R1 - ppor. Stanisław "Żwirek" Żwirko - ostatnie dni pokoju

[PL_Qbik]

1.Do podporucznika Feliksa Szyszki ze 123 Eskadry:
- Przepraszam Cię, Szyszeczko, że o Tobie zapomniałem!


2.Do Finka - Mistrza Gry Naszej:
- Szacun, Finisławie, za to, że masz aż taką kontrolę nad setkami (tysiącami?!) wydarzeń dotyczących każdego z graczy na przestrzeni każdego dnia akcji! Naprawdę dużo lepiej się czuję, mając świadomość, że nie dostajemy byle czego, i że kolejne fakty są solidnie osadzone w poprzednich.


===================================================================================================================================

Zerkając w dół na pozostający z tyłu Nowy Targ, Żwirko przez chwilę wyobraził sobie Niemca przelatującego nad Poroninem i pędzącego dalej na południe w stronę Zakopanego. Ze współczuciem pomyślał o próbujących go dogonić Szyszce i jego skrzydłowym:
"Przecież oni lecą na P-siódemkach! - uświadomił sobie - Wyciągają co najwyżej trzysta na godzinę! - pokręcił głową - Ależ to musi być frustrujące!"
Zastanawiał się czy jego P-jedenastka ze swoimi 375 kilometrami na godzinę zdoła dogonić bezczelną, wrogą maszynę. Czuł przez skórę, że i on razem z Flankiem mogą wkrótce również posmakować tej samej, co chłopaki ze 123-ciej, goryczy.
" Szybciej!!! Szybciej!!! " - w jego głowie Logika, Patriotyzm i Pesymizm nadal toczyły zaciętą walkę. Jednak nad tymi trzema powoli zaczynał górować Rozsądek:
" Maszyna, choć polska i kochana, jest jaką ja w fabryce zrobili. - mówił tenże Rozsądek. - Wyżej ... kolan nie podskoczy! I pięćset na godzinę nie poleci. A Niemiec najprawdopodobniej może śmiać się w kułak z naszego... pościgu?! Więc zachowajmy spokój, drogi Żwirku. Zawsze możemy mieć nadzieję, że jakaś drobna awaria nam tego Szwaba spowolni. I będziemy wtedy mogli przetrzepać mu skórę. "
Stanisław uśmiechnął się do tej wizji. I sprawdził czy manetka gazu jest aby na pewno w skrajnym położeniu.

[PL_CMDR Blue R]

2.Do Finka - Mistrza Gry Naszej:
- Szacun, Finisławie, za to, że masz aż taką kontrolę nad setkami (tysiącami?!) wydarzeń dotyczących każdego z graczy na przestrzeni każdego dnia akcji! Naprawdę dużo lepiej się czuję, mając świadomość, że nie dostajemy byle czego, i że kolejne fakty są solidnie osadzone w poprzednich.

Za to mnie płacą
a czekaj, nie. Nie płacą

===================================================================================================================================


Przepustnica była całkowicie pociągnięta do Żwirka i nic więcej, poza jej sprawdzeniem nie dało się zrobić. Mijali właśnie drogę prowadzącą do Chochołowa (i granicy), gdy w radio odezwał się Szyszko:
-Intruz skręcił w stronę Chochołowa. Ścigamy go!

Żwirko dał znać skrzydłowemu i zmienił kurs w kierunku Chochołowa. Mogli polecieć po cięciwie, skracając dystans, a jakby intruz chciał skręcić znów na północ mogli mu odciąć drogę. Po trzech minutach lotu zbliżyli się do granicy. Gdy droga skręcała na południe, oddzielając się od torów, mogli być pewni, że przed nimi została niecała minuta lotu do granicy. Żwirko starał się dostrzec przeciwnika i nagle zauważył jakieś punkciki od południa... Niestety, rozpoznał je jako dwa myśliwce. Oznaczało to, że przeciwnik musiał przelecieć nad Słowację. Potwierdził to Szyszko:
-Intruz opuścił Polskę nad Suchą Górą*. Widzę samoloty na północy. Żwirek, to ty?

29-08 1123.jpg (22.17 KiB) Przejrzano 5163 razy

*Sucha Góra i Głodówka leżą na zachód od Chochołowa i w 1938 roku zostały włączone do Polski.

