R1 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - ostatnie dni pokoju

[PL_Cmd_Jacek]

Ale jak tak strzelać bez ostrzeżenia ? To się nie godzi kapitanie. W zasadzie to nie jesteśmy w stanie wojny.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan zwrócił się do Tomasza:
-Więc jak chcecie nadać ostrzeżenie i strzelić przeciwnikowi po kadłubie, poruczniku?
Podporucznik Król wtrącił się:
-Ostrzeżenie powinno być nadane przez radio, ale jak Niemiec nie odpowie, nie będziemy mieć potwierdzenia, że odebrał wiadomość. Wówczas znów wracamy do punktu wyjścia, jakim jest seria ostrzegawcza. A jak potwierdzi odbiór i każe nam spadać, zaczynając uciekać... To nie mamy możliwości ataku.
Kapitan przytaknął:
-Zgadza się. Więc jak chcecie wprowadzić wasz pomysł w życie, poruczniku? - zwrócił się do Tomasza

[PL_Cmd_Jacek]

Jeżeli Niemiec przekroczył granicę, to jest jego odpowiedzialność. Ale ... ok. Powinno być to zrobione tak:
- najpierw ostrzeżenie radiem z nakazem lądowania, jak nie posłucha,
- strzał ostrzegawczy przed nos, jak nie posłucha lub nie zawróci,
- salwa po silnikach
i tyle. Musimy nauczyć ich szacunku do nas.

[PL_CMDR Blue R]

Podporucznik Król powiedział:
-I dalej nie przedstawiliście, jak chcecie tego dokonać, skoro uciekają wam? Zanim dojdziecie do strzelania do silników, pewnie Niemiec będzie już uciekać znad Polski.
Kapitan wtrącił się:
-Chyba, że zignoruje ostrzeżenie i poleci dalej, a wtedy inny samolot ścigający go będzie mógł go zaatakować.
Wacław powiedział:
-Zgadza się, ale cały czas rozmawiamy o sytuacji w której się znajdujemy. Czyli ostrzegamy przeciwnika, a on ucieka, zamiast lądować. I dalej nie widzę, jak chce pan porucznik to rozwiązać, skoro mówi, że ktoś może nie posłuchać rozkazów i podczas ucieczki strzelać do Niemca, a obecne odpędzanie jest nieefektywne.

[PL_Cmd_Jacek]

Przecież powiedziałem poruczniku, jeśli nie zawróci i dalej będzie leciał na nasze terytorium wtedy strzelamy w cel.
Oczywiście w przypadku wykrycia wroga, jako wsparcie startuje klucz nr 2. Więc szansa na skuteczny atak wzrasta, mimo ograniczeń technicznych naszych maszyn.

[PL_CMDR Blue R]

Wacław odpowiedział:
-Kocur, nie mówię o waszym nowym planie, tylko wcześniejszej uwadze, że Niemcy nic sobie z nas nie robią. Bo przecież z tego co wiemy, robią, prawda? Uciekają?
Kapitan przerwał:
-Tak i wtedy dochodzimy do momentu, gdy nie reagują i lecą dalej, a wówczas sztab ma prawo podjąć decyzję o otworzeniu ognia. Czyli w tym przypadku tą decyzję podejmuję ja. Jak trafi się taki bezczelny Niemiec, Zasadzka kontaktuje się z Krakowem, a wtedy ja podejmuję decyzję, czy strzelamy po silnikach. Oficjalnie - zmienił ton - Zapoznam się z sytuacją i zdecyduję. Nieoficjalnie - znów zmienił ton - Wyrażę zgodę. Tylko muszę mieć podkładkę, aby potem nie dobrali się wam do ogonów, że strzelacie bez rozkazów. Może wróćmy do sytuacji znad Bogumina. Znaczy nie wydarzyło się tam nic, o czym powinniśmy wiedzieć, zanim ogłoszą to z Wrocławia. Pilot Baran spotkał samolot nieprzyjaciela nad Polskim niebem, oddał strzał ostrzegawczy, przeciwnik uciekł, tyle...
Wacław dodał:
-Skrzydłowy też strzelał.
Kapitan spojrzał na podporucznika Króla i powiedział:
-Trochę dużo tego ognia
Król wzruszył ramionami i powiedział:
-Bo Niemcy ostatnio są ślepi na granice i ostrzeżenia, prawda, poruczniku? - to pytanie kierował raczej do Tomasza.

[PL_Cmd_Jacek]

Z rozbrajającym uśmiechem na ustach:

Panie Kapitanie, miał być pojedynczy ostrzegawczy strzał do wroga, przed nos, więc każdy z nich takowy oddał. Wszystko zgodnie z rozkazami. Breslau nic więcej nie może dodać

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan skinął na drzwi:
-No to może porozmawiajmy z głównym "winowajcą tego zamieszania" - głos, wyraźnie rozbawiony wskazywał, że nie jest to nagana, ale raczej użycie innego słowa na "sprawcę".
Podporucznik Król udał się po podchorążego Barana i wrócił wraz z nim.

