rozpoznany jako parowiec 2800 BRT w eskorcie niszczyciela.
Atak torpedami elektrycznymi z bliskiej odległości.
Parowiec - 2 trafienia, cel zatopiony.
Niszczyciel - trafienie, rezygnujemy z pościgu.
Skuteczność torped - 100%.

[PL_CMDR Blue R]

Niestety, niszczyciel nie chciał zatonąć. Zaczął oddalać się, a druga jednostka, kręcąc się po okolicy rzuciła na ślepo kilka bomb głębinowych. Hydro mógł potwierdzić tylko, że trafiona jednostka cały czas płynęła. Wolniej, niż poprzednio, ale jednak odpływała. Do wrogiego portu był jeszcze kawał drogi i istniała szansa, że okręt nie wytrzyma trudów podróży, z drugiej strony, istniała też szansa, że wróci za jakiś czas do linii. Jednak tym razem podejście do wroga mogło skutkować napotkaniem bardziej zdecydowanego oporu, a i mgła zapewne nie będzie utrzymywać się przez cały dzień.

Gdy hydro zameldował, że drugi eskortowiec, oddalił się, kierując się śladem uszkodzonej jednostki, XO zapytał:
-Sir? Co robimy? Ścigamy niszczyciele, czy wracamy szukać tej grupy z krążownikami?

[PL_Andrev]

Odpuszczamy niszczyciele, i poszukujemy bardziej wartościowych celów.
Załadować torpedy elektryczne w miejsce wystrzelonych.

[PL_CMDR Blue R]

Dwie godziny później pogoda zaczęła się poprawiać. Mgła opadła i Barb, płynący na powierzchni, stał się bardziej widoczny. XO powiedział:
-Sir. Jak popłyniemy tak jeszcze 2 godziny, dotrzemy do miejsca, gdzie możemy złapać krążowniki.

[PL_Andrev]

Dobrze, co godzinę zanurzenie - może złapiemy ich na hydro.

[PL_CMDR Blue R]

Zanurzenia trwały aż do wieczora i nie dawały nic. Wróg mógł płynąć do nich, płynąć przed nimi, albo nawet przechodzić ich śladem, jednak wciąż nie mieli kontaktu. Wszyscy na pokładzie zastanawiali się, którędy poszedł wróg... A może dopiero do nich się zbliżał...

[PL_Andrev]

XO, pozostajemy w strefie 24h, minimalne zużycie paliwa.

[PL_CMDR Blue R]

Do świtu pozostały 4 godziny, gdy XO obudził drzemiącego kapitana:
-Sir. Wampir znalazł grupę. Są 140 mil na południe od nas... I oddalają się z prędkością około 20 węzłów od nas

[PL_Andrev]

Czyli - obiektywnie rzecz biorąc - nie mamy szans na przechwycenie Japońców.
Wracamy do strefy patrolowej.

[PL_CMDR Blue R]

2 października USS Barb dotarł do strefy patrolowej. Początek patrolu, choć nie najspektakularniejszy, był jak na razie zadowalający. W nocy okręt miał dotrzeć do sektora BJ07, gdzie mieli zacząć polowanie, jednak wieczorem otrzymano nową wiadomość, która wywołała dość spore emocje... niekoniecznie pozytywne. Rozkazy były kierowane do wszystkich okrętów podwodnych i zawarte były w krótkiej formie:

Wykryto wadę zapalnika kontaktowego. Nie działa poprawnie przy dużej prędkości uderzenia.
Rozwiązania tymczasowe, do stosowania na wszystkich okrętach:
a) torpedy parogazowe wypuszczać z prędkością max 30 węzłów
b) torpedami celować we wrogie statki, aby uderzały pod kątem 30-45 stopni. Unikać strzałów prostopadłych.
c) poprawione zapalniki są już w trakcie produkcji. Będą pozbawione aktualnej wady.

30-45 stopni... Na szkoleniu zabraniano strzelania pod takim kątem, gdyż zapalnik może nie zadziałać, w związku z faktem, że torpeda tylko otrze się o cel i popłynie dalej, a także ze względu na fakt, że pod takimi dużymi kątami trudno trafić wroga, a i wrogowi łatwiej uniknąć torpedy.
-To jakiś żart, sir? - zapytał XO, jakby nie dowierzając tej wiadomości.

[PL_Andrev]

Taaa... jajogłowi się postarali, jak mało co.
Ala, ale - XO, przecież w naszym ostatnim ataku wszystkie torpedy trafiły w cel i zadziałały poprawnie. Czy mamy w naszej pokładowej rupieciarni jakieś zapasowe zapalniki do naszych elektrycznych rybek i czy da się podmienić je do parogazowych?
Może to być ten sam model, ale... - sprawdźcie to.

[PL_CMDR Blue R]

Trzeci (odpowiedzialny za broń) powiedział:
-Sir. To są te same zapalniki, ale torpeda elektryczna według specyfikacji osiąga 30 węzłów przy najbardziej sprzyjających okolicznościach. To prawie o trzecią wolniej od torpedy parogazowej.... W niesprzyjających okolicznościach... jak trochę się rozładuje, na przykład podczas biegu.... płynie wolniej... Może to właśnie ta prędkość miała znaczenie? Parogazowe praktycznie zawsze są puszczane na pełnej prędkości.
XO dodał:
-Więc sądzisz, że można puścić parogazową prostopadle, ale wolniej i efekt powinien być podobny?
Trzeci powiedział:
-Moim zdaniem, raczej tak. Co pan o tym myśli, sir? - zwrócił się do Andreva.

[PL_Andrev]

Tak, trzeci ma rację.
Będziemy stosowali tradycyjną metodę ataku, tylko z mniejszą prędkością rybek.
W razie potrzeby puścimy ich więcej - powinno wyjść na to samo.

[PL_CMDR Blue R]

4 października, wieczór
USS Barb od 36 godzin był w strefie patrolowej i jak na razie nie mieli kontaktu z wrogiem, poza bardzo dobrym odbiorem radia Tokyo. Miało to jedną wadę. Róża Tokyo. Z jednej strony japońska propaganda była szyta tak grubymi nićmi, że chyba nikt w nią nie wierzył i traktowano ją raczej jako zabawną ciekawostkę do wyśmiania i lubiano jej słuchać, z drugiej strony gdzieś w podświadomości musiała zasiewać ziarenko zwątpienia, które nie było oczekiwane. Jednak dobra muzyka i wiadomości do wyśmiania były lubiane przez załogi okrętów podwodnych.
Trzeci zapytał tego dnia Andreva:
-Sir? Za niedługo będzie nadawać Różyczka. Ustawić radio na okręt i dać chłopakom trochę rozrywki?