[PL_Qbik]

- Tak jest, poruczniku! To ja. I znów nam uciekł skubaniec! - Żwirko z żalem pokręcił głową - Proponuję polatać wzdłuż granicy, aby sprawdzić czy mu do łba nie strzeli, aby wrócić nad Polskę. Odbiór!

[PL_CMDR Blue R]

-Przyjąłem. Lećcie na zachód, my zostaniemy nad Podhalem. - odpowiedział Feliks, a wkrótce dowództwo wydało nowe rozkazy. Klucz Feliksa miał po 10 minutach wracać do Rakowic, natomiast Stanisławowi rozkazano:
"Kontynuujcie patrol od Suchej do Sanoka. Za pół godziny przyleci zmiennik, wtedy wracajcie".

Wyglądało na to, że do 12:00 mogli podziwiać granicę Polsko-Słowacką z lotu ptaka.

[PL_Qbik]

- Tu Grot cztery! Przyjąłem do wykonania! - rzucił Żwirko w mikrofon i położył maszynę na prawe skrzydło, kierując jej nos na północny zachód - w stronę Makowa Podhalańskiego i Suchej Beskidzkiej. Kontrolnie spojrzał w lusterko i z przyjemnością stwierdził, że "Siódemka" plutonowego leży w dokładnie takim samym zakręcie jak jego "Czwórka".
"Dobry pilot z tego Flanka! - pomyślał. - Skubaniec trzyma się mnie, jakby go kto przyszył!"
Po chwili obaj wyszli z zakrętu i pognali na północny zachód.
"Miniemy Maków - Żwirko wybiegał myślą naprzód - a nad Suchą Beskidzką skręcimy ostro w prawo i zawiniemy na wschód - wprost na Sanok. Jak rozkaz - to rozkaz! - pomyślał."
"A tak nawiasem - dodał w myślach - to szkoda wielka, że nasza Sucha zgubiła swój kicek.... Z kickiem była o wiele bardziej seksowna... "
Uśmiechnął się do starego dowcipu i zaczął przepatrywać niebo.

[PL_CMDR Blue R]

12:30
Gdy Żwirko lądował na Rakowicach z jednej strony czuł smutek, z drugiej radość. Smutek, że oto znów z istoty latającej staje się piechurem i radość z udanego powrotu do bazy. Choć nie spotkał przeciwnika osobiście, to jednak lot pozwolił trochę rozwiać smutki, które wtłaczały się do jego głowy. Choć teraz miał ochotę trochę odpocząć, to jeszcze tego samego dnia chciałby wystartować. Wtedy czuł, że żył.

Po locie i zatrzymaniu maszyny, Żwirko dostrzegł kapitana Sędzielowskiego, czekającego z szeregowym Arabskim nieopodal. Żwirko podszedł do kapitana i wtedy zauważył spadochron i resztę ubioru pilota na kapitanie, a także, że samolot przy którym stał, to maszyna, którą obecnie latał kapitan. Kapitan teraz był na dyżurze. Niemniej, skoro nikt nie wzywał go w powietrze, kapitan zajął się też obowiązkami dowódcy:
-I jak było w powietrzu "Żwirek". Daliście hitlerowcom popalić?

[PL_Qbik]

Żwirko odprowadził wzrokiem szeregowego Arabskiego, który nerwowo gmerając przy dolnej części kombinezonu, szybkim krokiem, w nieokreślonym wyraźnie celu oddalał się w stronę stojących ze 30 m od nich beczek. Zerknąwszy przez ramię, upewnił się również, ze jego skrzydłowy dopiero gramoli się z kabiny. Korzystając z tego, że obaj podwładni znajdują się poza zasięgiem słyszalności, postanowił - bez szkody dla morale podwładnych - odpowiedzieć żartem na sarkazm dający się wyczuć w pytaniu Sędzielowskiego:
- Ha! I jak jeszcze, panie kapitanie! Wywąchaliśmy im cały dym z rur wydechowych! Nie wiem co teraz poczną! - pokręcił z rezygnacją głową. - W każdym razie w popłochu uciekli gdzie pieprz rośnie. Czyli na teren Słowacji.

[PL_CMDR Blue R]

Kapitan przytaknął i klepiąc Żwirka w ramię i powiedział:
-Nie przejmuj się tym, że uciekli. Na to nic nie poradzimy. Ale ważne, że muszą uciekać, a nie latają bezkarnie. Dobra robota.

