R1 - ppor. Tomasz "Kocur" Kazański - ostatnie dni pokoju

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz kierował się na okolice węzła Chybie, z niezadowoleniem spoglądając na wskaźnik prędkości i wysokości, które jakby ktoś spiął sprężynami z zerem, wskazywały niezbyt duże wartości. Zbliżali się do węzła Chybie, osiągając wysokość 4300 metrów, gdy Krieger dostrzegł intruza.
-Samolot! Ósma, wysoko!
Tomasz odnalazł intruza, który musiał minąć już Chybie i leciał właśnie w stronę Dziedzic...

[PL_Cmd_Jacek]

Kreiger, trzymaj formację - robimy zawrót Imelmannem i ścigamy Intruza.


Po zwrocie, nadaję standardową kwestię na otwartym kanale: czyli zwolnić, dołączyć do formacji, lądować - tego typu bezużyteczne bzudry.

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz położył maszynę w lot poziomy, obserwując prędkościomierz i gdy tylko wskazówka osiągnęła odpowiednią wartość wykonał zwrot, przerywając go, gdy nos maszyny był wciąż zadarty. Niewielka kropka na niebie zdawała się rozpływać w nicości i wkrótce stracili z nią kontakt. Na dodatek ten niemiec nie był gadatliwy. Bardziej milczek. Szczęśliwie naprowadzanie dalej śledziło cel, pozwalając na dalsze śledzenie celu, który minął stację w Zabrzegu. Gdy i oni przelatywali nad Zabrzegiem, osiągając wysokość 5200 metrów, Bronek odezwał się w radio, informując, że intruz leci z Czechowic z kierunku Pszczyny. Dodał też:
-Zmiana wysokości celu. 6 [000] metrów.

29-08 652.jpg (40.86 KiB) Przejrzano 2553 razy

[PL_Cmd_Jacek]

Dalej lecimy na przechwycenie, przecinając kurs Intruza.

[PL_CMDR Blue R]

Tomasz mógł tylko zrzucać winę na niedostatek mocy "jedenastki". Pomimo wybrania najkrótszej drogi do przecięcia przeciwnikowi trasy, ten był szybszy od wznoszącego się myśliwca. Wysokość Tomasz zrównał dopiero, gdy minęli Pszczynę, ale intruz leciał już kilka kilometrów przed nim, kierując się znów w stronę Żor. Nie lecąc idealnie za przeciwnikiem, a prosto na Żory, "Kocur" był w stanie zbliżyć się do przeciwnika na około 2-3 kilometry. Niestety, dalej był za nim, a takie gonienie zawsze kończyło się, że przeciwnik przyspieszał i odlatywał...

============
[ps. jak chcesz być troszkę niżej, jakieś 200-300 metrów, to daj znać, bo teraz nie wiem, czy chcesz być tak wysoko jak on, czy niżej]

[PL_Cmd_Jacek]

Chce się zblizyć, więc zmniejszam wysokość zyskując prędkość.

[PL_CMDR Blue R]

[to raczej byś się nie wspinał. Znaczy, chciałeś byś bliżej, ale niżej, okej]


Lecieli trochę poniżej wysokości na której był przeciwnik, a Tomasz analizował sytuację. Gdyby byli niżej, mógłby odbić świecą do góry, aby zbliżyć się do przeciwnika od dołu, jednak na tej wysokości musiał tuż przed odbiciem świecą trochę zyskać prędkości. Niemniej w obu przypadkach zaraz po zbliżeniu się, "jedenastce" braknie mocy, zwłaszcza, gdy otworzy dodatkowo ogień. Wróg tymczasem go ignorował.

Minęli właśnie Rybnik, do granicy pozostało im około minuty lotu. To była ostatnia szansa. Choć właśnie ta minuta przydałaby się Kocurowi, aby znaleźć się dokładnie poniżej intruza...

[PL_Cmd_Jacek]

Próbuję jeszcze bardziej przyspieszyć, by wykonać świecę. Ale nie chcę przekroczyć granicy.

Cały czas nadaję nakaz zwolnienia i lądowania, inaczej otworzymy ogień.