Rozmowa prowadzona w wątku Andrzeja Barana.

[PL_CMDR Blue R]

Gdy zakończono rozmowę z Andrzejem, podobną rozmowę odbyto z jego skrzydłowym. Ta nie wniosła niczego nowego w części oficjalnej, jednak w nieoficjalnej padły słowa:
-Moim zdaniem - powiedział kapral Zaniewski - Szkopy powinni zostać ostrzeżeni radiowo o naruszeniu granicy, gdy tylko to zrobią. W momencie, gdy przyleci samolot powinniśmy już mieć pozwolenie na otworzenie ognia. Obecnie Szkopy wiedzą, że do czasu przylotu samolotu mogą robić, co chcą. A może nawet sprawdzają, jak szybko docieramy w jakie miejsca.
Podporucznik Król zapytał Tomasza:
-Jaki mamy średni czas przechwycenia?
W zasadzie nikt tego nie liczył. Tomasz zerknął tylko na swój raport i było tam podane, że wystartował o 10:55, a zbliżył się do nieprzyjaciela o 11:05. I tyle czasu potrzebowała "jedenastka", aby wznieść się na te 6 kilometrów, na których latał wtedy Niemiec. Andrzej meldował, że wszedł w kontakt z nieprzyjacielem chwilę wcześniej, ale zajmował pozycję do ataku. Wczoraj wieczorem przechwycenie lecącego niżej celu zajęło mniej czasu, ale było to kilka minut... Chyba 5 na samo wznoszenie.

[PL_Cmd_Jacek]

Z tego wynika, że do 10 minut. Chyba nie jest źle. Najważniejsze jest jednak to, że potrafimy szybko wykryć przeciwnika.

[PL_CMDR Blue R]

-10 minut? - powiedział Wacław - Rozumiem. Dziękujemy kapralu, to wszystko z mojej strony. Pan, kapitanie?
Kapitan również nie miał nic i gdy tylko kapral opuścił biuro, podporucznik Król zamknął za nim drzwi i powiedział:
-10 minut... Więc maksymalnie 60 kilometrów, licząc, że samoloty były już w powietrzu na odpowiedniej wysokości - Spojrzał na mapę Polski wiszącą na ścianie i przejechał palcem - Katowice... Oświęcim... Węgierka Górka... Drugie przechwycenie było gdzie dokładnie?
Kapitan odpowiedział:
-Rybnik
Wacław spojrzał na mapę i powiedział:
-To jeszcze z Oświęcimia pociągnąłbym do Siewierza.... Więc jak mają zegarki wiedzą, że nie latamy z Krakowa, gdy przekroczą granicę - spojrzał na Tomasza - Czy wiedzą skąd startujecie?

[PL_Cmd_Jacek]

Trudno powiedzieć. Tutaj chyba trzeba by było zapytać kogoś z wywiadu. Ale jak na razie żaden samolot w naszym kierunku nie leciał. Z drugiej strony ... na pewno mają jakiś szpiegów w okolicy. A ten wybuch ostatnio w mieście - niby wypadek, ale kto to wie.

[PL_CMDR Blue R]

-Do granicy mamy stąd niecałe 25 kilometrów. - powiedział Wacław - To 5 minut lotu. Nie obawiacie się, ze zrzucą bombę tam? - wskazał za okno na budynek warsztatu i przygotowane do kolejnego loty dwa samoloty " które stały obok siebie przy warsztacie, mając prostą drogę do wyjazdu na pas startowy, którym mogły szybko wystartować."
Kapitan podszedł do okna i spojrzał na stojące pod budynkiem samoloty, którymi wkrótce miał startować podchorąży Baran ze skrzydłowym kapralem Zaniewskim.

[PL_Cmd_Jacek]

Samoloty czekają w gotowości na możliwie najszybszy start. To jest priorytet. Dostajemy sygnał i jesteśmy w powietrzu.

Zaczyna mi grać na nerwach ten zadufany w sobie, przemądrzały, szukający dziury w całym, zazdrosny i podstępny teoretyk.

[PL_CMDR Blue R]

Wacław powiedział:
-Jasne, widzę, że szybki start to priorytet... Ale czy piloci nie mogli by czekać przy maszynach trochę dalej od miejsca, gdzie składowane jest też paliwo? Teraz to nie problem, ale w razie ataku zgrupowane maszyny mogą stanowić idealny cel.
Kapitan powiedział:
-Cenna uwaga. Poruczniku też jestem zdania, że warto to przemyśleć, aby zachować gotowość, a zapewnić bezpieczeństwo. Bardziej obawiałbym się jednak niespodziewanego ataku, bo jak dojdzie do stanu zagrożenia... - spojrzał na Tomasza i powiedział - Niech się porucznik nie obawia, wycofamy was stąd, jeżeli zajdzie tego potrzeba. Niemniej omówmy bezpieczeństwo. - Strażników widziałem. Wiem też, że piloci mają zakaz opuszczania terenu jednostki i każde opuszczenie musi być zgłaszane panu i akceptowane. Były jakieś incydenty poza tą eksplozją na mieście?