R1 - pchor. Andrzej Baran - ostatnie dni pokoju

[PL_Andrev]

Kontynuujemy lot w bieżącym kierunku przez 15 minut - może uda się go wypatrzeć.
Potem zadecydujemy co dalej.

[PL_CMDR Blue R]

5:12
Andrzej zbliżał się do Olkusza, gdy przed sobą na tle chmury dostrzegł jakieś punkciki. Było ich kilka. Dwa lub trzy poniżej i jeden trochę ponad nimi. To nie wyglądało jak jakiś cywilny lot. Wszystko wskazywało, że to właśnie szukani intruzi. Mógł lecieć równolegle i próbować zająć lepszą pozycję... albo wykorzystać nisko położone słońce i próbować zbliżyć się od tyłu. Niemniej słońce jeszcze nie wzeszło zbyt wysoko, ledwo o jakieś 10 stopni nad horyzont...

[PL_Andrev]

Próbujemy przechwycić wrogi samolot.

[PL_CMDR Blue R]

[Jak? Bo o tym był post]

[PL_Andrev]

Nie traćmy czasu na zajmowanie lepszej pozycji - wykorzystujemy nisko położone słońce i próbujemy od razu zbliżyć się od tyłu.

[PL_CMDR Blue R]

Andrzej ze skrzydłowym ruszyli w pościg za nieprzyjacielem... Powoli zbliżali się do samolotów, gdy nagle ten lecący ponad tamtymi, wykonał pół beczki i nie przestając się wznosić skierował się prawie idealnie nad Andrzeja... Zachował się zbyt zwinnie jak na bombowiec i leciał dziwnie pochylony, jakby pilot chciał go widzieć... Wtedy też Andrzej zorientował się, że nie ma do czynienia z bombowcem, a ciężkim myśliwcem, który leciał nad nim z przewagą wysokości...

[PL_Andrev]

- Ścigamy nadal cel główny. Piotruś, śledź na tego cwaniaka, żeby nam kuku nie zrobił. Jakby co, wiesz co robić.
- Biała 8 w kwadracie 3307. Śledzimy cel główny. Jeden z bandytów zbliża się do naszej pozycji z przewagą wysokości.

[PL_CMDR Blue R]

Messerschmidt przeleciał nieopodal i Piotr zakręcił koło. W radio odezwały się Rakowice meldując przyjęcie wiadomości i nadając jego wiadomość, zapewne do tych, których jego radio nie sięgnęło. W radio odezwały się Rakowice:
-Co robi zbliżający się?
Piotr odpowiedział:
-Leci w przeciwną stronę, znaczy w kierunku Krakowa.

[PL_Andrev]

- Podchodzimy do celu głównego.

[PL_CMDR Blue R]

Tymczasem trzy pozostałe samoloty przestały się zwiększać w celowniku Andrzeja, a co gorzej, zaczęły się zmniejszać. Samoloty przeciwnika przyspieszyły. Piotr zameldował:
-Biała 8! Bandyta pikuje na ciebie!

[PL_Andrev]

Andrzej gwałtownie położył samolot na plecy i ściągnął drążek do siebie. Przeciążenie wywołane wywrotem gwałtownie wgniotło go w fotel, lecz dzięki temu pikujący wróg powinien mieć słabszą manewrowość. Tylko... czy był to żółtodziób, czy też doświadczony z walk w Hiszpanii pilot, przewidujący taki manewr? Andrzej zacisnął zęby walcząc z oporem drążka, na który działały setki niutonów sił oporów aerodynamicznych. Sekundy mijały wyjątkowo powoli...

[PL_CMDR Blue R]

I wtedy zobaczył ogromnego Messerschmidta, który śmignął zaraz za nim, nurkując pod niego... Pęd powietrza zachwiał "jedenastką" Andrzeja i gdyby nie długie latanie, mógłby nawet wpaść w korkociąg, ale udało mu się dokończyć pętlę... Przelotnie widział jakiś samolot lecący w jego stronę za nim (chyba to był Piotr), a gdy kończył beczkę dostrzegł przeciwnika, który wykorzystując dużą prędkość nabierał wysokości, goniąc za odlatującymi bombowcami... Po prostu zapikował, śmignął obok niego i wracał do formacji... I albo wpadł w boczny wiatr, albo właśnie machał skrzydłami...

[PL_Andrev]

- Cholerny szkopski dowcipniś - syknął przez zęby, ale też był pod wrażeniem gestu niemieckiego pilota. W końcu to też pilot myśliwski. Elita elit.
- Biała 8 - nieprzyjaciel zasymulował atak, formacja oddala się na Ząbkowice, nie widzę sensu ścigania przeciwnika, proszę o zezwolenie powrotu do bazy.

[PL_CMDR Blue R]

W radio odezwał się Tomasz podając pozycję na południe od Andrzeja, a Rakowice potwierdziły odbiór wiadomości, podając jednak nie pozycję na siatce, którą posługiwał się Andrzej, a na przedwojennej. Zupełnie jakby w Rakowicach jeszcze nie wyciągnęli nowych map... Choć było to dziwne, że w lot łapali pozycje na nowej mapie.





W radio odezwał się Tomasz, aby przeszedł na częstotliwość zasadzki. Gdy tylko przeszedł, Tomasz rozkazał:
-Ścigajcie wroga do granicy. Upewnijcie się potem, czy nie zawrócił i wracajcie!
Tymczasem intruzi oddalali się coraz bardziej, a Piotr odezwał się:
-Biała 8, zwolnijcie, dołączam do formacji!

[PL_Andrev]

Andrzej zamiast zwolnić podniósł nos do góry. Biała 8 zyskiwała na wysokości jednocześnie wytracając prędkość.
Mimo że przeciwnik był widoczny w postaci kilku małych punktów pościg trwał.