[PL_Qbik]

Żwirko, słysząc pochwałę, odruchowo strzelił obcasami.
- Tak jest, panie kapitanie! Ważne, że muszą uciekać!
"Cholera - rzeczywiście! Stary ma rację! - zreflektował się i zaraz zrobiło mu się raźniej - Chyba jednak to nasze latanie poczciwymi jedenastkami MA JAKIŚ SENS!"

[PL_CMDR Blue R]

Gdy około 15:30 wystartowały dwa samoloty ze 122 eskadry można było podejrzewać, że coś jest do rzeczy. Około 16:00 już po Rakowicach szła plotka, że niemieccy zwiadowcy próbują zrobić to, co nie udało im się rano, gdy Żwirko ich ścigał, ale dopiero o 17:30 na odprawie przed wieczornym dyżurem kapitan potwierdził informację:
-Panowie. Dziś samoloty niemieckie ze Słowacji dwa razy próbowały dokonać penetracji naszej przestrzeni lotniczej na Podhalu. Dzięki naszej sprawnej akcji udało się ich przepędzić. Za pół godziny zaczynamy wieczorny dyżur. W dniu jutrzejszym kontynuujemy dyżury według planu... - podszedł do tablicy i pod zapisanymi na dzisiaj
(18:00 - Król, Futro, rezerwa Żwirko, Flanek
20:00 - Sędzielowski i Arabski, w rezerwie Piłsudski i Kremski.)
zapisywał:

6:00 Żwirko, Flanek, rezerwa Król, Futro
8:00 - Piłsudski, Kremski, rezerwa Sędzielowski i Arabski
14:00 - Król, Futro, rezerwa Żwirko, Flanek
16:00 - Sędzielowski i Arabski, w rezerwie Piłsudski i Kremski.

Kapitan odwrócił się do pilotów i powiedział:
-Jutro o 18:15 spotkamy się tutaj i będę miał dla was informację o naszym nowym lotnisku. Na chwilę obecną plan jest taki, że w czwartek dokonujemy przenosin na lotnisko polowe. Pytania?

[PL_Qbik]

Żwirko podniósł rękę.
- Panie kapitanie, chciałbym zapytać czy rzuty kołowe na lotnisko polowe poszły już wcześniej i pojutrze tylko przelatujemy samolotami? A może mamy też pomagać przy przeprowadzce oporządzenia itp?

[PL_CMDR Blue R]

-Lotnisko będzie gotowe, rzut kołowy już tam będzie, tak samo jak wasze rzeczy, które przypominam, że mają być w walizce przy łóżku. Szafki nie będą opróżniane, a do Balic zostanie zabrana tylko wasza walizka. Wy macie tylko pilnować, aby samoloty dotarły na miejsce.

[PL_Qbik]

-Tak jest, panie kapitanie. To czekamy na rozkaz.
Tymczasem Żwirko postanowił pójść coś zjeść, aby pełniąc od osiemnastej dyżur jako rezerwa do lotu, nie słuchać muzyki własnych kiszek...

[PL_CMDR Blue R]

Wieczorny dyżur był nudny. Nie dość, że byli drudzy w kolejce do lotu, to jeszcze nawet i tamci nie wystartowali. Jedynym wartym odnotowania wydarzeniem był powrót z warsztatu myśliwca podporucznika Piłsudskiego, który wczoraj zniknął z terenu lotniska. Gdy wieczorem Żwirek schodził z dyżuru, spostrzegł na stołówce podporucznika Gwarczyńskiego, który niczym cień, pojawiał się cały czas i znikał. Wtedy też podszedł do Stanisława Feliks Szyszka, mówiąc:
-Żwirek. Jak mija dzień? Szkop zwiewał, aż się kurzyło. Szkoda, że nie zakręcił nad Zakopanem. Jakby wpadł na ciebie z nami na ogonie, to byśmy go lepiej wystraszyli.

[PL_Qbik]

- No mowa! - powiedział Stanisław do Szyszki - Na pewno byśmy go lepiej wystraszyli! Mógłby nawet ze strachu się posikać i w związku z tym przeziębić. A jeszcze lepiej, to jakby z tego przestrachu dostał zawału i kojtnął. Wtedy zestrzelenie "murowane". I to bez jednego wystrzału!