[PL_CMDR Blue R]

Trzydzieści sekund. Tyle miał najwięcej czasu, aby mieć pewność, ze nie przekroczy granicy (o ile nie pomylił się w nawigacji). Położył maszynę lekko w dół, aby przyspieszyć, odliczając sekundy po których musiał zadrzeć maszynę do góry. Przez myśl przeszła desperacja tego manewru. Nawet jak wystrzeli i przestraszy przeciwnika, to ten przeleci tak czy siak przez granicę. Przed nosem maszyny widział Śląsk należący do Rzeszy, a prędkościomierz wskazywał coraz większą prędkość. Kocur pociągnął drążek i zadarł nos biorąc na celownik intruza. Prędkość spadała, przeciwnik był coraz bliżej, ale Kocur musiał coraz bardziej obniżać nos, aby utrzymać go w celowniku. Maszyna zaczęła się trząść, tracąc stateczność, był już na granicy przeciągnięcia... a przeciwnik był zbyt daleko... Może jakby nacisnął spust jakieś pociski resztą rozpędu doleciałyby do srebrzystego kadłuba nad nim, ale nie była to odległość z jakiej chciałby strzelać...

[PL_Cmd_Jacek]

No trudno, ale próbowaliśmy.

Krieger - trzymaj formację.

Do bazy: Intruz przekroczył granicę. Pozostaniemy w okolicy przez 10 minut od utraty kontaktu wzrokowego i wracamy.

[PL_CMDR Blue R]

7:27 Aleksandrowice
Tomasz wylądował na lotnisku, zdał maszynę i idąc do biura po arkusz raportu, wpadł na Bronka:
-Kocur, dzwoniono z Krakowa. Około 11:00 przyleci pilot podmienić Białą 10.

[PL_Cmd_Jacek]

No wreszcie jakaś dobra wiadomość. W takim razie o 10:00, niech leci klucz 1, zamiast Białych.

[PL_CMDR Blue R]

Bronek spojrzał na tablicę i powiedział.
-To i od 8 do 10 możemy Białe potrzymać na dyżurze. Aby nie okazało się, że ktoś o 9:30 przyleci i o 10:00 nie będzie miał kto wystartować, co ty na to Kocur?

[PL_Cmd_Jacek]

Niech tak będzie.

[PL_CMDR Blue R]

Bronek udał się do tablicy i poprawił listę zgodnie z ustaleniami, do czasu wymiany zostawiając Białą 10

Klucz 1 - Biała 8, Biała 10
Klucz 2 - Grot 1, Grot 2

Drużyna 1: ppor. Tomasz Kazański/st. szer. Tadeusz Krieger
Drużyna 2: pchor. Andrzej Baran/kpr. Piotr Zaniewski
Drużyna 3: ppor. Bronisław Skibiński/plut. Antoni Markiewicz
Drużyna 4: pchor. Mikołaj Skarbek/st. szer. Paweł Kowala

W przypadku wykrycia wroga kierowana na niego jest drużyna w locie, w następnej kolejności w dyżurze. Maksymalnie 1 drużyna na 1 samolot nieprzyjaciela

Stan paliwa: 25 pełnych beczek (5000l) 1 w połowie pełna, 34 puste beczki, godzina 21:00, dostawa 29 VIII 1939 (beczki, 6600-6800l), 01 IX 1939 (cysterna, bocznica poza Bielskiem)
Loty w Sierpniu '39: 37 (1 transfer, 24 patrole, 12 przechwycenia)

29 Sierpnia 1939

4:00:
Klucz 1, Drużyna 3, Alarm
Klucz 2, Drużyna 4, Rezerwa

6:00
Klucz 1, Drużyna 2, Rezerwa
Klucz 2, Drużyna 1, Alarm

8:00
Klucz 1, Drużyna 4, Alarm
Klucz 2, Drużyna 3, Rezerwa

10:00
Klucz 1, Drużyna 1, Dyżur
Klucz 2, Drużyna 2, Lot
(...)

Minęła 9:30.
Tomasz spoglądał jak do Aleksandrowic wjechały ciężarówki z paliwem przywożąc pierwszą partię paliwa i jak zaczęto je rozładowywać, gdy zadzwonił telefon. Ten nie był jednak powiązany z oczekiwaną wymianą za Białą.
-Panie poruczniku, intruz nad Olzą. Kieruje się na Wodzisław. Wysokość 6 kilometrów! - zameldował operator. Tomasz zerknął na zegar. Była 9:36.